Geen verkering (4)

Waar ik nu over wil schrijven, is niet gemakkelijk. Ik kwam er eigenlijk op door deze zinsnede uit het huwelijksformulier: „alzo dat allen die tot hun jaren gekomen zijn en de gave der onthouding niet hebben, naar het bevel Gods verbonden en schuldig zijn, zich tot de huwelijkse staat te begeven”.
Het gaat hier over de gave der onthouding. Deze zin vindt zijn oorsprong in wat Paulus schrijft in 1 Korinthe 7:9: „Maar indien zij zich niet kunnen onthouden, dat zij trouwen.” De apostel bespreekt hier het probleem dat er mensen zijn die de gave van de seksuele onthouding niet bezitten. Hij geeft hen het advies om te trouwen. Daarmee wordt voorkomen, zeggen de kanttekeningen, dat we door de begeerte van het vlees tot kwade lusten worden ontstoken en het gevaar aanwezig blijft van tot onkuisheid te vervallen, hetwelk altijd kwaad is.
Het probleem is dat sommigen de gave der onthouding niet hebben, maar niet tot een trouwdag komen, wat ze wel heel graag zouden willen. Daar worstelen veel ongehuwden mee. God heeft ons immers de seksuele verlangens gegeven. Het hoort bij ons dat we op zekere leeftijd gaan verlangen naar lichamelijke gemeenschap.
We weten dat die gestalte mag krijgen binnen het huwelijk. Maar wat als we nooit trouwden? Mogen we aan deze verlangens tegemoetkomen in de weg van zelfbevrediging?
De Bijbel noemt deze zaak niet. In het verleden sprak men wel over zelfbevrediging als ‘onanie’, verwijzend naar de zonde van Onan (Gen. 38:9). Op grond daarvan werd zelfbevrediging ernstig verboden. Maar die aanduiding is echt onjuist. Hier gaat het namelijk over ongehoorzaamheid aan Gods bepaling om, in de plaats en naam van zijn overleden broer, een kind te verwekken bij diens weduwe Thamar.
Het is jammer dat je in de Bijbelcommentaren bij onder meer 1 Kor.7:9 geen aanwijzing ziet hoe te handelen als je ongewild niet tot een huwelijk komt. In christelijke boeken over ethiek kom je wel de aanwijzing tegen dat seksualiteit altijd op de ander gericht moet zijn en dat daarom zelfbevrediging niet geoorloofd is (o.a. ds. R. van Kooten in zijn zeer leerzame studie over de 10 Geboden).
Ik vraag me af of daar alles mee is gezegd. In ‘Let op: liefde’ gaat Sarina Brons heel evenwichtig op dit onderwerp in: „Ik denk dat het op zichzelf niet fout hoeft te zijn als je jezelf bevredigt, zolang je er maar niet aan verslaafd raakt. Wat ik wel merk, is dat het knap lastig is om rein te blijven in mijn gedachten. (...) Als je zuiver wilt leven, wordt het heel lastig om rein te blijven in combinatie met zelfbevrediging.”
Ze legt de vinger bij twee grote gevaren: 1. Het kan een verslaving worden. Juist ook als we ons afgewezen of gekwetst voelen, kan het een vlucht worden. 2. Heel snel kunnen allerlei onreine gedachten en erotische fantasieën een rol gaan spelen.
Het hier gaat op het scherp van de snede. Laten we daarom zeer waakzaam zijn en steeds vragen om bewaard te worden voor zondige gedachten. Het is een heel teer probleem, waarbij je voelt dat ik met jullie mee worstel om te zoeken wat hierin Gods weg is. Een van jullie schreef: „Wanneer we de Heere mogen kennen, dan kun je ook dat kruis bij Hem neerleggen en eronder buigen. Dit kunnen we nooit van onszelf, maar door genade die ons gegeven moet worden.”
Inderdaad, maar zou de Heere die genade niet willen geven? Jullie reacties blijven welkom. Wees allemaal Gode bevolen!

Reacties en vragen: jouwvragen@terdege.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen