Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De Refozuil onder vuur (slot)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Refozuil onder vuur (slot)

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

IN EERDERE ARTI KELEN OVER DIT ONDERWERP IS GESPROKEN OVER DE ZUILVORMING ALS HINDERPAAL VOOR EEN MISSIONAIRE HOUDING, WERD AANDACHT GEGEVEN AAN DE BEGRIPPEN 'REFORMATORISCH' EN 'BEVINDELIJK GEREFORMEERD', IS GESPROKEN OVER DE CRITERIA DIE GEHANTEERD WORDEN OM DEZE BEGRIPPEN TE DUIDEN EN WERDEN DE BEDREIGINGEN VAN BINNENUIT BENOEMD. IN DIT SLOTARTIKEL GA IK NOG WAT VERDER IN OP DEZE BEDREIGINGEN VAN BINNENUIT OM TE EINDIGEN MET DE VERWACHTING DIE ER MAG ZIJN VAN GOD.

Bedreigingen van binnenuit

Theologisch zijn in de gereformeerde gezindte verschuivingen waarneembaar. Ik noem dat in delen van de gereformeerde gezindte de noties van persoonlijke verzoening en wedergeboorte en dat de kerk in haar zichtbare gestalte levende en dode leden heeft, minimaal of in het geheel geen aandacht krijgen. Ik denk ook dat de aandacht voor het feit dat een christen een taak heeft in deze samenleving zodanig wordt onderstreept dat het besef dat een christen allereerst een pelgrim is wel heel erg naar de achtergrond wijkt. Ik wijs ook op veranderingen op ethisch terrein en wel met name op het gebied van de visie op huwelijk en seksualiteit. Die verschuivingen voltrekken zich op het grondvlak van de gehele gereformeerde gezindte tot aan de uiterste rechterzijde.

Alom is er een grote gerichtheid op dit leven merkbaar. Dat geldt ook in die delen van de gereformeerde gezindte waar, althans aan de oppervlakte, geen theologische verschuivingen waarneembaar zijn. Materialisme en wereldgelijkvormigheid op allerlei terreinen zijn steeds meer kenmerkend aan het worden voor de gereformeerde gezindte. Dan kunnen we aan mediagebruik, muziekkeuze en overmatig gebruik van drank denken. Ik denk ook aan kleding. De laatste jaren heb ik een aantal malen een spreekbeurt verzorgd op een reformatorische middelbare school. Al die keren overviel mij een geweldig gevoel van vervreemding als ik zag hoe het overgrote deel van de meisjes erbij liep. Als de leiding van reformatorische scholen er niet aan wil om schooluniformen in te voeren, zou ik liever hebben de meisjes de keuze te laten tussen een nette broek of een rok tot op de knie en die regel ook echt te handhaven.


Wij kunnen als het tij verloopt, het tij niet keren. Wat wel van ons wordt gevraagd is zelf het aan ons toevertrouwde pand te bewaren en daarvoor openlijk uit te komen.


Naast materialisme, wereldgelijkvormigheid en theologische verschuivingen is ook verstarring op te merken. In een aantal gevallen zal moeten worden gezegd dat er allang sprake was van bekrompenheid. Dan denk ik aan wat ds. G.J. van Aalst onlangs opmerkte in De Saambinder. Hij stelde aan de orde dat er predikanten zijn die in hun preken de Naam Jezus niet tot nauwelijks op de lippen nemen. Terecht sprak hij daarover zijn verontrusting uit. De kern van Bijbelse prediking is immers Jezus Christus en Dien gekruisigd en hoe kan een predikant dan nalaten Zijn Naam te noemen. Een godsdienst waarin de Heere Jezus Christus niet centraal staat, is per definitie wettisch, of het aantal regels nu gering of groot is.

Perspectief

Om de zaken in het juiste perspectief te zien, wil ik wel naar voren brengen dat ik ervan overtuigd ben dat op tal van plaatsen en instellingen met een reformatorische of gereformeerde grondslag mensen getrouw en gewetensvol hun werk doen. Meer mogen we van mensen niet vragen, ook niet als er om hen heen een sterke trend is een andere richting in te gaan. Met blijdschap zie ik dat er jonge mensen zijn die als een arme zondaar op Christus willen leunen en bij alles naar de wil van God vragen. Wij kunnen als het tij verloopt, het tij niet keren. Wat wel van ons wordt gevraagd is zelf het aan ons toevertrouwde pand te bewaren en daarvoor openlijk uit te komen. Als God het zegent, kan zo’n getuigenis en zo’n levenswandel het middel zijn dat anderen tot inkeer komen.

Als het gaat om bevindelijk gereformeerden, dan hoop ik dat die er in de kerken van de gereformeerde gezindte meer komen. Mensen die mogen weten dat zij eerst verloren waren en nu behouden zijn, dat zij eerst blind waren en nu zien en die daarom in getuigenis en levenswandel Gods lof verkondigen. Immers, Gods kinderen zijn de kurken waar de wereld op drijft. Een gemeente verkeert ook in groot gevaar als het getal van Gods kinderen in haar midden afneemt en zeer klein wordt. Dan kunnen feitelijk veroppervlakking, veruitwendiging en verstarring niet uitblijven.

In het boek The Banner in the West, waarin het geestelijke en kerkelijke leven op de Schotse eilanden Lewis en Harris wordt beschreven, las ik over de Free Presbyterian Church in de eerste decennia van haar bestaan het volgende: ‘De kracht van deze kerkgemeenschap was dat zij hoewel klein in omvang, rijk was in die dingen die de ware rijkdom van een kerk vormen, namelijk het grote aantal mannen en vrouwen in haar midden met gelovige harten en godzalige levens.’ Dan is van belang te onderstrepen dat dit getuigenis niet afkomstig was van een van haar eigen leden, maar van een buitenstaander. Als deze zaken mensen buiten de gereformeerde gezindte, van de kerken die tot deze gezindte behoren, gaan opvallen, is er veel gewonnen ten opzichte van de huidige situatie.

Terugkomend op de zorg die er kan zijn over de refozuil, onderstreep ik dat dit alles te maken heeft met de kerken waaruit deze zuil voortkomt. Dan gaat de neergang en het verval geen enkele kerk voorbij. Dat wordt in de levensstijl wel het meest duidelijk. Ds. G. Boer heeft trouwens eens terecht opgemerkt dat als het in de ene kerk regent, het in de andere kerk op zijn minst miezert. Ik hoop dat er alom een diep besef ontstaat dat er een wederkeer nodig is. Wederkeer tot het diepe besef dat wij op reis zijn naar de rechterstoel van Christus maar ook dat God ons in Hem Zijn vriendschap biedt. Nog altijd gaat God door met het vergaderen van Zijn Kerk.

Verdriet over allerlei ontwikkelingen mag nooit tot de gedachte leiden dat het Woord van God in deze tijd geen kracht meer zou zijn tot zaligheid. Wij mogen van God grote dingen verwachten. Het machtigste wapen dat wij kunnen gebruiken is het gebed. Laten wij smeken dat er ook in de toekomst christenen zijn die mede in hun levenswandel betonen dat zij zowel rentmeester als pelgrim willen zijn. Dan zullen we toch weten dat alleen een pelgrim thuiskomt. Laat de kerk zich veel meer dan nu het geval is onderscheiden van de wereld, maar tegelijkertijd ook bewogen zijn met de wereld.


N.a.v. dr. C.S.L. Janse, De refozuil onder vuur, Labarum Academic, Apeldoorn 2015; ISBN 978-94-6278-2020; pb. 264 pp., prijs € 16,95


Boven-Hardinxveld, ds. P. de Vries

Dit artikel werd u aangeboden door: Hersteld Hervormde Kerk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 februari 2016

Kerkblad | 24 Pagina's

De Refozuil onder vuur (slot)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 februari 2016

Kerkblad | 24 Pagina's