Boekbespreking

Geert van Oyen (red.), \ Het boek Openbaring. Een eindeloos verhaal. \\ Vlaamse Bijbelstichting Leuven, uitg. È^o bfeQ2^q, 30. \ v <

Een& ilfdel opsteD^éger hetRhtste bijbel»bodC waaraan lezingen ten grom gen die gehouden zijn tijdens een leergang van de Vlaamse Bijbelstichting in 2000. De overgang naar een nieuw millennium met alle emoties die dat opriep, was aanleiding om de thematiek van de betekenis van de eindtijdverwachting aan de orde te stellen. De Utrechtse nieuwtestamenticus Geert van Oyen opent de bundel met een inleidend artikel waarin hij gebruikmakend van de narratieve methode, de betekenis van de Openbaring als verhaal onderstreept. Het boek Openbaring is een boek voor het hier en nu. Van Segbroeck laat zien hoe het laatste bijbelboek gelezen moet worden tegen de achtergrond van de brede stroom van geschriften die onder de verzamelnaam apocalyptische literatuur in joodse en christelijke kringen verschenen zijn. Een interessante bijdrage is gewijd aan de manier waarop over 'boek" en 'boekrol' gesproken wordt in de Openbaring.

Daarnaast worden de structuurelementen van de zeven brieven besproken alsmede de christologische aspecten. Vanuit feministisch gezichtspunt worden de beelden 'vrouw' en 'hoer 1 aan de orde gesteld. Twee bijzondere artikelen vormen de afsluiting, namelijk een bijdrage van ds. Jos de Heer over de pastorale betekenis van het visioen over de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, alsmede een uitvoerige analyse van de wijze waarop de Jehova's getuigen met dit boek omgaan.

De bundel vraagt om kritische lezers die enigermate zijn ingevoerd in de thematiek. Ik nam er in verschillende opzichten met instemming kennis van, maar heb tegelijk mijn vragen. De eenzijdig narratieve aanpak doet m.i. tekort aan het toekomstaspect van dit bijbelboek en reduceert de verwachting van het einde tot de actualistische betekenis voor het hier en nu. Is dit met het oog op de woorden die spreken over het eschatologische komen van Christus, Zijn wederkomst, vol te houden? Ik deel de kritiek op de Jehova's getuigen, maar vind wel dat de schrijver te ongenuanceerd omgaat met de term fundamentalisme. Is de historischkritische methode het enige alternatief? Dat wil er bij mij niet in. Lietaert Peerbolte maakt goede opmerkingen over de Christologische aspecten. Ik ben niet overtuigd dat in Openbaring 22 Jezus Zelf de engel is. Vers 16 maakt immers duidelijk onderscheid tussen Jezus en de engel. De conclusie dat Jezus in Openbaring 1 als gezant van God wordt getekend, lijkt me dan ook te mager. Zo zou er meer te noemen zijn waarbij je kritische vragen kunt stellen. Graag had ik ook iets meer gehoord over de verschillen tussen de joodse apocalypsen en dit profetische boek dat toch - in één lijn met de andere nieuwtestamentische boeken - Christusprediking is.

A. NOORPEGRAAF, EDE

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen