Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Wat is de ziekte van Pfeiffer?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Wat is de ziekte van Pfeiffer?

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

<br />

Over de ziekte van Pfeiffer bestaan altijd veel vragen en misverstanden, reden waarom ik in deze rubriek dieper wil ingaan op deze frequent voorkomende aandoening. De ziekte van Pfeiffer wordt vooral gezien bij jonge volwassenen, maar komt ook voor bij kinderen op de lagere-schoolleeftijd en zelfs bij peuters en kleuters. De ziekte is genoemd naar de ontdekker ervan, Emil Pfeiffer, die leefde in de vorige eeuw. Hij beschreef voor het eerst de verschijnselen, hoewel hij er geen notie van had wat de oorzaak van deze aandoening zou kunnen zijn. Pas de laatste jaren heeft men ontdekt dat zeer waarschijnlijk een virus, behorend tot de familie van de herpesvirussen - die o.a. ook verantwoordelijk zijn voor gordelroos, koortslippen en waterpokken - de boosdoener is. Dit virus draagt een mooie naam: het Epstein-Barr virus. De ziekte zelf wordt wel met een fraaie wetenschappelijke naam mononucleosis infectiosa genoemd.

Zwellingen
De ziekte van Pfeiffer manifesteert zich in het begin met klachten van moeheid, die enkele weken kunnen duren. Daarna ontstaat er koorts met keelpijn, spoedig gevolgd door pijnlijke klierzwellingen (vandaar ook wel de naam klierkoorts). Deze lymfeklierzwellingen komen vooral voor in de hals, maar ze kunnen zich uitbreiden naar alle plaatsen waar lymfeklieren normaal voorkomen, zoals in de oksels en de liezen. Vaak klaagt de patiënt over gebrek aan eetlust en een pijnlijk vol gevoel in de buik. Ook kunnen er kleine rode vlekjes op de huid voorkomen. Een lichte tot matige leverontsteking die zich soms uit in enige geelzucht, treedt ook nogal eens op als onderdeel van de ziekte. Iemand met de ziekte van Pfeiffer kan ernstig ziek zijn met forse angina en hoge koorts, maar het is ook mogelijk, dat de symptomen veel milder zijn en de patiënt ,,alleen maar'' moe is. Er bestaat dus behoorlijk wat variatie in het klachtenpatroon, met als gevolg dat de diagnose in het beginstadium vaak niet gesteld wordt. Er zijn immers veel aandoeningen, die gepaard gaan met gevoelens van algehele malaise en ,,griepachtige" verschijnselen. Een betrekkelijk eenvoudig bloedonderzoek kan echter zekerheid geven over wat er aan de hand is.

Keelbacterie
Een juiste diagnose is uiteraard van belang voor de verdere behandeling. Zo kan bijvoorbeeld uit het laboratoriumonderzoek blijken, dat een bepaalde keelbacterie verantwoordelijk is voor bovengenoemde klachten. Een behandeling met penicilline kan dan snel genezing geven. De ziekte van Pfeiffer reageert niet op zo'n therapie, integendeel, vaak ontstaat er dan een allergische huidreactie in de vorm van kleine rode vlekjes. Veel jongelui zijn erg beducht voor de ziekte van Pfeiffer. Als er sprake is van langdurige moeheid, komen ze nogal eens op het spreekuur met de vraag of deze aandoening in het spel kan zijn. Meestal is dat dan niet zo, maar blijken de klachten te berusten op heel andere, vaak niet lichamelijke oorzaken.

Niet zoenen
Een veel gestelde vraag is of de ziekte van Pfeiffer erg besmettelijk is. In principe valt dat mee. Het virus wordt overgebracht via direct contact met speeksel, vandaar ook wel de naam ,,kissing-disease" (kusziekte). Zolang er dus maar niet gezoend wordt, is de kans op besmetting niet zo verschrikkelijk groot. Het virus circuleert overigens zeer intensief onder de bevolking, vooral op scholen en in kazernes. De tijd die verioopt tussen besmetting en het optreden van de eerste verschijnselen (de incubatietijd) is moeilijk na te gaan, maar wordt geschat op 30-50 dagen. Besmetting op kleuterleeftijd verloopt meestal zonder symptomen, op de lagereschoolleeftijd is er vaak alleen maar sprake van een lichte keelontsteking en juist bij dejong-volwassenen (middelbare scholieren en studenten) zien we het klassieke ziektebeeld met flinke angina, hoge koorts en lymfeklierzwellingen. Veel mensen zijn dus ooit besmet met het virus op kleuterieeftijd zonder dat ze het weten. Als iemand éénmaal besmet is geweest, vormt hij antistoffen tegen het virus, die levenslang in het bloed aanwezig blijven. Dus; éénmaal Pfeiffer, nooit meer Pfeiffer.

Volledige bedrust?
Hoewel iemand ernstig ziek kan zijn, komen complicaties zo goed als nooit voor. Een scheur in de vaak wat vergrote milt is de meest gevreesde complicatie, die direct chirurgisch ingrijpen vereist. Er is geen specifieke behandeling mogelijk bij de ziekte van Pfeiffer. De aandoening geneest spontaan na verloop van enige weken, als het lichaam voldoende antistoffen tegen het virus heeft gemaakt. De behandeling beperkt zich dan ook tot het bestrijden van de symptomen, net als bij griep. Bedrust wordt door sommige artsen belangrijk geacht,maar of het echt helpt is nooit bewezen. Het beste kunnen we het laten afhangen van het (on)welbevinden van de patiënt. Naar mijn mening is volledige bedrust een onnodige maatregel bij deze onschuldige virusziekte. Ook als er sprake is van een leverontsteking, geneest de kwaal spontaan, al of niet met strenge bedrust. Een licht verteerbaar dieet is nuttig, al zal de patiënt toch wel niet zo veel trek hebben. Vettigheid en alcohol moeten in ieder geval vermeden worden. Genezing treedt meestal op na twee tot zes weken, ook al kunnen er daarna nog lange tijd moeheidsklachten zijn. Bij onderzoek is er dan echter niets meer te vinden. Wanneer de patiënt weer aan het werk of naar school kan, zal afhangen van zijn eigen, subjectieve welbevinden. l< />

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 21 januari 1987

Terdege | 64 Pagina's

Wat is de ziekte van Pfeiffer?

Bekijk de hele uitgave van woensdag 21 januari 1987

Terdege | 64 Pagina's