Het vergeten pinksterfeest

Pinksteren in Libanon

We beginnen in Libanon. Het kerkelijk jaar krijgt daar bij niet-liturgische kerken (zoals de baptisten) niet heel veel aandacht. Het kerst- en paasfeest (met Goede Vrijdag) worden wel gevierd, maar voor Pinksteren is eigenlijk geen belangstelling. Dit heeft vooral te maken met de weerstand die er is tegen charismatische invloeden. Dat betekent echter niet dat het werk van de Heilige Geest wordt vergeten. Heleen Dandash, een van onze zendingswerkers in Libanon, zegt: “Er zijn wel liederen over de Heilige Geest en wij hadden pas een preek over de Heilige Geest, maar dus niet per se met Pinksteren.”

Pinksteren in Egypte

Theologisch docent Willem-Jan de Wit schetst een soortgelijk beeld voor de protestanten in Egypte. Ook daar vormen Kerst, Goede Vrijdag en Pasen de kern van het kerkelijke jaar. Het vieren van veel christelijke feestdagen associëren Egyptische protestanten met de Koptische-Orthodoxe Kerk en dat is een praktijk die zij niet willen volgen. Het is jammer dat presbyteriaanse predikanten vooral gefocust zijn op het buiten de deur houden van charismatische invloeden, zo stelt Willem-Jan, want daarmee is er maar weinig positieve aandacht voor het werk van de Heilige Geest. Hij noemt nog wel een Arabisch lied over de Heilige Geest (Rook Allah Nad’ooka) dat vrij veel wordt gezongen in Egypte.

We gaan nog twee landen langs met onze vraag over het vieren van Pinksteren. We blijven eerst wat dichterbij huis, in Noordoost-Duitsland en eindigen dan met Colombia.

Pinksteren in Duitsland

Ik spreek via Zoom met ds. Reinhard Spincke, leider van het missionaire werk in de regio Noord van de Freie Evangelische Gemeinde (FeG) in Duitsland. Hij vertelt dat de deelstaat Mecklenburg-Vorpommeren een van de meest geseculariseerde regio’s van Duitsland is. De enige manier om in dit gebied aan kerkplanting te doen is door daar als zendingswerker te gaan wonen en van de mensen daar te houden, zegt ds. Spincke. En dat is ook precies wat de GZBfamilies Van Dijk en De Wit doen.

“In de gebieden waar kerkplanting gebeurt, is het pinksterfeest niet echt aan de orde, maar we zien wel dat Gods Geest daar werkt! Ik ontmoette pas Sven die drie jaar geleden als een zoeker naar een van onze bijeenkomsten kwam. Hij zei toen dat hij atheïst was. Nu, na drie jaar, zag ik hem weer en hij was christen geworden. Hij begint ook steeds meer verantwoordelijkheid op zich te nemen voor het werk daar. Dat is prachtig om te zien.”

Pinksteren in Colombia

Tenslotte gaan we naar Colombia waar Wilma van Doleweerd een gesprek had met Jaider, student aan de theologische opleiding in Medellín, over de betekenis van Pinksteren bij evangelische kerken. We zien hier een patroon dat we eerder hebben gezien: als reactie op de liturgische kalender van de Rooms-Katholieke Kerk in Colombia, besteden veel evangelische gemeenten juist géén aandacht aan Pinksteren. Dit geldt ook voor de Presbyteriaanse Kerk. Daardoor komt het werk van de Heilige Geest maar weinig aan de orde. Student Jaider vindt dat dit niet de juiste weg is. Als voorganger van een zelfstandige gemeente wil hij dat veranderen: “Want het werk van de Heilige Geest als Trooster en Onderwijzer van het werk van Christus verdient meer aandacht dan het nu krijgt.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen