Niet achterlopen bij de samenleving

1. Hoe belangrijk vind je het thema duurzaamheid in de kerk (op een schaal van 1 tot 10)?

Wat mij betreft is duurzaamheid erg belangrijk: ik geef het thema een 8. Op de eerste plaats staat de genade van God, bij wie wij met al onze gebrokenheid, schuld en schaamte terechtkunnen. Op de tweede plaats komt dat we van daaruit ook zo leren kijken naar elkaar. Die onderwerpen krijgen een 10 en een 9. Daarna komt de roeping om God te dienen in de schepping die aan onze zorgen is toevertrouwd: mensen, dieren, planten; de natuur, de planeet. Het is moeilijk om daar een rangorde in aan te brengen, alles hangt met alles samen.

2. Heeft het thema duurzaamheid een plek in je eigen werkzaamheden?

Ik noem het onderwerp klimaat regelmatig in de gebeden. Ik bid voor de overheid, voor deskundigen, voor marktleiders en dat ook wij persoonlijk stappen leren zetten in de richting van meer duurzaam leven. Ook in preken en op gesprekskringen stel ik het aan de orde.

3. Hoe ‘groen’ vind jij de kerk waaraan je verbonden bent?

Wij hebben het predicaat ‘groene kerk’ gekregen. Het besef van de urgentie dringt zeker tot steeds meer gemeenteleden door. Maar het lukt lang niet iedereen om daaraan concrete stappen te verbinden. Veel gemeenteleden zijn bezig met verduurzaming van hun huis. Het aantal vegetariërs of flexitariërs groeit geleidelijk, net als in de samenleving. Toch wordt nog heel makkelijk aan het eind van het seizoen een barbecue georganiseerd. Als het gaat om verpakkingen en plastic: er zijn gemeenteleden die bewust met een boodschappentas naar de markt gaan, of zelfs glazen potjes meenemen, maar er zijn er ook die alle plastic tasjes accepteren. Door het thema aan de orde te stellen, bereiken we hopelijk dat de kerk niet achterloopt bij de samenleving. Het moet niet zo zijn dat mensen denken: straks komt er toch een nieuwe aarde, waar maak ik me druk om.

4. Welke Bijbeltekst vind je bij dit thema relevant?

Een bijzonder sprekend gedeelte voor mij is Kolossenzen 1:15-20, waar Christus de eerstgeborene van de hele schepping wordt genoemd. Niet alleen van de mensen, maar ook van de dieren en de planten. De os en de ezel horen er dus echt bij met kerst, net als het regenwoud en het koraalrif. Ook verder in dit gedeelte wordt een diepe relatie gelegd tussen Christus en de schepping: alles bestaat in Hem. Christus is onmogelijk los te maken van de schepping! Op dit punt moet heel wat theologie worden bijgesteld.

H.J. Mijnders

Henk Mijnders is predikant in de CGK van Zwolle.

Dit interview is met toestemming overgenomen uit Dienst 2022 nr 1.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen