Een bladzijde voor en van onze jeugd

Een praatje vooraf.

Zo jongelui, hier ben ik dan weer om jullie het een en ander te vertellen. Hebben jullie de vorige keer nog naar jullie bladzijde gezocht of heb je haar niet eens gemist. Maar nee, dat ge-, r > of ik niet, daarvoor zijn jullie te veel mijn vrienden en mijn vriendinnen. Hoe kwam dat toch, dat jullie tevergeefs gezocht hebben? Nu wil ik eerlijk bekennen dat dat wel een beetje mijn schuld was, want ik heb het een paar weken erg druk gehad. Al had ik echter volop tijd gehad dan had ik nog geen bladzijde vol kunnen krijgen, want jullie hebben me gewoon in de steek gelaten. Ik heb n.1. hoegenaamd niets ontvangen. Ik had om opstellen over de natuur gevraagd; slechts één goed opstel kreeg ik; dat kun je straks lezen. Zeg nu eens heel eerlijk of je dat leuk vindt? Ik had er zeker dertig verwacht en dan maar één!!! Je kunt het echter nog goed maken, door me alsnog iets te sturen. Ik begrijp wel, hoor, hoe het komt dat jullie zo traag zijn. Jullie hebben allemaal de vakantie in je hoofd. Papier en vulpen kun je nu missen als kiespijn, nietwaar? Een beetje luieren en er op de fiets op uit trekken. Ik zie jullie al rijden: diep voorover gebogen op het stuur en trappen maar, van de ene plaats naar de andere. Ik weet, dat er ook veel jongelui in de vakantie eerst een paar weken gaan werken, dat zijn onze scholieren. Eerst zelf verdienen en dan er op uit met een dikke portemonnee. Flink zo hoor jongens, je kunt toch ook geen zes weken weggaan.

Als jullie soms iets aardigs beleven dan hoor ik dat wel, hè? Maak eens een leuk opstel over je vakantie.

Voordat ik nu het woord geef aan een vriendin nog even dit. Het is niet zo'n mooie zomer als verleden jaar, nietwaar? Dat is jammer, maar zullen jullie nooit mopperen als het regent of waait. Als je in een trein of bus zit hoor je meestal de mensen mopperen op het weer. Je weet toch, dat je dat absoluut niet doen mag. Alles is in Gods hand en Hij geeft wat goed voor de mensen is. Als er eens iemand tegen je zegt: „Het is slecht weer, " dan zeg je maar terug: „Het weer is goed, maar de mensen zijn slecht." Maar kom, ik ga even naar Bergambacht. Gaan jullie mee?

De plaats ivaar we wonen.

Bergambacht.

Ons dorp ligt midden in de Krimpenerwaard aan de Lek. Zoals jullie zien staat er in onze plaatsnaam het wooi'dje „berg." Dat kun je bij ons heus wel merken, want de Hervormde kerk staat op een berg en waar je van die plaats ook heen wilt gaan, je moet van de hoogte naar de laagte.

Om de kerk worden de ambachten uitgeoefend: de smid, de timmerman en de bakker. Zo ontstond dus de naam Bergambacht. Er staat ook een oud kasteel, dat thans als boerderij wordt gebruikt. De naam hiervan is 's Heeraartsberg". Het heeft ook een wapen; dit is rood met een zilveren adelaar. De kleur van het Bergambachtse wapen is ook rood; het heeft de zilveren adelaar van het kasteel en tegenover die adelaar staat een bies getekend, deze bies stelt de Lek voor.

Bergambacht heeft ook heel wat met het kerkelijk leven beleefd. Er zijn hier drie kerken, namelijk de Ned. Herv., de uitgetreden Ned. Herv. en de Gereformeerde Kerk. Maar nu is de vraag, hoe die uitgetreden Hervormde Kerk ontstaan is. Ik zal het proberen uit te leggen. In 1916 deden er zich in de Hen'. Kerk ernstige moeilijkheden voor. In de naburige dorpen waren ouders, die met hun kinderen in Bergambacht kerkten en deze mensen wilden hier ook ingeschreven worden. Ds. Kek, de Hervormde predikant, wilde de kinderen, die niet in de naam van de drieënige God gedoopt waren, niet in de registers van de doopleden schrijven. Deze zeer rechtzinnige predikant met zijn eveneens rechtzinnige kerkeraad werden nu voor het classikaal en provinciaal kerkbestuur gedaagd. Toen zij niet wilden toegeven werden zij geschorst en later afgezet. De predikant met drie ouderlingen en twee diakenen hielden toen kerk in een oude school; nu is er een eigen nieuw kerkgebouw. Onze kerk is thans nog nergens bij aangesloten; er is een kleine J.V. met tien leden.

Willie Speksnijder.

Zo, dat was dan Bergambacht. Ik vind het leuk Willie dat je met ons meedoet. Jij hebt goed geïnformeerd, hoor, naar het ontstaan van je gemeente. Jammer, dat er zulke dingen voorkomen. Onze jongens en meisjes moeten altijd maar goed de kerkgeschiedenis bestuderen en in het bijzonder, die van hun Kerk. eigen

Dit was nu het laatste opstel over „De plaats waar we wonen." Ik geloof niet, dat ik heel Nederland al door geweest ben. Dus als je woonplaats er nog niet ingestaan heeft weet je wat je op een regenachtige dag doen kunt. Ik verwacht ze uit alle oorden van ons land! Een gedicht.

Natuurlijk, zou ik bijna zeggen, weer van Jan Walhout. Deze schi'ijft me regelmatig; jij bent een trouwe vriend Jan, stuur maar veel op.

Een aalmoes

„Een aalmoes!" bidt het bibb'rend En steekt het handje uit. Fel snerpt de koude noordenwind en geselt pui en ruit. kind

„Een aalmoes!" 't was vergeefs gevraagd aan deze en gindse deur. Het jurkje is oud; de sneeuwvlok jaagt door rafel en door scheur.

„Een aalmoes!" Altoos ijd'le vraag! Wie aankomt, gaat voorbij, al huiv'rend in de bonte kraag. Ik deed het, misschien ook gij.

„Een aalmoes!" 't Was een brede hand, die in de broekzak greep; Een ruwe, wreed als kiezelzand, die thans de hare neep.

Een stoer matroos in loop en draai, een rot van 't echte soort. En zulk één rilt niet in het baai, al blaast de wind uit 't noord.

, , 'k Blijf eeuwig dankbaar, eed'le heer!" Hij schoof zijn pruim eens goed, en bromde: „Daarvan nou niet meer; maar weet je, wat je doet?

Als 't ginder spookt bij wind en weer, voor hond en kat te boos, Bid jij dan tot onz' lieve Heer' om hulp voor elk matroos."

Hij trok weer gauw naar Java heen. Zij kwam zijn wensen na. Of 't hielp? De wetenschap schudt neen, maar 't menslijk hart zegt „Ja".

H. J. Schimmel.

Bedankt Jan voor dit mooie gedicht. Heb jij zelf wel eens ieta gedicht of waag je je daar niet aan?

Wie wist het?

Zijn jullie er uitgekomen? Al die cijfers, wat moest dat nu betekenen? De tekst van 45 letters was deze:

„Zalig zijn die treuren want zij zullen vertroost worden" en de samenstellende woorden waren: Zwijger, Alva, Arendsz., Stedendwinger, de Ruyter, Blois van Treslong en zoetzuur. Het was niet zo moeilijk. Een volgende keer zullen we weer een raadsel plaatsen.

Even een praatje met

Helmich Visscher uit Genemuiden. Bedankt voor je mooie kaart uit Nunspeet. Heb jij daar je vakantie doorgebracht? Mooi is daar de natuur, hè. Zo veel bossen heb je niet in Genemuiden hè. Of zou 't Engelse werk bij jullie groter zijn? Henk Brink uit IJsselmuiden. Jij vond je boek dus ook mooi. Ben je nu weer helemaal beter? De groeten aan je broertje hoor.

En tenslotte

moet ik weer gaan eindigen. Het beloofde opstel over de natuur hoop ik ook de volgende keer te plaatsen. Allemaal een stevige hand.

C. DE BODE.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen