Blauwhelm in Bosnië

Na de toestand in Gorazde is het hier in Srebrenica alarmfase groen. Alles normaal dus. Ik ga graag mee met de patrouilles, want dat is de enige manier om eens even van de compound af te komen. Na een prettige klim als warming-up kom je aan de rand van de enclave en kan je de Servische stellingen zien. Met warm weer is er weinig beweging; logisch ook in zo'n lang uitgerekte oorlog. Bij veel van de patrouilles kom je langs moslimopstellingen en soms tref je daar ook moslim-strijders aan. Ze zijn daar aan het graven aan hun bunkers en loopgraven en dit is toegestaan. Als je langsloopt stoppen ze met graven en kijken ze je steeds maar aan. Als je boven op de berg een kijkje bij ze neemt, dan kijken ze je een beetje verbaasd aan, zo van: hoe komen die in één keer hier?

Wapens verboden
Eergisteren liepen we ook een patrouille waarbij wij hen opgemerkt hadden voor zij ons zagen. Als ze je aan zien komen, beginnen ze meestal wat te fluiten ofte gebaren naar elkaar. Dan weet je dat dat hun sein is om wapens te verstoppen of er gauw mee weg te rennen, want wapens zijn hier voor hen verboden en worden ook direct in beslag genomen. Zoals al een paar keer het geval was. Nu, deze keer zagen ze ons dus niet aankomen en voor ze er erg in hadden stonden we achter hen. Hoop gefluit en zo, en ik zag tussen de bomen door iemand wegrennen, richting Servisch gebied, ons patrouillegebied uit. Hem dan volgen is gevaarlijk, omdat hij door "ons onbekend" gebied gaat en als je hem volgt, kan je zelf in een valstrik lopen of op een mijn trappen. Je staat dan machteloos omdat je hem niet kunt volgen, je zeker weet dat hij een wapen bij zich heeft en dat je hem nooit kunt pakken. Dat kan wel als je hem naar je toe ziet komen, en dat heeft in het verleden al hier en daar een wapen opgeleverd.

Vluchtelingenkamp
Post "Hotel" (dus niet hotel "Post") is de post die door ons peloton bezet wordt. Deze ligt tegen een bergwand aan, ten zuiden van de enclave. In die vallei is een vluchtelingenkamp gebouwd door het Swedish Shelter project. "Hotel" wordt door acht van ons bemand en we bewaken zo het kamp ook. Af en toe rijden we er vanuit de compound met de YPR (pantserwagen) heen om vanaf die post een patrouille langs de zuidkant van de enclave te rijden. Je hebt dan het uitzicht over een gele vlakte. Dat is Servisch gebied, terwijl in het huisje op de heuvel daarvoor moslims wonen. Maf, en het klinkt raar, maar op sommige plaatsen wonen dus onpartijdige lui en hun huizen zijn ook helemaal ongemoeid gelaten. Ook in het vluchtelingenkamp wonen kinderen die er niet te beroerd voor zijn om even je jerrycans met water te vullen. Vanwege de hitte heb ik overigens zelf een tropentenue ontwikkeld met behulp van een schaar.

Naar huis?
Ik sta op de nominatie om hier samen met het voordetachement 13 juli te vertrekken en dan op 14 juli in Nederland aan te komen. Als alles goed gaat tenminste, en als we in één keer door de Servische grensposten heenkomen en ik niet voor die tijd van de lijst afgehaald wordt. Dus voor 99 procent onzeker. Maar wie weet!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen