MOREEL DILEMMA

Ik begreep niet meteen waar het over ging, toen een journaliste van het Reformatorisch Dagblad mij belde met de mededeling dat er een hardcore-festival zou plaatsvinden vlakbij Oud-Beijerland. In gedachten verbind ik het RD eerder met een zangkoor dan met hardcore. De journaliste vertelde me dat het de krant ter ore was gekomen dat er op dit festival 3 kruisen in brand gestoken zouden worden en men vroeg mijn reactie daarop. Ik was echter op dat moment niet tot een passende reactie in staat omdat ik verbluft was door de informatie die in een paar tellen over me kwam. Op een later moment sprak ik mijn verontwaardiging en mijn verdriet uit over deze voor christenen aanstootgevende verwijzing naar de kruisiging van Christus, die samen met de opstanding het centrum van het geloof vormt. Deze reactie kwam in de krant terecht en werd o.a. gelezen door iemand van de stichting ‘Naar House’. Deze medewerkster van ‘Naar House’ zocht contact met mij en vertelde me wat er zich op zo’n hardcore-festival nog meer afspeelt. Ik geef het met enige aarzeling door. Drugs zijn te krijgen voor wie de weg weet. Alcohol vloeit rijkelijk en ‘partypillen’ zijn er in allerlei soorten om bij de festivalgangers het gevoel van vermoeidheid weg te nemen zodat ze de hele nacht ‘lekker door kunnen gaan’. Seksuele uitspattingen zijn geen uitzondering. Kortom: alle remmen gaan los. Wat voor christenen als het meest shockerend ervaren zal worden, zijn de (meest in het Engels) gezongen teksten die zeggen: ik ben de satan, ik ga vannacht naar het diepste plekje van de hel, wie wil er met me mee? Waarop het publiek massaal de handen opsteekt.

Onder het publiek zijn ook jongeren uit de gereformeerde gezindte. O.a. daarom is ‘Naar House’ op zulke festivals aanwezig: om jongeren met een kerkelijke achtergrond bewust te maken waar ze mee bezig zijn en om aan anderen te getuigen dat je beter af bent met Gods Woord dan met de uitnodiging van satan.

Achteraf bleek dat er geen drie kruisen in brand waren gestoken die nacht. Er werden drie lichtbalken opgesteld in de vorm van kruisen. De organisatie van het festival meende dat deze ‘achtergrondverlichting’ toch een stuk minder aanstootgevend was dan de ‘kruisscene’ van zangeres Madonna, waar zoveel over te doen is geweest. Achteraf bleek ook dat minstens een van de jongeren van mijn eigen gemeente op het festival was geweest.

U begrijpt mijn morele dilemma. Het is goed om als christenen in te gaan tegen alle vormen van bespotting van het werk van Christus. Maar moeten wij ons nog niet veel drukker maken over jongeren uit eigen kring die zich tot deze muziek en festivals aangetrokken voelen? Weten we wat er in hun harten omgaat? Hoe spelen we daar als kerken op in? De strijd tussen Christus en satan gaat onverminderd voort. Laten de onderherders oog en hart hebben voor de werkelijkheid van wat er rondgaat in eigen kring en niet minder voor de werkelijkheid van de genade van Christus die werkelijk redt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen