Dialoog, dans en duel Preken voor tijdgenoten

Een boek over prediking dat niet alleen bedoeld is voor de prediker zelf, maar ook de gemeente en de kerkenraad uitnodigt om betrokken te raken op de prediking was hard nodig. Uitnodigen is dan nog te zwak uitgedrukt. Het is meer een opwekking om ook als kerkenraad en gemeente stil te staan bij de complexiteit van de prediking en de verantwoordelijkheid die je hebt als hoorder in dit heilige gebeuren.

Natuurlijk gaat het in dit boek over de prediker en die prediker treft een schat aan handvatten en vergezichten die hem aanwakkeren om te groeien in zijn roeping. Het ontrafelt op een originele en verfrissende manier de verschillende facetten van het preekvoorbereidingsproces. Ik kan me voorstellen dat dit boek voor iedere prediker een verrassende stimulans is voor de eigen reflectie op het preekgebeuren.

Het waardevolle aan de benadering in ‘dialoog, dans en duel’ is echter vooral dat het aanzet tot gezamenlijk gesprek en een gezamenlijke bezinning op het preekgebeuren. Het wijst de gemeente op haar geestelijke rol in het luisteren naar de preek. ‘Zij bereidt zich voor, zij is er, zij bidt, zij luistert, zij zoekt begrip, (..) zij doet mee in de vormgeving van deze woorden in het eigen leven’. Er kan echter in de gemeente sprake zijn van een catechetische achterstand op dit vlak en misschien moet ze opnieuw op haar verantwoordelijkheid en roeping worden gewezen. Daarom wordt de kerkenraad geactiveerd om in dit proces een voorbeeldfunctie te hebben. ‘Als de gemeente gelooft in de kracht van de prediking, in het daadwerkelijk spreken van God tot deze gemeente, dan ligt het voor de hand dat de woorden hun weg vinden van de kansel naar de kerkenraadstafel en doorwerken in beleid voor de gemeente. (..) Wat een zegen zou dat zijn, voor de gemeente en de kerkenraad als dat geestelijk gesprek meer beoefend zou worden, met genade als grondtoon. Wat heeft de Geest tot de gemeente gezegd, in de afgelopen maand?’

Het lezen van dit boek kan voor sommigen om verschillende redenen een moeizame of confronterende bezigheid zijn. Omdat je bijvoorbeeld ervaart dat het preekvoorbereidingsproces of het gesprek over de prediking al zo moeizaam gaat en je het idee krijgt dat de lat wel erg hoog ligt. Of omdat het taalgebruik her en der misschien wat te hoog gegrepen is en je moeite hebt met het ontrafelen ervan. Of omdat sommige gekozen voorbeelden misschien wat ver af staan van jouw belevingswereld. En toch moet dat je er niet van weerhouden om dit boek ter hand te nemen, er komen namelijk veel wezenlijke vragen en thema’s aan bod die in iedere gemeente om doordenking vragen.

Het lezen van dit werk van Van Ekris moedigt aan tot broederschap, waarbij de een de ander met zachtmoedigheid en geduld aanvuurt om door te blijven lezen, om niet op te geven als het geestelijk gesprek over de preek is verstomd, om hoop te houden op de doorwerking van Gods woord in de gemeente door de prediking.

Petronelle Baarda

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen