Zoveel hoofden ....

Canada

Voor de vierde maal heb ik de kerstdagen in Canada doorgebracht. De stukjes "Groeten uit Canada" worden door m'n familie en vrienden met ergernis gelezen. Ria is in alle dingen zo negatief.

Kerstvieringen heb ik ook nu weer meegemaakt, maar niets begin december. Om op vorige stukjes terug te komen: ik heb best veel gewinkeld, de mensen waren vriendelijk en erg behulpzaam. Dit alles schrijf ik ook namens familie en vrienden.

P.C. van de Velde-van de Zwan,
Rijswijk

                              ------------------------------

Samen op weg

We kunnen niet mee en we kunnen niet weg, is het standpunt van de Ger. Bond. Ds. Oosten kan (blijkens Terdege van 28 dec. jl.) wel mee, zij het onder protest. Dat lijkt gebaseerd op de stelling dat de Herv. Kerk de enige planting Gods in Nederland is. Een aanvechtbare, ja wellicht wat hoogmoedige mening, ook al liggen daar respectabele motieven aan ten grondslag.

De Christelijke Kerk is geïnstitueerd in Rome, als planting Gods. (Rom. 11:24). Betekent dat niet dat de Kerk der Reformatie die planting Gods heeft verlaten? Maar mocht dat wel? Was er geen uitwendige kerk meer, geen organisme? Is het niet beter te spreken van een planting Gods? Hebben we als Ger. Bond al niet veel te lang doorgevochten? Er is al zoveel onbijbels water bij de kerkorde gedaan, dat alleen de kleur is overgebleven. En nu zal met de naam ook de kleur verdwijnen.

De kerk wordt opgeheven en we zijn op een cruciaal punt aangekomen. De Herv. Kerk wordt door een groot deel van de gemeenteleden verlaten, echter dan is er toch het feit: we kunnen weliswaar niet mee, maar we hoeven niet weg. M.a.w.: we blijven. Hervormd, of welke naam we eraan willen geven. De bijbelse onderbouwing ontbreekt aan meegaan.

Ds. Oostens standpunt wordt haast onvermijdelijk ook beïnvloed door de praktijk van een kleine(re) gemeente, waar de kerkelijke colleges en de gemeente het in grote trekken eens zijn. Maar wat te doen in grote(re) gemeenten, waar bijv. vrouwen als ambtsdrager gekozen worden? Doorvechten, al dan niet onder protest?

Hadden gemeenteleden die een evangelisatie gevormd hebben ook moeten doorvechten? Moeten de mensen in vrijzinnige (wijk)gemeenten blijven waar ze zijn? Of ook doorvechten? Moeten zij geestelijk verkommeren?

Er liggen grote vragen, maar meegaan onder protest lijkt me een onschriftuurlijke simplificatie van de problemen. De slotconclusie kan dan ook niet anders zijn: we kunnen niet mee (ook niet onder protest), maar Gode zij dank: we hoeven niet weg.

E. van Hal,
Veenendaal

In het volgende nummer hopen we uitgebreid op dit onderwerp in  te gaan.
Hoofdredactie

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen