CORRESPONDENTIE

C. L. te R. Zo, dus je ouders zijn hopeloos ouderwets en nu probeer je dus mij bij steun te zoeken om ze wat , , bij te werken". Ze lezen trouw het Gereformeerd Weekblad en ze hebben daar „erg veel schik" mee, zoals je schrijft en als ik het nu schrijf dat hun opvattingen uit de tijd zijn, zullen ze je wel een beetje meer vrijheid geven. Nadat ik je brief gelezen heb moet ik je toch teleurstellen. Ik vind je ouders flink, dat ze nog vast willen houden aan een christelijke levensstijl, die velen tegenwoordig als te steil verwerpen. Nu moet je niet denken, dat vroeger deze meningsverschillen niet bestonden. Toen waren er ook de „rekkelijken" en de „preciesen". Tegenwoordig willen er echter steeds minder mensen bij de „preciesen" gerekend worden. Men wil een naam hebben bij de wereld en dan moet men het niet zo nauw nemen met de geboden Gods.

Maar laat ik eens wat dieper op je brief ingaan. Je meisje rookt graag, schrijf je, maar nu willen je ouders niet hebben, dat ze bij jullie thuis rookt en dat heeft al verschillende moeilijkheden gegeven. Kinderachtig vind je het van je ouders, want waarom zouden mannen wel mogen roken en vrouwen niet? Ja, nu behoor ik ook tot die ouderwetse mensen, zoals je ouders. Neen, ik kan nergens in de Bijbel vinden een verbod dat meisjes en vrouwen niet mogen roken. Maar zo mogen we de bijbel ook niet hanteren. Want de Heilige Schrift is niet een boek van geboden en verboden, maar het is de openbaring Gods. En wanneer we Hem in Zijn Woord hebben ontmoet door de Heilige Geest, gaan we anders handelen en wandelen als vroeger. Dan kijken we echter niet wat ervan in de Bijbel staat of het mag of .niet mag. Neen, wanneer we met het „heilige" omgaan, voelen we aan hoe we te doen hebben. Daar ontstaat vanzelf een christelijke levensstijl. Ik vind het altijd nog geen „stijl" als ik meisjes of vrouwen zie roken. En het geeft een heel andere sfeer in huis, zodat ik goed kan begrijpen, dat je ouders niet willen dat je meisje rookt en dat ze er bezwaren tegen hebben, dat je een meisje hebt genomen, dat zo hartstochtelijk aan het roken verslaafd is. En de mannen dan? Wel, ik meen dat ook veel mannen een slaaf zijn geworden van sigaar of sigaret. En wanneer dit het geval is, zullen ze daar ook tegen te strijden hebben. Velen doen hun gezin tekort door zoveel te roken.

Verder schrijf je over rode lippen en gelakte nagels. Je bent eerlijk. Vroeger vond je het ook afschuwelijk. Maar je hebt het anders leren zien. Ja, je hebt het anders leren zien door dat meisje van je. Ik ben bang dat je nu niet meer goed onderscheiden kunt en dat het waar is, dat liefde blind maakt. Ze roken toch allemaal, schrijf je, en ze gebruiken tegenwoordig toch allemaal schoonheidsmiddelen. Ja, wat je schoonheidsmiddelen noemt! Deze week was ik nog in een winkel en het winkelmeisje gaf me het gekochte met haar hand aan. Het was net een „klauw" die op me afkwam, die hand met die vuurrood gelakte nagels. Ik kan me goed indenken, dat je ouders daar niet van houden. Dat hoort ook niet bij een „christelijke levensstijl".

Ja, je vindt dansen ook al niet verkeerd. Nee, naar danszalen ga je niet, maar het dansen in besloten kring vind je een „plezierige bezigheid". Nu wil je danslessen halen, want je bent zo „hopeloos ouderwets" wanneer je niet mee kunt doen. Ze kijken je net aan, schrijf je, of je in deze wereld niet thuishoort, als je niet dansen kunt. Ik geloof dat je daar nog gelijk in hebt ook. Je hoort in die wereld van dansen niet thuis. „Wat zit daar nu voor kwaad in? " dat is de vraag die telkens in je brief terugkomt. Wanneer men tegenwoordig zijn oor te luisteren legt zit er bijna nergens geen kwaad meer in. Wees maar blij, dat je nog zulke ouders hebt. Want veel christenouders zijn in onze dagen veel te slap in de opvoeding van hun kinderen. Bijna alles wordt toegestaan. Maar de gevolgen daarvan zullen niet uitblijven.

En waarom moet je nu tweemaal per zondag naar de kerk? Dat je vraagt: waarom moet dat nu? is al een teken dat er iets mis is. De dienst des Heeren moet ons een liefdedienst wezen. We moeten niet vragen: Met hoe weinig kan ik toe om God tevreden te stellen? Want daar komt het toch op neer. De zondag moet voor ons blijven in het bijzonder de dag waarop de Heere ons vergadert rondom Zijn Woord. Het gaat er met het kerkelijk en geestelijk leven niet op vooruit nu men aller-

wege de gewoonte gaat aannemen van eenmaal per zondag naar de kerk. Trouwens de losse zondagsviering in onze dagen zal zijn gevolgen voor het kerkelijk en godsdienstig leven openbaren.

Je zult me nu ook wel erg ouderwets vinden, maar ik meen dat ik je toch moet waarschuwen. , , Ik sta aan de kant van mijn meisje", schrijf je, „en als het moet zal ik me tegen mijn ouders stellen." Kijk, uit deze zin blijkt dat je op een verkeerde plaats staat, want het is niet naar Gods Woord. En misschien is het goed, dat jij en je meisje en vele andere meisjes en vrouwen Jesaja 3 : 16—26 eens nalezen. Daar spreekt de profeet in de naam des Heeren die vrouwen en meisjes aan, die in hoogmoedige behaagzucht zich met allerlei dingen trachten op te pronken. Het sieraad van een vrouw is nederigheid en ootmoed voor het aangezicht des Heeren. Trouwens, dat is het sieraad van alle mensen, nederig en ootmoedig te wandelen voor God.

Redactie.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen