Onze vrije tijd, rekenschap van ons rentmeesterschap

Afgeleid of ingeleid?

Wie steeds vlucht in bezigheden, In de maalstroom van de tijd, In beweging, theoriën, Wordt alleen maar afgeleid.

Wie de stilte kan beminnen, Daag'lijks op gezette tijd, Vlucht dan in 't gebed tot Jezus', Wordt als 't ware ingeleid.

Dit gedichtje gaat over tijd. Tijd die ons gegeven is, die we beschikbaar hebben naast onze dagelijkse arbeid. Gebruiken wij onze tijd om te worden afgeleid van datgene wat zo allernoodzakelijkst is, of zoeken we om te worden ingeleid in de waarheid van Gods Woord? Kennen we het dagelijks vluchten als een arme zonda(a)r(es) in het stille gebed tot God?

Ds. G. Hoogerland uit Drachten bepaalt ons bij het rentmeesterschap waarbij drie elementen onze aandacht vragen.

? . De rentmeester is iemand, aan wie door de eigenaar iets is toevertrouwd, in ons geval 'tijd'.

2. De rentmeester dient het toevertrouwde te beheren overeenkomstig de wil van de eigenaar.

3. De rentmeester zal eenmaal van het beheer rekenschap moeten geven.

Toevertrouwd

God is Eigenaar van de tijd. Vóór de schepping was er geen tijd, maar slechts een ondeelbare, nooit begonnen eeuwigheid. Toen God hemel en aarde schiep, heeft Hij ook de tijd geschapen en deze toebetrouwd aan mensen. Maar de van God afgevallen mens wil God niet meer als Schepper en Beschikker van de tijd erkennen.

De mens werd het vermogen gegeven om de toevertrouwde tijd 'wel' te beheren. De tijd kwam dus niet in handen van onbekwame rentmeesters. Adam, geschapen naar Gods beeld, had de wil en het vermogen om de tijd 'wel' te besteden en het was zijn hoogste lust om zijn Schepper te dienen. Adam en Eva hebben vóór de zondeval, als volmaakte rentmeesters, de tijd overeenkomstig Gods bedoeling gebruikt. Adam heerste als onderkoning over de schepping. Door de zondeval is de mens dat vermogen kwijtgeraakt. Toch blijft de eis om volmaakt rentmeester te zijn op ons liggen. Dat betekent, dat ons rentmeesterschap ons dagelijks schuldig stelt. Want niet één ogenblik kunnen wij dat rentmeesterschap uitoefenen overeenkomstig Gods volmaakte eis. En dat is onze schuld. Het moet wel dagelijks onze bede zijn of de Heere Zijn beeld in ons weer zou willen herstellen. De tijd die we uit Gods hand krijgen, is kostbaar. Deze is zo kostbaar, omdat we deze krijgen uit Gods hand, we er maar zo weinig van krijgen, we die tijd elk ogenblik kwijt kunnen zijn, de voorbije tijd niet meer terugkomt en het onze voorbereidingstijd is op de eeuwigheid.

Beheren

Het beheren van het door God toebetrouwde was de taak van de mens vóór de val. "Zo nam de Heere God de mens, en zette hem in de hof van Eden, om die te bouwen en die te bewaren." Arbeid is dus geen straf of vloek. Adam moest vóór de zondeval bouwen en bewaren en dit is door de zondeval niet vervallen. Gods wil is dus, dat de mens zijn tijd zal besteden aan het uitoefenen van die opdracht. Na de zondeval is de tijd die we krijgen ook genadetijd, voorbereidingstijd voor de eeuwigheid. Dit aspect is zelfs op de eerste plaats gekomen. Immers, zonder genade kunnen we onze roeping niet meer recht vervullen. Genade herstelt de verhouding tussen God en onze ziel en maakt in beginsel weer bekwaam om onze roeping te verstaan.

Vroeger werkte men lange dagen en was vrije tijd nauwelijks aan de orde. Door de voortgezette technologie en automatisering werden de werktijden echter korter en kreeg men meer vrije tijd ter beschikking. Ook nam de werkdruk toe, waardoor ontspanning steeds meer nodig werd. Hoe ligt dit voor onze huisvrouwen? We hopen dat het voor hen een vanzelfsprekende zaak is, dat hun eerste taak ligt in het verzorgen van het gezin en de

huishouding. Voor een alleenstaande ligt dat uiteraard anders.

Vroeger was de tijd van de moeder met die taak gevuld, zeker in de grotere gezinnen. Maar ook nu heeft een moeder in een gemiddeld gezin niet veel vrije tijd beschikbaar. De woningen zijn groter, de leefwijze is anders en de begeleiding van de kinderen vraagt meer aandacht. Maar waar de kinderzegen achterwege blijft (een zwaar kruis) of waar het gezin klein blijft, is er ook voor de huisvrouw dikwijls vrije tijd beschikbaar. En hoe besteden we die in het licht van het rentmeesterschap en de genadetijd?

De tijd van ontspanning

De toets van geoorloofd gebruik van onze tijd ligt in Gods Woord en met name in de Tien Geboden. Ledigheid en luiheid, maar ook ijdele tijdsbesteding zijn in strijd met Gods Woord. Vele vormen van sportbeoefening waarbij zedeloosheid, roekeloosheid en mensverheerlijking een rol spelen, maar ook het bezoeken van plaatsen der ijdelheid en het lezen van lectuur die de toets van Gods Woord niet kan doorstaan, zijn af te keuren. En hoe brengen wij onze vakantie door? Beseffen wij dat we ook daar onder het alziend oog des Heeren zijn en dat ook onze vakantietijd genadetijd is?

Wanneer we te weinig tijd voor ontspanning nemen, ple-gen we roofbouw op lichaam en geest en zijn dan soms niet meer in staat om onze roeping te vervullen. Nemen we te veel tijd voor ontspanning, dan wordt deze een doel op zichzelf en is ze niet meer dienstbaar aan onze opdracht.

De tijd voor andere doeleinden

Het is zeer noodzakelijk om dagelijks tijd vrij te maken voor gebed en het lezen van Gods Woord. Die stille tijd mag dus geen sluitpost vormen, maar arbeid en noodzakelijke ontspanning moeten zo zijn ingedeeld, dat die stille tijd de eerste plaats krijgt: en niet gemakkelijk wordt opgeofferd aan andere bezigheden.

Voor velen wordt een deel van de vrije tijd ingevuld door taken in het kerkelijke leven, het verenigingsleven of vrijwilligerswerk. Voor al deze waardevolle tijdsbestedingen geldt dat men goed moet beseffen dat dit niet ten koste mag gaan van het gewone werk, het huwelijk of het gezin.

Het ontwikkelen en gebruiken van persoonlijke gaven kan ook een zinvolle tijdsbesteding zijn.

We behoeven ook niet over-vroom te zijn en mogen tijd vrij maken voor het samenbindend element in het gezin en het huwelijk.

Rekenschap geven

Net als een rentmeester moeten ook wij eenmaal rekenschap geven van elke minuut van ons leven. En dat naar de toets van Gods heilige wil! We zullen onze ontrouw in onze tijdsbesteding niet kunnen verbergen of goedpraten. Er is een volk, dat in dit leven schuldenaar en strafwaardig wordt. Maar hun wordt iets van de Middelaar ontdekt. Hij heeft elke seconde van Zijn leven op aarde Zijn Vader verheerlijkt. Hij bracht de nachten door in gebed, leerde dagelijks in de synagogen, ging het land door, goed doende en genezende. Hij voldeed de wet in al zijn delen door Zijn dadelijke gehoorzaamheid in de plaats van een schuldig volk dat inleeft nooit meer waarlijk rentmeester te kunnen zijn. Hij wordt hun Rentmeester, en betaalde hun schuld met de prijs van Zijn dierbaar hartenbloed. Dan mag dat volk wel eens ervaren: taat dan in de vrijheid, met welke u Christus vrijgemaakt heeft (Galaten 5:1). Dat is waarlijk 'vrije tijd' in de volste zin van het woord.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen