Hoe ga je met elkaar om?

Het is niet zo gemakkelijk om metjongelui te praten over de vraag hoe je met elkaar om moet gaan. Jullie zijn nu zelf op een leeftijd gekomen waarop je dat zelf haarfijn weet te vertellen. En wie kan er nu beter over het omgaan met elkaar praten dan jullie zelf!

Er is nog een reden waarom ik het moeilijk vind om hierover in „Daniël" met jullie te praten. Hoe het zou behoren te zijn in jullie en mijn leven, dat weten we vast wel. Hoe we het zouden wensen weten we ook nog wel, maar nu de praktijk. Ik bedoel: het leven van alle dag. Ook ik ben jong geweest (en ben het eigenlijk nog vergeleken met ouderen). Ik weet heel goed hoe het er aan toe ging toen ik jong was. Soms was het omgaan met elkaar erg fijn. Soms was het ook niet fijn. Helaas gebeurde het ook toen dat de omgang met elkaar zelfs zo slecht was dat ik het niet eens durf te vertellen, 'k Zou me er diep voor moeten schamen.

Dat was vroeger. Maar is het nu in 1984 anders? 'k Heb een lieve vrouw en ik mag vader zijn van drie kinderen. En nu blijkt dat er van dat omgaan met elkaar niet veel goeds terecht komt. 'k Zou een veel lievere man voor mijn vrouw moeten zijn. 'k Zou eigenlijk ook een veel fijnere vader voor mijn kinderen moeten zijn. 'k Zou ook een veel dankbaarder kind van mijn eigen ouders moeten zijn. 'k Zou een betere leraar voor m'n leerlingen moeten zijn. En boven dit alles zou m'n levenswandel veel meer met de Heere moeten zijn, zoals Henoch mocht wandelen met God.

Begrijpen jullie nu waarom het niet mee valt om over omgaan met elkaar te schrijven? Het is helemaal niet de bedoeling om jullie de les te lezen, want dan moet ik mezelf net zo goed de les lezen. Toch kan het goed zijn om samen nog eens een les te leren.

Leerling zijn

Ja, dan moeten jullie al weer leerling zijn, maar ik ook. Alle mensen zijn leerlingen op aarde, je zou zo kunnen zeggen: op de „levensschool”.

Voor jongens en meisjes die de Heere mogen vrezen en liefhebben is er nog een school, een veel betere. Dat is de school van de Heere Jezus Christus, de leerschool van de genade (daar heb je vast wel eens van gehoord). Alleen Gods kinderen zijn op die school leerling. En zij blijven dat tot hun dood toe. Op de school van de Heere raak je nooit uitgeleerd. Daarom een vraag aan jullie: ben je al leerling van die school? Dat moet de belangrijkste vraag in je leven zijn.

Omgaan met elkaar op school

We bevinden ons samen bijna dagelijks op school. Hoe is daar de omgang met elkaar? Op goede christelijke en reformatorische scholen wordt de dag begonnen met het zingen van een psalm, lezen uit de Heilige Schrift en het gebed tot God. Wat is dat een fijn beginnen van de dag.

Wat kan het ook fijn zijn in de klas als er liefde onder elkaar is, als we voor elkaar zorg dragen, elkaar helpen en waarderen, als iedereen goed meedoet, en als de leraar fijn les geeft. Maar je weet zelf wel dat dat ook wel eens anders is, dat omgaan met elkaar Terwijl de Woorden van God elke morgen gelezen worden waarin staat: God liefhebben boven alles en je naaste als jezelf, kunnen jullie, zo hard en koud ten opzichte van elkaar zijn.

Je naasten, wie dat zijn...? Dat zijn vooral je klasgenoten, je leraar, maar ook die jongens en meisjes die je niet liggen, die zichzelf misschien altijd zo leuk vinden, die zo ontzaglijk vervelend kunnen zijn. Je naaste is ook je leraar die in jouw ogen soms zo streng en onrechtvaardig is. Die je er „zo maar" uitstuurt en je om het minste of geringste al strafwerk geeft en bij wie er nooit eens een grapje af kan en die zo saai les geeft.

Jullie hebben wel eens voorkeur voor een bepaalde leraar of lerares. Dat is begrijpelijk en ook niet zo erg. Maar liefhebben moetje ze allemaal! (Eerlijk gezegd hebben leraren ook wel een voorkeur voor bepaalde klassen. Maar ook een leraar moet al z'n klassen liefhebben).

Het is heel erg dat er bij sommige leraren altijd zoveel uitgehaald wordt, omdat hij er toch niets van zegt en helemaal geen orde kan houden. Dat is geen fijn omgaan met elkaar, of wel? En wat zeg je dan soms? „Eigenlijk z'n eigen schuld, had-ie maar niet bij het onderwijs moeten gaan, als hij geen orde kan houden". Nee jongelui, helemaal mis. Lees maar eens een klein stukje mee uit de Catechismus (zondag 39): „Wat wil God in het vijfde gebod? Dat ik mijn vader en mijn moeder en allen (dus ook leraren en leraressen) die over mij gesteld zijn, alle eer, liefde en trouw bewijze en mij aan hun goede leer en straf met behoorlijke gehoorzaamheid onderwerpe en ook met hun zwakheid en gebreken geduld hebbe, aangezien het Gode belieft ons door hun hand te regeren.”

Laat dit eens even op je inwerken dat wil ik ook doen. 'k Denk dan met schuld terug aan de tijd toen ik nog onder de hoede was van mijn ouders. Mijn vader en moeder alle eer, liefde en trouw bewezen? En met hun zwakheid en gebreken geduld gehad ? Ook gaan m'n gedachten uit naar een kerkdienst, waar ik „toevallig" kwam te zitten naast een oud-Ieraar uit mijn Havo-tijd. Hij groette me vriendelijk. Nooit hadden we elkaar meer gezien. Wat had ik hem het leven zuur gemaakt. En dan opeens pal naast hem Waarschijnlijk met een hoofd rood van schaamte. Hem alle eer, liefde en trouw bewijzen? Ja toch! Een slecht voorbeeld van omgang met leraar en klasgenoot is niet ter navolging, maar tot waarschuwing! Zonde is nooit ter navolging, altijd tot waarschuwing.

Opvallen door je levenswandel

Zeg, denk ook eens aan dat meisje, dat zo vaak alleen staat. Ze is zo stil, zegt haast niks. Altijd eenzaam op het plein. Zoek kontakt met haar, dat zal ze fijn vinden. Dat merk je zo! Neem haar op in , je groepje". Niet uitlachen, maar respekteer haar ook als ze misschien anders doet dan jullie doen.

Denk ook eens aan die gehandicapte jongen. Hij moet in veel opzichten anders het leven door als jullie. Gelukkig zie ik ook in mijn omgeving dat jullie elkaar opzoeken en helpen. Fijn jongelui!

De eerste christenen, vooral ook jonge christenen, leefden in een heidenwereld. Ze vielen op door hun levenswandel. Daarbij behoorde ook de omgang met elkaar! Veel heidenen waren jaloers op de liefde die de christenen met elkaar verbond. Ze zagen de liefde van rijke tot arme mensen, van heer tot slaaf en omgekeerd. Van jong en oud. En waarom hadden ze elkaar zo lief? Omdat ze God boven alles liefhadden. En daar straalde zoveel warmte van af, dat heidenen tot God bekeerd werden.

En weetje wat nu het grote wonder is? Die liefde begint nooit bij ons, maar bij God. Lees maar 1 Joh. 4:19: Wij hebben Hem lief omdat Hij ons eerst liefgehad heeft". De Heere zegt: et is onmogelijk om de naaste lief te hebben, als je Mij niet eerst boven alles lief hebt. Daarom is het zo nodig datje de Heere leert liefhebben. Het is hoog tijd om te stoppen. Als je een stukje voor „Daniël" mag schrijven, zeggen ze altijd: Niet langer dan 100-120 regels". En die zijn nu zeker vol.

Mag ik je tenslotte nog eens wijzen op iets dat de Heere belooft: Ik heb lief die Mij liefhebben en die Mij vroeg zoeken, zullen Mij vinden" (Spreuken 8 : 17). En wanneer je Hem mag vinden dan geldt ook voor J ou ' Gods verborgen omgang vinden zielen waar Zijn vrees in woont.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen