Onlangs ben ik weer bezweken voor een roos....

In de buurt zijn kogal wat kapvergunningen aangevraagd en verstrekt. Het wordt een stuk lichter. En kaler. Waarom vraagje geen kapvergunning?, vroeg de buurvrouw onlangs, wijzend op de twee bomen in de voortuin, een reuzenhoge blauwspar en een wilde kers (vermoed ik). Nee, toch maar niet. Want dan mis ik de kool- en pimpelmezen, de Vlaamse gaaien, de eksters, de boomkruipertjes, de merels, de duiven, ja wat niet al..

Vorig jaar was ik achter in de tuin bezig, in een donker hoekje bij de rododendrons en wat coniferen, toen ik daar iets boven de grond zag komen dat ik niet direct herkende. Misschien "opschot" van een sering, vermoedde de buurvrouw. Hier stond vroeger een sering. Enfin, afivachten maar. De sering die ik twee jaar geleden op de erfichelding plantte, bloeit dit jaar alweer niet, maar aan het "opschot" hangt wel een paars pluimpje! Van mij mag het blijven staan, want we waren toch al van plan de metershoge conifeer daar vlakbij te verwijderen. Wat ervoor in de plaats moest komen, wisten we nog niet. Een sering dus.

Ik heb hortensiavoeding gekocht en gegeven. Ook aan de rododendrons. Ik las pas datje ze ook rozenmest kunt geven, maar ik heb zoveel rozen, zo 'n pak is zó ureer bezweken/ t/oor eefv roos.. de aarzelde ik, dacht na, eigenlijk is er geen plaats meer... Ja toch! In de voortuin, 't Is wel niet de ideale rozenplaats, maar ik kan het altijd PROBEREN. Het is een floribunda perkroos, genaamd Sweet Melody, geurend en, hoe kan het anders, roze bloeiend. Op een of andere manier val ik altijd voor roze of blauwe bloemen.

Bij een kweker heb ik een Viburnum opulus 'roseum' gekocht, Gelderse roos. Die stond al een poos op mijn verlanglijstje vanwege de bessen in het najaar. Thuis bleek dat hij barstensvol zwarte luis zit, ik vrees voor de bloemschermen-in-knop. Met forse waterstralen heb ik gepoogd de luizen te verwijderen, terwijl ik ook wat al te zeer aangetast blad heb weggehaald. Verder kocht ik een dieproze azalea en een klimhortensia. Die laatste komt naast de voordeur, waar ik eindelijk de nooit bloeiende kamperfoelie heb uitgerukt.

Hoera, de klimroos (rambler) Albéric Barbier doet het goed! Hij staat al vijfjaar in de tuin en bevroor vorige winter bijna geheel. De zomer daarna groeide hij heel aardig en nu heeft hij minstens tien knoppen (lach niet, dat vind ik heel wat voor een roos die het tot nog toe niet verder bracht dan drie bloemen). Overigens zit hij ook boordevol luis...

P.S. Hartelijk dank voor de reacties op de "koningskaars " en het zaad ervan. Zaad en briefes zijn doorgestuurd naar de lezeres die erom vroeg. Ook dank voor uw waarderende woorden over de Stadstuistukjes!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen