Verkering, maar dan?

Verkering krijgen is iets moois. Als een jongen en een meisje verliefd op elkaar worden, dan is daar niets mis mee. En als verliefdheid leidt tot een verkering waarin de liefde tot elkaar de basis is, dan is dat een gave van God. Het verlangen naar de ander hoort daar helemaal bij. Je groeit in je verkeringstijd naar elkaar toe en dat vindt z'n vervulling in het huwelijk. Het huwelijk is een instelling van God. De bijbelse gegevens over het huwelijk gaan terug naar de schepping van de mens. In Genesis 2:24 vind je een kerntekst als het gaat om het huwelijk. Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen, en zij zullen tot een vlees zijn. Zo is het door de Schepper gegeven. De jongen zal het meisje aanhangen, dat wil zeggen: r blijvend aan verbonden zijn. Ze gaan voortaan hun leven delen binnen de grenzen van het huwelijk. En dan zullen die twee tot één vlees zijn. Dat wijst op de lichamelijk bezegeling, als een bekroning van die twee-eenheid. Het is duidelijk dat je hier de volgorde niet mag opdraaien. Het begint niet met de lichamelijke eenwording als twee jonge mensen samen door het leven willen gaan. Het begint in de verkeringstijd met waardering en respect voor elkaar. Daar binnen bloeit de liefde op.

Wachten?

Veel jongeren hebben er moeite mee. Wachten tot je trouwt? Waarom? Ze twijfelen er niet aan dat het huwelijk een instelling van God is. Ze weten ook dat echte liefde wacht. Ze hebben daarover samen al heel wat gepraat. Ze zijn er van overtuigd dat de Heere het huwelijk bedoelt

heeft als een duurzame verbintenis van liefde en trouw. Er is sprake van een bijzondere, zeer persoonlijke leiding van Gods voorzienigheid in het samenbrengen van twee jonge mensen. Met Zijn hand brengt hij hen samen. Binnen de bescherming van het huwelijk mogen man en vrouw de geestelijke en lichamelijke eenheid beleven. De echte liefde wil daarop wachten. Voor elkaar en voor de Heere.

En toch is er de aanvechting: waarom zo lang wachten? Als je echt van elkaar houdt is dat toch veel belangrijker dan de vraag of je een trouwboekje hebt? In onze Nederlandse samenleving vindt 95 procent van de jongeren dat je daarover niet moeilijk moet doen. En uit een onderzoek in reformatorische kring blijkt dat 60 procent van de meisjes en 82 procent van de jongens seksueel contact voor huwelijk niet echt verkeerd vindt. Intussen is er wel echt iets fout in je verkering als je als meisje elke maand in spanning zit of je wellicht ook zwanger bent. Er zit ook iets helemaal fout als je daarover helemaal geen spanning hebt: er kan toch immers niets gebeuren....

Maar hoe dan?

Jullie vragen mij hoe je met je grenzen moet omgaan. En waarom het verkeerde zo vaak de overhand heeft. En waarom God toelaat dat twee jonge mensen daar zo'n moeite mee hebben? De laatste vraag doet mij denken aan zondag 3 van de Heidelberger Catechismus. "Heeft dan God de mens alzo boos en verkeerd geschapen? " Het antwoord is duidelijk: nee! "Hij heeft de mens goed en naar Zijn beeld geschapen." De Heere heeft niet gewild dat jonge mensen het moeilijk zouden hebben met Zijn gave. Zo was het in het paradijs niet. Toen was alles in volkomen harmonie. Wij hebben ons echter in ongehoorzaamheid van God afgekeerd en sindsdien is onze menselijke natuur verdorven geworden. Sindsdien is de paradijsbloem van de eenheid van man en vrouw ontluisterd vanwege onze zonden. Het verkeerde heeft inderdaad vaak de overhand, omdat wij zo aan de zonde gekluisterd zijn. De innerlijke drang om grenzen te overschrijden komt niet bij de Heere vandaan. Dat zoeken wij zelf. We kunnen onszelf niet beteugelen. Daarom is vernieuwing van ons hart en leven nodig. Met het oog op onze verhouding tot de Heere en met het oog op onze verhouding ten opzichte van elkaar.

Zelfbeheersing

Het is een gave van de Heere dat je als jongen en meisje verkering mag hebben en mag toegroeien naar een huwelijk. Doe juist daarom voorzichtig . Praat er samen over. Zoek de gelegenheid niet als de genegenheid er is. Spreek een duidelijke grens af. Heel belangrijk is dat je elkaar helpt om die afspraken vast te houden. Zelfbeheersing is inderdaad moeilijk, maar niet onmogelijk. Seksualiteit is niet iets minderwaardigs en zeker niet iets waar je alleen maar geheimzinnig over mag doen. De Bijbel spreekt er heel open over. Dat in je verkeringstijd de lichamelijke aantrekkingkracht groeit en dat je er naar kunt verlangen om helemaal één te worden met de ander, is volkomen gezond. Seksuele gevoelens zijn niet zondig.

Het is evenmin zoiets als een gevaarlijke brand die je zo snel mogelijk moet blussen. De Bijbel zegt nergens dat we seksuele gevoelens maar zo snel mogelijk het zwijgen op moeten leggen. Het is wel de vraag hoe we er mee omgaan. Bij al het goede dat er over seksualiteit gezegd mag worden, moeten we bedenken dat wij zondige mensen zijn. Daarom roept de Heere ons in Zijn Woord op om het vlees met z'n (zondige) hartstochten te kruisigen.

Zelfbeheersing leer je op je knieën. Hoe zul je staande blijven als je de Heere niet nodig hebt in je leven. Dat geldt niet alleen op het terrein van de seksualiteit. Dat betreft ons gehele leven.

We hebben een hart nodig dat door Gods Geest gereinigd wordt van de zonde. Dat eerlijk gemaakt wordt en dat Gods gebod hoger leert achten dan eigen verlangens en wensen. Het is goed om te bidden om hulp en bekering. Bidt vooral om een rein hart.

Heb je vragen? Over geloof, over de maatschappij, over vriendschap: mail dan naar steljevragen@jbgg.nl. Schrijven kan ook: Postbus 79, 3440 AB Woerden. Ds. R Mulder en de heer J.H. Mauritz beantwoorden deze vragen om de beurt. Je naam hoef je niet te vermelden. Met je vraag wordt vertrouwelijk omgegaan. heeft als een duurzame verbintenis vindt. Intussen is er wel echt iets Zelfbeheersing is inderdaad moei-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen