Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

ONDERWIJS

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

ONDERWIJS

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

V.O.C.O. vooriichting

(3)

Nogmaals willen we u - vanwege de belangrijkheid in deze verworden tijden - confronteren met het probleem van de sexuele voorlichting. Ditmaal aan de hand van een artikel in het thema-nummer "Bezinning", het orgaan van de VOCO waarover we schreven in ons kerkelijk weekblad van 12 aug. j.l. Dhr. F.W. Spliethoff - schoolbegeleider te Ede - weet uit ervaring te spreken. Hij komt met de jeugd op diverse scholen- in aanraking en constateert alom een afschuiving van de verantwoordelijkheid. Geen vreemde klank! Ook onder ons zijn er maar al te veel die denken of zeggen: de school moet het maar doen. Zo gaan er steeds meer stemmen op om de sexuele opvoeding op de school ter hand te laten nemen; "De school moet de frustrerende gevolgen die een gebrek aan deskundige voorlichting kan hebben, voorkomen." De ouders worden dus niet meer deskundig geacht. Als we de eenvoud van Gods Woord loslaten komen we zeker op het verkeerde spoor. Dhr. Spliethoff vertelt daarover als volgt: "Wanneer wij dit stuk vorming en opvoeding aan de school overlaten geven wij als ouders alles uit handen en de school alles in handeft. De school g^t dan aangeven wat de waarden en normen zijn. Waar de grenzen liggen. De school gaat dan bepalen wat wij als ouders voor onze kinderen willen. Daarnaast is de vrij plotselinge rage van de sexuele voorlichting grotendeels toe te schrijven aan de zucht naar anti-conceptioneel onderricht." Door de sexuele nood gedrongen zijn er inderdaad onderwijzers toe overgegaan om sexuele voorlichting te geven. De achtergrond is dan niet om die sexuele opvoeding te propageren. Men doet het om het kind te helpen en te beschermen. Terecht signaleert de schrijver hier een fout. De motivatie deugt niet. Ik kan ook uit ervaring spreken. Kinderen uit de 5de en 6 de klas van de gewone lagere school hebben soms problemen te dien opzichte. Er is in de klas een groep die eigenlijk nog van niets weet. Maar er is ook een groep die er achter gekomen is hoe de vork in de steel zit. Laten we dit aan het noodlot maar over dan geeft dit zeker ongewenste gevolgen. De kinderen gaan elkaar dan onderling voorlichten. Als onderwijzer voor de klas heb ik menig briefje door kinderen geschreven opgevangen waaruit bleek wat ze bezig hield. Ik heb heel wat van die kinderbriefles bewaard. Zo werden er soms afspraken gemaakt tussen jongens en meisjes om elkaar op een bepaalde plaats (in het bos) te ontmoeten. U begrijpt wel waarvoor. In zulke gevallen moet de onderwijzer de betreffende ouders informeren. En natuurlijk ook hierover met zijn leerlingen spreken, maar dan onder vier ogen en na schooltijd. De bijbelse-geschiedenis-les geeft menigmaal de gelegenheid om te spreken over het ongeoorloofde samenzijn van jongen en meisjes. Denk in dit verband alleen maar aan de geschiedenis van Jozef en de vrouw van Potifar. En dan zijn er kinderen die zich hierbij heus wel aangesproken gevoelen. In geen geval mogen we als ouders wel geneigd zijn om het maar aan de meester over te laten. Jammer dat vele ouders de moed missen om hierover met hun kinderen te spreken. De gevolgen blijven uiteraard dan niet achterwege.

Genoemde heer Spliethoff somt w^ gen op, die ik u niet wil onthouden. 1. Verlies van het inzicht waartoe het huwelijk dient. 2. Verlies van het onderling respect en het respect voor de ouders. 3. Een eenzijdig zoeken van het genot. 4. Verlies van de zekerheid omtrent het verleden en de trouw van de partner. 5. Wankele huwelijken en talloze echtscheidingen. 6. Verlies van begrip voor de zin van het leven. 7. Door het eigen slecht levenspatroon van de ouders verliezen van de mogelijkheid om de nog geaccepteerde kinderen op te voeden. 8. Spoedige verwijdering tussen ouders en kinderen. 9. Abortus, moord op het onschuldige kind, als anti-conceptie mislukt. 10. Zeker: verlies van het geloof, daar alleen "de zuiveren van hart God kunnen zien." (Matth. 5 : 8) Natuurlijk willen we hier de aloude Statenvertaling en lezen dan "de reinen van hart." (J.)

Maar er is nog meer. Van groot belang is het dat wij als ouders weten waar onze jongens en meisjes elkaar ontmoeten. We denken dan aan de koffiebars, de discotheeks, de dansgelegenheden enz. Waarom zoekt de jeugd toch al dat "vertier"? Is het niet omdat velen zich eenzaam voelen, vooral op de scholen voor voortgezet onderwijs. Het gevaar om mee te doen met de rest is dan zo groot. Ze willen er immers ook bijhoren. In dit verband wil ik nogmaals de grote waarde van eigen scholen benadrukken. Ook eigen scholen voor voortgezet onderwijs. Is dan alles daar zo voortreffelijk? Ik weet het, het is niet alles goud wat er blinkt. ToCh blijven we allen verantwoordelijk, ook voor het schoolleven. We zullen helpen onze jongeren zoveel mogelijk op de juiste wijze met elkaar in contact te brengen. Zo kan de eigen kerk, de jeugdvereniging e.d. een goede contactplaats zijn. Let op het woordje "kan", want ook hier schuilen weer grote gevaren. De leiding van de verenigingen dient in goede handen te zijn en de kerkeraden moeten niet te veel delegeren. In elk geval mogen we onze

kinderen niet in de kou laten staan. We willen weer besluiten, nu met de woorden van meergenoemde heer Spliethoff. "Openstaan voor de Bijbel, openstaan voor de problemen van ons kind, daarvoor de tijd nemen, het zelf als ouders de eigen verantwoordelijkheid zien en deze niet naar de school of naar anderen afschuiven, de juiste waardering voor lichaam en geest, de juiste waardering van wat zich als cultuur aandient, de juist aanvaarding van het huwelijk, het zijn allemaal grondslagen waarbij wij als ouders en opvoeders stil moeten staan en een antwoord zoeken voor en met onze kinderen. De oplossingen liggen niet voor de hand. Het vinden kost moeite. Maar onze kinderen zijn het waard." Ik hoop van harte dat wij dit alles maar biddend mogen betrachten.

D.

J.

MEDEDELINGEN OMTRENT DE V.O.C.O.

In verband met vragen over bovengenoemde Vereniging van bij het Onderwijs betrokken Christen Ouders, volgen hieronder enkele zakelijke mededelingen. 1. Het lidmaatschap van de VOCO vraagt een minimum contributie van 22 gld.p.j., inclusief het orgaan "Bezinning", postrekening VOCO 3.481.978 t.n.v. penningm. VOCO te Rotterdam. 2. Wie alleen het orgaan van de VOCO wil, kan volstaan met het abonnementsgeld van 16 gld. p.j. postrekening 2.974.537 t.n.v. Adm. "Bezinning" te Rotterdam. 3. Wie allen het thema-nummer over de Sex. Opvoeding wil, storte 2 gld. op girorek. 2.974.537 t.n.v. Adm. "Bezinning" te Rotterdam. 4. In het comité van aanbeveling zit namens onze Ger. Gemeenten Ds. A. Snoep te Amsterdam-N. 5. Correspondentie voor de VOCO kunt u richten aan het Secretariaat VOCO, Postbus 8045, 9702 KA Groningen. 6. Zie art. in dit weekblad van 12 - 8 - 1982 en volgende nummejs.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 16 september 1982

De Saambinder | 8 Pagina's

ONDERWIJS

Bekijk de hele uitgave van donderdag 16 september 1982

De Saambinder | 8 Pagina's