Een ingenieur op het Baikal-ijs

Ingenieur Alexander Koshelev en zijn echtgenote verhuisden ruim twintig jaar geleden naar het verre Irkoetsk toen hij er een baan kon krijgen op het Polytechnisch Instituut. „In het begin moesten we hier wel heel erg wennen, vooral mijn Langs de rand vrouw, maar nu zouden we alvan het meer lebei voor geen goud meer tewordt een rug willen. De mensen hier zijn lunch van op- opener, eerlijker en helpen elgewarmdepe- kaar altijd." lemeni en thee En dan is er natuurlijk de machuit een ther- tige Siberische natuur die hem moskan ge- zeer, zeer na aan het hart ligt. nuttigd, alvo- Met enkele vrienden maakt hij rens we de 's zomers wekenlange onderovertocht be- zoekstochten in de wildernis ginnen. rond het Baikalmeer. Hij heeft zelfs een boek geschreven over "hoe te overleven in de taiga". ledere winter, als het meer enkele maanden is dichtgevroren, maakt hij ettelijke malen te voet de oversteek. In verschillende richtingen, alleen of met een groep vrienden. In totaal heeft hij al tweeënveertig overtochten op zijn naam. Eén keer liep hij heen en terug op een dag. „Na afloop sliep ik 36 uur aan één stuk", herinnert hij zich. Thuis, in zijn studeerkamer, blader ik enorme, vergeelde plakboeken door, die van zijn zucht naar avontuur, zijn soms risicovolle ondernemingszin, maar vooral van zijn grenzeloze liefde voor de natuur getuigen. ,JuUie buitenlanders krijgen altijd alleen maar dat kleine, saaie stukje bij Listvyanka te zien, waar alle paden al lang zijn platgetreden. Morgen wil ik je graag mijn Baikal laten zien."

Vervuiling
Sinds enkele jaren doet Koshelev onderzoek naar eventuele toepassingsmogelijkheden van milieuvriendelijke energiebronnen rondom het meer, het grootste zoetwaterreservoir van de wereld. Ondanks aanhoudende burgerprotesten lozen enkele cellulose-fabrieken nog altijd hun dodelijke afvalwater in het meer. Ook hem zijn zijn ze een doorn in het oog, evenals de waterkrachtcentrales, die het gevoelige eco-systeem verstoren en daarmee de unieke flora en fauna grote schade berokkenen. „Sinds het begin van de exploitatie van Siberië heeft dit continent met zijn onuitputtelijk lijkende bodemschatten alleen maar gegeven, gegeven en gegeven. Alles verdween via de spoorlijn richting Moskou. Met ontstellende willekeur, inefficiëntie en spilzucht is de natuur overal in Siberië enorme schade toegebracht. „Maar ze is erg sterk", benadrukt Koshelev geruststellend. „De vervuiling van ons Baikalmeer is gelukkig slechts plaatselijk en niet zo dramatisch als sommige mensen beweren. Het kost gewoon tijd, veel tijd om deze milieuproblemen op te lossen. Alternatieven liggen niet zomaar voor het oprapen en er is ook veel directe en indirecte werkgelegenheid mee gemoeid."

Lunch aan het meer
De volgende ochtend zijn we al vroeg uit de veren om met een boemeltreintje tot op enkele kilometers afstand van het meer te geraken. We sprokkelen wat takken tijdens een afdaling door de besneeuwde taiga en bereiden op een houtvuur een eenvoudige lunch van brood, thee en opgewarmde pelemeni aan de oever, alvorens ons op de ijsvlakte te begeven. Het is windstil, het zonnetje schijnt vriendelijk en de oversteek, die met zo'n twintig kilometer hier op z'n smalst is, valt erg mee. Alexander heeft het vaak anders meegemaakt. Hij was, bekent hij, toch een beetje bezorgd geweest of zijn gast het er wel goed af zou brengen. Maar met zulk goed weermoet het lukken. Af en toe controleert hij met zijn kompas de juiste richting naar het industriestadje Sloedjanka. Met neergeslagen roet van vele fabrieksschoorstenen overdekt is het al van verre zichtbaar als een grauwe vlek tussen de kraakhelderwitte besneeuwde berghellingen eromheen. Onder mijn voeten hoor en voel ik af en toe doffe dreunen, als van onzichtbare mammoeten die diep onder het ijs vertraagd tegen elkaar opbotsen. „Het zijn waterlagen van ongelijke temperatuur die over elkaar heen schuiven", legt Alexander uit. Als nietig, klein menselijk wezen op deze uitgestrekte ijsvlakte worden we er stil van.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen