Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De arbeid in volle gang en nog  zonder stoornis

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De arbeid in volle gang en nog zonder stoornis

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wat was het toch voor drukte in de hoofdstad van koning Radama? Van het paleisplein bulderde het geschut en de engelse vlag wapperde naast de banier van de koning. Dooide straten liepen herauten, die met krachtige stem riepen: „Het verdrag van het Britse Rijk is getekend! De slavenhandel bestaat niet meer!" En het volk, bij het horen van deze heugelijke tijding, juichte en schreide en danste van vreugde.

De slavenhandel bestond niet meer! Een zeer zwaar juk was van de schouders der inlanders weggenomen; de bevolking was verlost van een vreselijke angst.

Hoe was dat ineens zo gekomen? Ineens, dat is wel wat kras gezegd. Er was veel moeite voor gedaan. Jones en Hastie hadden bij de koning zo gepleit, totdat deze wel moest toegeven. Vooral Jones had er veel aan gedaan. Toen de engelse vertegenwoordiger er geen gat meer in zag, was Jones begonnen om zijn vriend moed in te spreken. „We zullen een rapport opstellen, " had hij gezegd. En dat hadden ze gedaan. In het rapport was vermeld, hoe groot de invloed was geweest onder de bevolking van de Zuidzee-eilanden door middel van de zendelingen. Dat volk had machines gekregen en had geleerd hiermee om te gaan. Er was een bloeiende industrie gekomen en dat onder een volk, dat veel en veel onbeschaafder was dan het volk van koning Radama. Hoe groot zou de invloed dan hier niet kunnen zijn! Als de onderdanen van de koning ook eens konden lezen en schrijven! Ze zouden kunnen werken en zouden met andere volken handel kunnen drijven.

Dit alles schreven de mannen in het rapport en nu was het wachten geweest op de uitwerking. Een hele dag beraadslaagde Radama met zijn minister en met de hoofden van de stammen. Wanneer de koning niet zo vooruitstrevend was geweest, zou er van heel het verdrag niets terecht zijn gekomen. Maar Radama was doortastend en hij praatte de stamhoofden naar zijn kant. En toen was de kogel door de kerk.

Hoe hadden de twee vrienden, Jones en Hastie uitgezien naar het antwoord op hun rapport! Uitgezien? Nog meer: ze hadden gebeden, of.de Heere de harten zou willen neigen!

En nu waren ze verheugd. Jones schreef direkt naar Engeland: „Zendt mannen naar Madagaskar; we hebben ze hard nodig. Stuurt zendelingen naar hier, want een wijde deur is voor het Christendom en de beschaving geopend en een andere deur, naar ik vertrouw, is gesloten en dat is de deur der slavernij. Ieder, die werken kan in ijzer en hout, in textiel en leer, is welkom."

De arbeid kon nu beginnen. Wat werkte Jones! Zie hem daar in de school bezig om de kinderen te leren schrijven. De leermiddelen zijn primitief: er wordt geschreven met stokjes op planken. Die plankjes zijn eerst ingestreken met een laagje vet en vervolgens met as bestrooid. In die as worden de letters gevormd met de stokjes. Wat moet Jones geduld hebben! Niet alleen geduld, maar ook verstand en doorzettingsvermogen. Het is geen kleinigheid om de vreemde taal op te schrijven in eenvoudige tekens. Geen ogenblik heeft de man rust, maar een grote voldoening voor hem is, dat de koning zo aan zijn zijde staat. Na het eenvoudige gebouwtje, dat in het begin dienst deed, liet Radama al spoedig een beter gebouw zetten.

Acht maanden moest Jones alleen tobben, maar toen kwam er hulp: een vroegere schoolkameraad van jones ging naar Madagaskar. Hij heette David Griffiths en werd een trouwe vriend en reuze helper van de zendeling. Toen Griffiths er goed en wel was, werd het tijd voor Jones om uit te gaan, rusten. Vakantie had hij wel verdiend. En waar zou hij anders heen gaan dan naar het eiland, waar hij vroeger genezing had gevonden?

Ook nu rustte hij heerlijk uit van het zware werk. Na zijn verlof verliet hij Mauritius om zich weer te spoeden naar zijn arbeidsveld. Hij kwam echter niet alleen terug. Tijdens zijn vorige ziekte had hij op Mauritius een vrouw leren kennen, die nu als zijn echtgenote met hem naar het zendingsveld trok. Behalve deze bracht hij ook de vrouw van Griffiths mee met haar baby.

Al meer en meer breidde de kring van werkers zich nu uit. Men had nu de beschikking gekregen over een smid, een leerlooier, een wever en nog een zendeling. Nu gevoelden de mensen zich niet zo eenzaam meer. Ongestoord kon worden gewerkt, en toch begrepen de mannen, dat ze bijna alles te danken hadden aan de welwillendheid van Koning Radama. Christen wilde Radama niet worden. Als hij er niet meer was, zou het er voor de zending niet best uitzien. Het werd tijd, dat Jones en Griffiths aan iets blijvends gingen arbeiden. Dat blijvende zou de Heilige Schrift zijn. Die moest overgezet in de taal van het volk. Zouden de zendelingen op de een of andere wijze het werk moeten staken, dan zou de bevolking zelf het Woord Gods kunnen onderzoeken. Het was of fones en zijn vrienden een voorgevoel hadden van zware tijden, die op komst waren.

Men zette zich dus aan het vertalen van de Bijbel. Geen uur mocht verloren gaan.

Wat moet men respekt hebben voor zulke mensen, die niets ontzien en hun tijd uitkopen om zich volledig te kunnen geven aan het werk, dat hen zo lief is en waardoor arme heidenen uit hun donkere nacht gebracht kunnen worden tot het Licht, ook tot verliching der heidenen!

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 24 augustus 1956

Daniel | 8 Pagina's

De arbeid in volle gang en nog  zonder stoornis

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 24 augustus 1956

Daniel | 8 Pagina's