Meditatie.

„En Ik zal vijandschap zetten tussen u en tussen deze vrouw, tussen uw zaad en tussen haar zaad; datzelve zal u de kop vermorzelen, en g-ij zult het de verzenen vermorzelen". Genesis 3 : 15.

„De. aankondiging van de Enige Verlosser"

We worden in deze tekst gewezen op:

Iste Aangekondigd in Zijn zware strijd. 2de Aangekondigd in Zijn dierbare overwinning. 3de Aangekondigd in Zijn zekere verlossing.

We zijn met elkander al weer zover het jaar ingegaan, dat we alweer gekomen zijn bij de Adventstijd. Advent betekent: nadering des Heeren; de bepaalde tijd en besloten tijd van voorbereiding voor het Kerstfeest. Dan wordt door de kerk des Heeren, vier weken gewijd aan de gedachtenis van de naderende komst van Christus in het vlees; beginnende op de Zondagen tussen 26 nov. en 4 dec. Dan wordt de ware kerk des Heeren erop gewezen, hoe dat Christus onder het Oude-Testament is aangekondigd geworden: dat Hij in de volheid des tijds onze menselijke natuur zou aannemen, tot opluistering van Gods deugen, tot betaling der schuld Zijns volks en tot hun volkomen herstelling. In ons tekstwoord wordt dan ook de Verlosser van Gods uitverkoren kerk voor 't eerst aangekondigd. Daarom wensen wij u in de eerste plaats te zien dat Hij is „Aangekondigd in Zijn zware strijd".

In dit tekstwoord ligt heel duidelijk verklaard, dat er een Verlosser zal komen in onze menselijke natuur. En niet alleen een Verlosser, alsof er nog meer zulke Verlossers zouden komen, maar inzonderheid de Verlosser, omdat geen één schepsel zulk een werk der verlossing kon teweegbrengen, als wat deze Verlosser moest doen. We kunnen daarin ook beluisteren, dat er een waar Schuld en Zoenoffer gebracht zal worden. Daarbij, dat de uitverkorenen uit de macht der duisternis der zonde en des satans verlost zullen worden, ja, dat de vloek der heilige wet geheel voor hen zal worden weggenomen.

Het is dan ook wel een zeer wonderlijke tekst; zeer rijk van inhoud en troostvol voor een doemwaardige en schuldige zondaar. In dit woord wordt verklaard en geopenbaard: et eerste Evangelie. Daarom ook wel vermeld onder de naam van Paradijsevangelie. We vinden dan ook hier de belofte van de komst van Gods Eniggeboren Zoon in 't vlees, opdat straks getuigd zal worden volgens I Tim. 3 : 16: En buiten allen twijfel, de verborgenheid der godzaligheid is groot; God is geopenbaard in het vlees". Hier wordt ook geopenbaard de Enige grond van het ware geloof en de ware hoop der uitverkorenen van Oud-en Nieuw-Testament. Het zaad der vrouw wordt hier aangekondigd en daaronder verstaan we de ware Messias, de Enige Verlosser en Zaligmaker Jezus. Zo genaamd omdat Hij niet als - Adam, de eerste mens, uit de aarde zou voortkomen, noch als Eva uit een rib van Adams lijf. Neen, deze Verlosser zou zijn een waar Mens met ziel en lichaam bedeeld, dus uit de mensen geboren en zo een ware menselijke natuur deelachtig. Hij zou geboren worden uit een vrouw en volgens Hebreen 2 : 14 vlees en bloed uit haar deelachtig, gelijk andere kinde­ ren uit hun moeders, doch Deze zonder zonde. De Aankondiger was geen mens noch eens 's mensenkind. Het was ook geen Engel, één van de heilige Troongeesten, die in de Hemel altijd zien het aangezicht huns Vaders. O neen, 't was hier de Eeuwige God Zelf, de Heere, de Eeuwige Jehova en Verbondsgod. Hij deed door deze aankondiging zien Zijn onuitsprekelijke eigenschappen. Zijn onpeilbare en eeuwige liefde tot Zijn volk, dat Hij niet de gevallen engelen aangenomen had, want daar had Hij alleen maar dreigementen voor. Daar is en was geen Verlosser noch verlossing voor. En welk een andere reden zullen we aanvoeren omtrent de aankondiging van deze Verlosser door God zelf, dan de eeuwige liefde tot Zijn deugden en tot Zijn uitverkoren kerk. Hieruit blijkt ook Zijn Almacht, dat deze Verlosser uit een maagd geboren zou worden, als een wonder boven de natuur. Duidelijk wordt hier aangekondigd, dat er Eén door Gods almacht zou komen om de de macht des satans te verbreken, ja een Verlosser, die sterker zou zijn, dan die sterk gewapende. Uit deze aankondiging blijkt Gods Wijsheid, dat Hij Zelf een middel heeft uitgedacht tot herstelling der uitverkorenen, daar door de bondsbreuk, de gerechtigheid en de barmhartigheid tegen over elkander staan. De gerechtigheid of rechtvaardigheid betuigde: dam moet sterven, en de barmhartigheid riep: aat hem leven ! De rechtvaardigheid kon alleen maar leven zien als aan haar voldaan werd. Adam kon het zelf niet uitdenken, maar God Zelf heeft 't gedaan tot Zijn eer. Zijn onuitsprekelijke vriendelijkheid toonde Hij hier, daar Hij als Rechter Adam en Eva niet wegvaagde, maar de Verlosser aankondigde en zo gedacht in de toorn des ontfermens. Habakuk 3 : 2. Zo openbaarde de Heere ook Zijn genadige verzoening, daar Zijn toorn billijk en rechtvaardig ontstoken was, wegens de zonde en daardoor de ganse wereld verdoemelijk voor Hem. Maar hier kondigde Hij aan, dat Hij Zijn toorn niet wilde behouden, maar vrede met Zijn volk wilde maken, door hen door deze Verlosser met Hem te verzoenen. Daarom horen we hier: En Ik zal vijandschap zetten tussen u en tussen deze vrouw, tussen uw zaad en haar zaad".

Hier wordt een geweldige strijd aangekondigd. Die strijd zal komen en er zal bloedig gestreden worden; want 't zal en 't kan niet zonder bloed, daar er zonder bloedstorting geen vergeving is. God zou Zelf een vreselijke strijd doen komen om Zijn uitverkorenen uit de staat van vijandschap te verlossen. Door het eten van den boom der kennis, des goeds en des kwaads is het ganse mensdom is een staat van vijandschap te recht gekomen, omdat we allen in Adam begrepen zijn in het verbond der werken hetwelk de Heere met hem heeft opgericht terstond na de schepping. Deze bondssluiting vloeide voort uit Gods souverein welbehagen. Als souverein Opperheer kon en mocht Hij elk mens zo in Adam besluiten. Zo had de Heere dat ook in Zijn eeuwige Raad besloten en dat moet gebeuren. Vijandschap is: dat de één de ander tegenstaat en ze proberen elkander te beschadigen en te doden.

Vijandschap doet denken aan vijanden die elkander bestrijden. Ze rusten niet in hun strijd, totdat de één de ander heeft overwonnen en neergeveld. Dat kan op aarde tussen twee mensenkinderen vreselijk zijn, niet alleen, dat men elkander de dood toewenst, maar ook, dat dikwijls zo'n strijd de dood tengevolge heeft. Ziet het maar als twee landen met elkaar in vijandschap leven en oorlog voeren, welk een geweldige en zware strijd er soms gestreden moet worden. Staat, ons niet beschreven welk een eeuwige vijandschap, dat de Edomieten hadden tegen Israël en ze met het zwaard zeer handig waren om oorlog te voeren } Ezechiël 35 : 5.

Deze hebben geroepen, toen Jeruzalem van alle zijden benauwd en ingenomen werd, met volle borst: Ontbloot ze, ontbloot ze, tot haar fondament toe ! „Ps. 137 : 7. Welk een onuitblusselijke vijandschap hadden de Filistijnen tegen Israels volk. Ze hebben Israels volk wat benauwd en bestreden, zodat ze hun verslagene vele maakten onder Israels volk en dat allemaal omdat de Heere hier zegt „En Ik zal vijandschap zetten tussen u en deze vrouw". Hier de strijd aangekondigd tussen satan en Christus; tussen de kinderen der duisternis en die des lichts Efeze 5 : 8, omdat in ons tekstwoord ook staat: tussen uw zaad en tussen haar zaad". De aangekondigde Verlosser zou een geweldige strijd moeten strijden. Zijn tegenpartij zoU de duivel zijn, zoals blijkt uit vers 14. Toen zeide de Heere God tot die slang: Dewijl gij dit gedaan hebt, zo zijt gij vervloekt boven al het vee, en boven al het gedierte des velds ! Op uwe buik zult gij gaan, en stof zult gij eten, al de dagen uws levens". Dit was een eigenlijke slang, want Mozes vergelijkt haar met het gedierte des velds Gen. 3 : 1. En de Heere heeft een bijzondere straf op dit dier gelegd. Maar het was niet alleen een blote slang, daar de duivel haar gebruikte als zijn middel en instrument om de mens ten val te brengen. En dat satan haar als middel gebruikte, blijkt uit de listige en verstandige redenering met Eva, wat op zichzelf niet kon voortkomen van een redeloos dier. Daarom klonk hier dit woord tot satan, die 't voor eeuwig meende gewonnen te hebben, nu de mens God verlaten had, tot een leugenaar gesteld, satan geloofd en toegevallen was en een volslagen breuk was geslagen tussen de Schepper en het schepsel. Nu moet er een geweldige strijd gevoerd worden om die breuk weer te helen voor Zijn uitverkorenen. Daarom moet die Verlosser onze natuur hebben, omdat de uitverkorenen in ziel en lichaam gezondigd hebben en naar ziel en lichaam onderdanen van satan geworden.

O

v.d

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen