Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De regeling van ons Kerkelijk leven

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De regeling van ons Kerkelijk leven

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

De gevolgen van de zonde zijn veel en groot. De armoede is er ook één van. Ze is er altijd geweest en zal er ook altijd blijven, zolang de wereld bestaat. Aan het volk Israël had God verschillende wetten gegeven om de armoede te voorkomen. Zoals b.v. de wetten betreffende het grondbezit, de lossing, het Sabbath- en Jubeljaar, de tienden enz.

Leefde er iemand toch in armoede, dan waren de Israëlieten verplicht zo iemand te helpen en de nood zo veel mogelijk te lenigen. Gold dit onder het Oude Verbond, ook de Nieuw-Testamentische kerk is van Gods wege verplicht haar armen te verzorgen en in hun noden te voorzien. Dit verzorgen moet niet bestaan in het geven van een gave, zoals men een bedelaar iets geeft. Neen, dit verzorgen moet geschieden om Christus' wil en in Zijn Naam.

De eerste Christengemeente heeft dit goed verstaan; want er was daar niemand, die gebrek had. (Hand. 4: 34). Toen de apostelen steeds meer werk kregen en naast de prediking des Woords de armen niet meer voldoende konden verzorgen, werden er in de gemeente van Jeruzalem zeven diakenen gekozen, die „de tafelen dienen" moesten (Hand. 6: 1—6).

Langzamerhand is het diakenambt echter van karakter veranderd. In de Middeleeuwen werd de verzorging der armen overgelaten aan particulieren en moesten de diakenen helpen bij het bedienen van de mis en bij de prediking.

Het is weer Calvijn, die tijdens de Reformatie, het diakenambt weer in ere heeft hersteld. Evenals voor de ouderlingen geeft Gods Woord ook voor het diakenambt de vereisten aan. Die vereisten kunnen we lezen in Hand. 6: 1—7 en 1 Tim. 3: 8—12.

De verkiezing enz. van de diakenen heeft op dezelfde wijze plaats als die van de ouderlingen.

Het ambt der diakenen bestaat in het „bedienen der tafelen" (Hand. 6: 2), d.w.z. het verzorgen der armen. Hiertoe behoort ook het voorkomen van armoede. Voetius zegt hiervan: „Het is beter door enige hulp een val te voorkomen, dan den gevallene te ondersteunen, of uit de val op te richten. Het is gemakkelijker en profijtelijker een dreigende krankheid te voorkomen, dan een uitbrekende ziekte te genezen; een versleten kleed bijtijds te herstellen, dan straks een geheel nieuw stel klederen te verschaffen."

Der diakenen ambt is „de aalmoezen en andere armengoederen naarstiglijk te verzamelen."

De „aalmoezen" zijn de giften door de collecten samengebracht. De „andere armengoederen" zijn de opbrengsten van landerijen, erfenissen enz.

Vanzelfsprekend moeten al deze gaven uit liefde gegeven zijn. Enerzijds moeten de diakenen dus de gaven verzamelen, maar anderzijds zijn zij verplicht ze uit te delen met voorzichtigheid en daar, waar het van node is.

Aan de diaconale ondersteuning gaat de verplichte wedervergelding vooraf, d.w.z. indien iemand behoefte heeft aan ondersteuning, dan dienen eerst de kinderen of naaste bloedverwanten dien persoon te ondersteunen (1 Tim. 5: 4). Eerst dan, wanneer dezen dat in 't geheel niet of niet voldoende kunnen, komt de diaconale verzorging. De verzorging moet zo zijn, dat de ondersteunden eenvoudig, maar behoorlijk kunnen leven. De gaven moeten niet in 't openbaar, maar in 't verborgen gegeven worden (Matth. 6: 3—4).

Daarom is 't nodig, dat de diakenen de gezinnen bezoeken. Tevens kunnen zij dan toezien of de gaven goed besteed worden; met de mensen over hun noden spreken en hun raad geven.

Van tijd tot tijd moeten zij verantwoording afleggen voor de gemeente. Niet aan welke personen en welk bedrag zij aan die personen hebben uitgekeerd. Dat mag nooit gepubliceerd worden. Maar de totaal bedragen, b.v. hoeveel uitgekeerd is voor noodzakelijk levensonderhoud, voor verblijf in ziekenhuizen enz.

De diaconie is een instelling van Christus en het ambt der diakenen van Goddelijke oorsprong. In deze tijd van steeds verder voortgaande socialisatie, dienen de diaconieën wel dubbel op hun hoede te zijn, om zich door mensen niet te laten ontnemen, wat hen van Godswege op de schouders is gelegd.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 28 februari 1947

Daniel | 8 Pagina's

De regeling van ons Kerkelijk leven

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 28 februari 1947

Daniel | 8 Pagina's