Verven in Frankrijk (1)

Afgelopen zomer bracht Harriëtte Smit uit Ridderkerk voor de derde keer haar vakantie in Frankrijk door Samen met nog vier jongeren was ze te gast bij dominee Nicolas en zijn gezin in het plaatsje Vauvert, in het zuiden van Frankrijk.
Met z'n vijven hielpen ze hem bij het opknappen van pastorie en kerk.
Deze werkvakanties organiseert de werkgroep Dienstverlening Jongeren Wereldwijd (DJW) van de Christelijke Gereformeerde Kerken in Nederland.
Het doel van DJW is het bieden van mogelijkheden aan jongeren om zich wereldwijd in te zetten in dienst van de kerken door het verlenen van hulp en ondersteuning aan medechristenen.
Harriëtte: „Op 28 juni heb ik 's morgens onze huurauto, een Ford Mondeo combi met een enorme kattebak, opgehaald. Na de laatste zaken geregeld te hebben, vertrok ik rond 16.00 uur, uitgezwaaid door m'n familie, naar Puttershoek om Menno op te halen, vandaar naar 's-Gravendeel om Iwan op te halen en tot slot naar Bergen op Zoom, waar broer en zus Joosse ons al stonden op te wachten. En toen... richting Frankrijk.
Tegen 9.00 uur in de morgen kwamen we aan in het plaatsje Vauvert, gelegen in 't gebied van de Camarque, net 100 km onder Nïmes. 't Was er al een drukte van jewelste. Er was markt en overal zag je mensen lopen met stokbroden onder hun arm. Na even rondgekeken te hebben en de Franse sfeer geproefd te hebben, gingen we op zoek naar de pastorie, het huis van de familie Nicolas. Na even zoeken reden we Rue de l'Oratoire in en daar zagen we verscholen achter dennenbomen een oud kerkje.
Voor de kerk stond een bord: Eglise Réformée Evangélique. Independent, presbytère au fond d'allée. Aha, de pastorie bevond zich achter de kerk.
We belden aan en de deur werd geopend door een grappig ventje van een jaar of 12. We vertelden dat we de groep Hollanders waren en we mochten direct verder komen. We werden hartelijk verwelkomd door ds. Charles Nicolas en zijn vrouw Miriam. Ze boden ons direct een ontbijt aan, wat er wel in ging na zo'n lange reis. Ondertussen werden er allerlei zaken uitgewisseld: namen, studies enz. De dominee noteerde alles en repeteerde hardop onze namen. Na een tijdje kwamen de kinderen zich voorstellen: Etienne (16), Alexandre (13), Loetitia (11), Lydi (8). Ze keken nog een beetje vreemd naar ons, maar dat zou gauw veranderen.
Na deze kennismaking werden we naar ons verblijf gebracht. Het was het oude, voormalige kostershuisje (Ie concièrgérie). 't Zag er picobello uit. Het bestond uit 2 slaapvertrekken, keukentje en een douche. Genoeg om je vakantie in door te brengen. We kregen de gelegenheid om ons te installeren en uit te rusten. We spraken af dat we om 19.30 uur bij de fam. Nicolas zouden gaan eten. Tot die tijd waren we vrij.
Nadat we alles een plaatsje hadden gegeven, besloten we om wat te gaan drinken. We deden de koelkast open en deze stond tot onze verrassing boordevol met sap, cola, broodbeleg, boter, fruit etc. In de kast stonden koffie, thee en koekjes.
Wat een welkom! 's Middags namen we een kijkje in het dorp. Tegen 19.30 uur gingen we richting pastorie, waar ons een heerlijke Franse maaltijd stond te wachten. Tegen 22.00 uur gingen we naar bed. 't Was mooi geweest voor vandaag."

Volgende keer: „We hadden maar één doel: t moest af."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen