Het kringgebed - moeten we daaraan meedoen?

Een jongere vroeg in een uitvoerige brief aandacht te besteden aan het kringgebed. Hij zit met vragen hierover. 'Je ziet steeds meer dat het kringgebed voorkomt in onze gezindte.' (...) 'Ik ben er erg huiverig voor. Persoonlijk vind ik dat de Heere in Zijn Woord Zelf duidelijk gezegd heeft in Mattheüs 6: 6 Maar gij, wanneer gij bidt, gaat in uw binnenkamer, en uw deur gesloten hebbende, bid uw Vader, Die in het verborgen is; en uw Vader, Die in het verborgen ziet, zal het u in het openbaar vergelden. Een duidelijk woord.' Verder merkt hij op dat het natuurlijk mogelijk is voor elkaar en voor andere noden te bidden. Dit kan bijvoorbeeld in het gebed op de jeugdvereniging gedaan worden. Dan kan voor het gebed genoemd worden waarvoor in het bijzonder gebeden zal worden. 'In eerste instantie wordt dit zondags gedaan in de gemeente. En je zou die noden ook in je persoonlijk gebed aan de Heere kunnen voorleggen. Ik vind dat je daar absoluut geen aparte avond voor moet hebben. Wat je daar bidt, doe je dat thuis ook in je persoonlijk gebed?'

Bijbelse voorbeelden

In de Bijbel staan veel voorbeelden van openbare gebeden. De priesters deden dagelijks in de tempel voorbeden voor het volk. Verder vinden we gebeden in 1 Koningen 8; Ezra 9; Jeremia 14: 7-9 ; Jesaja 63 vanaf vers 15 en 64; Daniël 9.

Het kringgebed (in groepsverband om beurten bidden) komen we in de Bijbel niet tegen. Wel lezen we van de gemeente dat zij volhardende waren in de leer, (...) en in de gebeden. Ook lezen we in Handelingen 12 dat velen samen vergaderd en biddende waren. We lezen hier niet over een kringgebed, maar over een biddende gemeente (of deel daarvan).

Te menselijk spreken over het gebed

Helaas kom je rondom het kringgebed wel eens bedenkelijke uitingen tegen. Zo spreken mensen in een kringgebed soms heel persoonlijke en intieme dingen uit. Dingen die ze 'gewoon' niet tegen anderen vertelden, zeiden ze in het kringgebed wel. Is dat de bedoeling van het gebed? Het gebed is er niet om elkaar dingen te zeggen, maar om tot de Heere te bidden. Het is Bijbelser je hart voor de Heere uit te storten in een persoonlijk gebed. Ook las ik van iemand die aan kringgebeden deelnam: 'Of God mij hoort, weet ik niet altijd, maar dan horen mensen mij tenminste'.

Zulke dingen geven te denken. Welke voorstelling hebben we van bidden? Hoe bezien we de heilige, allerhoogste God? We moeten het gebed niet maken tot een menselijk, of intermenselijk gebeuren. De gebeden in de Bijbel geven ons een heel ander beeld. Lees de bovengenoemde voorbeelden maar. Er is sprake van de heilige Majesteit. Dat moeten wij zondige, aardsgezinde mensen heel goed begrijpen.

Niet meedoen met oppervlakkige uitingen

Nu moeten we het kringgebed op zich niet veroordelen omdat sommigen het verkeerd gebruiken. Wel mogen we eerlijk overwegen dat het vooral in kringen voorkomt met een ander geestelijk klimaat. Dat moet voor ons een signaal zijn. Beslissend zijn de voorbeelden en de lijnen voor het gebedsleven die de Bijbel ons aanreikt. En deze zijn duidelijk. Veel lezen we over het persoonlijk bidden. Ook over het ordelijk en ambtelijk bidden. Vooral over eerbiedig en geestelijk bidden. Sommige eigentijdse vormen (en helaas ook inhouden) van gebed weerspiegelen niet zoveel eerbied. Het wordt dan zo menselijk, soms (haast) populair. Zulke uitingen moeten wij zeker niet tot voorbeeld nemen en die moeten we ook niet gaan invoeren.

De Heere Jezus bad vaak in de eenzaamheid. In de Psalmen lezen we veel voorbeelden van bidders die worstelden aan de genadetroon. Laten we dat maar zoeken te volgen.

Echt bidden leert de Heilige Geest

De Heere roept ons in Zijn Woord op te bidden. Daarbij past steeds diepe eerbied en ootmoed. Want wij hebben geen rechten en het is niet bijna vanzelfsprekend dat God verhoort. Het is een groot wonder dat de Heere Zijn Zoon gegeven heeft opdat Hij een toegang zou openen. (Wat heeft Hem dat gekost! Als we daar op letten, bidden we niet vlotjes of vrijpostig, maar eerbiedig). In het ware geloof wordt geleerd dat er zonder deze Voorbidder geen toegang is.

Soms doet de Heere meerderen van Zijn kinderen in het gebed met dezelfde zaak werkzaam zijn en geeft Hij op het gebed kennelijk verhoring. Dat gebeurt, ook vandaag. Soms laat Hij op het gebed iets in het geloof weten (bijvoorbeeld de eeuwige bestemming van iemand die jong gestorven is). Dat komt op vanuit de omgang met het Woord en stemt tot ootmoedige verwondering. Maar dat is heel anders dan een bepaalde sfeer die in een groepsgeest ontstaat.

Laten we maar veel vragen of de Heere ons bidden leert. Wie Hem need'rig valt te voet zal van Hem Zijn wegen leren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen