Pinksteren en de zending

Bommela ligt in een heidense vallei, waar de mensen elkaar nog letterlijk opaten. Nu wordt de boodschap van het Evangelie van zondag tot zondag uitgedragen. Vandaar gaat het Woord weer uit naar het laagland waar de mensen in bomen wonen. De leden van Bommela zijn in Samoka een nieuwe zendingspost begonnen.

Inmiddels is daar de eerste doopdienst gehouden en er is dus een gemeente ontstaan. Het uitzien is naar de doorwerking van de Heilige Geest, opdat het geloof mag groeien en bloeien in de diepte en in de breedte, want het Woord moet voort.

Op een predikantenconferentie in Rusland trof ds. Vreugdenhil het volgende uit een openingswoord: "Een kerk die niet werft, sterft". Een levende gemeente heeft werfkracht, zoals de gemeente van Filadelfia (Openbaring 2). In Rusland waren ook verschillende evangelisten, die binnen de noordpoolcirkel werkten onder de volken in het uiterste oosten van Siberië bij de Beringzee. De mensen wonen in een volslagen heidendom. De einden der aarde strekken zich steeds verder uit, naarmate ze met moderne vervoersmiddelen bereikbaar zijn. De laatste witte plekken op de wereldkaart worden nu met het Evangelie bereikt. Nog een miljard mensen van de wereldbevolking van nu heeft het Evangelie nog nooit gehoord.

In Handelingen 1:8 geeft de Heere Jezus de opdracht aan de discipelen: Gij zult mijn getuigen zijn, zo te Jeruzalem als in geheel Judea en Samaria en tot aan het uiterste der aarde." We kunnen daar lezen, dat de apostelen zich aan de opdracht hebben gehouden. Naast de opdracht om te getuigen, belooft de Heere Jezus hen de kracht van de Heilige Geest Die over hen komen zal. De apostelen kunnen niet getuigen, als ze niet gedreven worden door de kracht van de Heilige Geest. Zij hoeven het zaligmakende werk niet te doen. Dat doet de Heilige Geest, als de Toepasser van het door Christus verworven heil. Daar hebt u het verband tussen Pinksteren en de zending.

Pinksteren en de eerstelingen

Pinksteren was in Israël het oogstfeest. De eerstelingen werden in de tempel gebracht en aan de Heere gewijd. Ze hielden de belofte in van de volle oogst. Met Pinksteren haalt God de eerstelingen, die uit de hele volkerenwereld zal worden ingezameld, binnen. Ze zullen komen uit alle geslachten, natiën, talen en tongen. In Handelingen 2 worden geen mensen met name genoemd, maar vijftien volkeren, die in hun eigen taal de grote werken Gods mogen horen. Het is een teken, dat het Evangelie in alle talen van de wereld verkondigd zal worden. De Geest doorbreekt de grenzen, zoals de Heere Jezus heeft beloofd. Ze zullen komen uit alle windstreken om aan te

zitten met Abraham, Izak en Jakob in de hemel. Het Evangelie is zo ruim. Mensen uit alle culturen worden op de Pinksterdag één in Christus; zij buigen zich voor die Koning. Pinksteren is het geboorteuur van de nieuwtestamentische kerk. De Heilige Geest schept in Christus een eenheid, zonder de culturele verschillen van de volken op te heffen. Het Evangelie heiligt de cultuur. In Openbaring staat, dat de eer en de heerlijkheid van de volkeren binnen gebracht zal worden in het nieuwe Jeruzalem. Allen die gekocht zijn met het bloed van Christus worden één in Hem. Ze kunnen elkaar geestelijk verstaan, uit welk werelddeel men dan ook afkomstig is. Kennis van zonde en schuld hoort overal bij het geloof. Er wordt plaats gemaakt voor het offer en het borgwerk van de Heere Jezus. Een verlangen om heilig voor de Heere te leven komt in elke cultuur voor. Deze drie: ellende, verlossing en dankbaarheid zijn in alle culturen te zien waar mensen tot bekering komen. Ook deze drie van Paulus: geloof, hoop en liefde zijn overal hetzelfde. Juist door die liefde verstaat men elkaar zo goed. Ondanks alle culturele verschillen schept de liefde gemeenschap, die zich richt op dezelfde Koning. De strijd tussen de oude en de nieuwe mens is levenslang, in welke cultuur dan ook.

Liefde tot de zending

Vóór Pinksteren worden in de Psalmen de volken opgeroepen om naar Israël te komen. In het Oude Testament is een centripetale kracht te zien in de boodschap naar de volkeren. Israël is dan het middelpunt. Na Pinksteren is er een centrifugale lijn te zien. De Heere jezus zegt: "Gaat dan heen en predikt het Evangelie!" Deze vorm van zending is kenmerkend voor het laatste der dagen. Al het heil is aangebracht, behalve de wederkomst die nog wacht tot de laatste plaats in de bruiloftszaal zal zijn ingenomen. Tegelijkertijd is de dag van de wederkomst een dag van ontroerende ernst. Het betekent, dat na deze heilsperiode er geen andere meer komt. Wie weet hoe spoedig de Heere komt? De ontwikkelingen in de wereld gaan razend snel. Nu is het de dag der zaligheid! Voelt u de ernst?

Als uw kinderen gaan studeren, hebt u dan in liefde tot de zending met hen gesproken, om zo ook liefde daarvoor bij hen aan te wakkeren? Is het uw gebed en verlangen dat ze de Heere mogen leren kennen en dienstbaar mogen zijn in het Koninkrijk van God, waar ook ter wereld? "In het laatste der dagen zullen jongelingen en jonge dochters profeteren, " zegt joël. Dat blijft geldig tot op de dag van Jezus' komst. Zendingswerk is er niet alleen op het zendingsveld ver weg, maar ook waar u woont, waar u werkt, waar u leeft. Getuigt u ook in uw omgeving? Kent u iets van die vrijmoedigheid en gedrevenheid door de Heilige Geest? Weet u, wat we dan graag willen zijn? Een leesbare brief van de Heere jezus; dat ze in uw handel en wandel iets van de grote Koning zien. Een mens, die bewogen is met het heil van zijn onkerkelijke naaste die God niet kent en ook genade nodig heeft. Bewogen met het eigen gezin, als uw kinderen God niet kennen. Hoe bent u met ze bezig als moeder? Biddend? Getuigend? Hoe vaak praat u met hen?

Pinksteren en de gaven van de Geest

De charismatische beweging is sterk in opmars. Er is zoveel verwarring over het artikel uit de geloofsbelijdenis: "Ik geloof in de Heilige Geest". In de loop van de tijd zijn er bewegingen ontstaan die het geloof in de Heilige Geest overbenadrukken, zoals de Pinksterbeweging en de charismatische beweging. De Heilige Geest Die de Heere Jezus verheerlijkt, staat daarin niet centraal, maar de zogenaamd door de Geest aangeraakte mens. Dat is niet bijbels, want de Heilige Geest vraagt nooit aandacht voor zichzelf. De Bijbel zegt van de Heilige Geest: "Die zal Mij (de Heere Jezus) verheerlijken. Hij zal het uit het Mijne nemen en u verkondigen".

Hoe zijn dan die Pinksterbeweging en die charismatische beweging ontstaan? Rond de laatste eeuwwisseling brak binnen het christendom een heel nieuwe periode aan. Onder veel kerkleden was, als reactie op de zakelijke opvatting van het rationalisme, een grote behoefte ontstaan naar een religieuze ervaring met een warm, emotioneel-geestelijk karakter. Men kon het binnen het, voor een groot deel koud en dor geworden, kerkelijk leven niet meer vinden. Men streefde naar een nieuw ontwaken van de kerk en een terugkeer naar het leven van de eerste christengemeente. Die periode beschouwde men niet als heel bijzonder en eenmalig, maar men zei: "God werkt nu nog net zoals toen en de gemeente moet daar weer gebruik van maken." Vanuit Amerika verspreidde die beweging, sterk gepaard met tongentaai, gebedsgezing en profetie, zich over Europa. Veel mensen verlieten hun gevestigde kerk om zich aan te sluiten bij een pinksterkerk. In de jaren zestig van onze eeuw kwam de charismatische beweging op. Het gedachtengoed van de pinksterbeweging kreeg binnen de kerk grote aanhang. In plaats van de kerk te verlaten, zagen zij het als hun taak om binnen de kerk een nieuwe beweging op gang te brengen. Zo ontstond de charismatische beweging. Ook in de Rooms-Katholieke kerk kwam die brede oecumenische beweging op. De kern waar het om draait bij de charismatische beweging is 'het

leven uit de werkelijkheid van de Heilige Geest door het geloof in de Heere Jezus Christus.'

Dat is bijbels, want die Geest van Christus doopt ook nu nog en geeft gaven. Veel nadruk legden ze echter op de bijzondere gaven, zoals tongentaal, gebedsgenezing en profetie. Kenmerkend zijn de volwassendoop door onderdompeling en een heel duidelijke persoonlijke inbreng van alle gemeenteleden in de vaak emotionele samenkomsten. Men verwacht de spoedige wederkomst van de Heere en het duizendjarig rijk. Nadruk valt ook op de persoonlijke overgave aan God en de waarachtige bekering op het gebed, het vasten, de offervaardigheid en de heiligmaking. Hier zitten heel wat bijbelse zaken tussen. Hoewel we die beweging als stroom afwijzen, kunnen we er toch iets uit leren.

De gaven van de Geest in onze tijd

De charismatische beweging binnen het christendom is geweldig in opmars, terwijl de gevestigde kerken steeds minder worden. In de derde wereldlanden zoals Azië zijn sommige kerken 's zondags drie keer gevuld met duizenden mensen. Over het extreme een oordeel te vellen is niet zo moeilijk. Niet alles is echter zo extreem. Er zijn ook gematigden, die soms zeer bijbelse zaken naar voren brengen. Bij onze kinderen thuis en op de vereniging komt herhaaldelijk de vraag aan de orde, hoe dat is met de geestesgaven. Kwamen die alleen maar voor in de tijd van de Bijbel, of komen die nu nog voor? In 1 Korinthe 12 lezen we, dat de geestesgaven niet alleen bij de apostelen voorkwamen, maar ook bij de gemeenteleden. In de tijd van de apostelen stonden andere geestesgaven op de voorgrond, dan in andere perioden in de kerkgeschiedenis. De tongentaai uit de eerste tijd had een functie. De jonge kerk werd er door bevestigd. Het was als het ware een uitroepteken achter de waarheid van de prediking van de apostelen. Het was een zichtbaar teken van Gods aanwezigheid en het gaf moed en kracht om door te gaan in een heidense omgeving. In zo'n tijd leven we nu opnieuw. In zendingssituaties geeft de Heere soms ter bevestiging van het Evangelie heel bijzonder dingen. Calvijn zegt, dat deze bijzondere gaven nodig waren ter bevestiging van de jonge kerk. Ook zegt hij, dat God die bijzondere gaven opnieuw zou kunnen schenken, als de noodzaak van de tijd dat eist. Duidelijk is dat de Heilige Geest zelf de gaven bepaalt, en de mate waarin Hij die gaven aan de gelovigen schenkt. Het gaat erom dat de gaven dienstbaar gemaakt worden tot opbouw van de gemeente, zodat zij beter haar roeping kan vervullen, om in deze wereld een kandelaar te zijn. Door de gaven van de Geest wordt de plaats van de gelovige in het lichaam van Christus bepaald. Zo mogen die gaven alleen in samenhang daarmee worden gebruikt. De fout van de charismatische beweging is, dat men alleen bij het zien van bijzondere gaven kan opmaken, dat men de Heilige Geest ontvangen heeft. Dat is zeer eenzijdig, want ieder mens die wedergeboren wordt, ontvangt de Heilige Geest. Hoewel in de Bijbel tongentaai, gave der gezondmaking en profetie voorkomen, moeten we door het misbruik ervan huiverig zijn. Het bewijs dat men de Heilige Geest heeft ontvangen, kan men zien aan de vrucht, zoals dat staat in Galaten 5: liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid en matigheid. Ook de gave der gezondmaking en de gave der profetie worden vanuit de Bijbel toegelicht, maar ook daar moet voor misbruik ernstig gewaarschuwd worden.

Tenslotte vraagt de spreker: "Hebt u de Heilige Geest ontvangen? Bent u wedergeboren? Kun u van harte meebelijden: Ja, ik geloof in de Heilige Geest? " Wie zonder God en gebod in de wereld leeft, moet de Heilige Geest missen. En wij die uit kerkelijke ouders geboren zijn? De Heilige Geest werkt in het midden van de gemeente. Wij kunnen de werking van de Heilige Geest tegenstaan door de genademiddelen te veronachtzamen, door de Bijbel niet te lezen en aan bepaalde zonden vast te houden. Voelt u uw verantwoording? Bidt u om die Heilige Geest? En bidt u om meer van Hem te mogen leren kennen? U die God vreest, laat de Pinkstergeest uw hart vervullen en uw leven stempelen. Verheerlijk God, maak Hem groot, leef uit Hem, leef voor Hem en getuig van Hem. Wees dienstbaar in Zijn Koninkrijk in zelfopofferende liefde voor deze Koning tot verheerlijking van Zijn Naam. Pinksteren is het oogstfeest. Het geeft zo'n vreugde als nieuwelingen in Sion geboren worden. Onderstreep uw getuigenis met uw levenswandel en laat zo uw licht schijnen voor de mensen, opdat ze uw goede werken zien en uw Vader Die in de hemelen is verheerlijken.

Na de pauze leest mevrouw J. Hendrikse-van Dijk twee gedichten voor: "De Tijd" en "Lied van de Trooster". Na de vragenbeantwoording sluit ds. Vreugdenhil deze leerzame regionale vergadering met dankgebed. De opbrengst van de collecte was ƒ 617, - .

J. j. van Willigen-Kirpestein

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen