Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Waardeer de vrijheid door het te gunnen en te benutten

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Waardeer de vrijheid door het te gunnen en te benutten

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wij leven in vrijheid, zonder afhankelijk te zijn van een bezettende macht en zonder vervolgd te worden vanwege wie wij zijn. Alleen de alleroudsten onder ons kennen mogelijk situaties waarover ze uit eigen ervaring kunnen vertellen over hun onvrijheid. Actuele situaties van onvrijheid zijn er vrijwel niet in ons land. Als christelijke minderheid hebben wij ook relatieve vrijheid om ons geloof te praktiseren. Hoe groot die vrijheid is, hoe groot de waarde daarvan is en wat het contrast is met de geloofsvervolging in andere landen op deze planeet, kunnen we vernemen van de mensen die deel uitmaken van organisaties als SDOK (Stichting De Ondergrondse Kerk) en Open Doors. Richard Groenenboom, woordvoerder van SDOK en Maarten Dees, directeur van Open Doors, waren bereid om ons daarover te vertellen. In deze editie van De Banier leest u het interview met Richard Groenenboom van SDOK.

In Nederland vieren we dit jaar 75 vrijheid. De meesten van ons weten niet beter dan het leven in deze situatie. Wat is volgens u leven in vrijheid?

“Wat vrijheid betekent is prachtig verwoord in artikel 1 van de Nederlandse grondwet. Toegespitst op het werk waar we als SDOK mee bezig zijn, betekent vrijheid dat je vrij bent om in God te geloven en ook de vrijheid hebt om je geloof met anderen te delen, zonder dat iemand je een strobreed in de weg legt. Dat klinkt als het intrappen van een open deur, maar voor miljoenen christenen op de wereld is dit geen vanzelfsprekendheid. In een land als India kun je als dominee in elkaar worden geslagen als via jouw boodschap een hindoe christen is geworden. Kerken en huizen van christenen worden in brand gestoken. De overheid grijpt niet in. Sterker nog, verschillende deelstaten hebben wetten waarin staat dat het strafbaar is om een hindoe te ‘dwingen’ om christen te worden. Je kunt ervoor in de gevangenis terechtkomen. Als ik die verhalen weer hoor, besef ik weer hoe bevoorrecht we in Nederland zijn. Tegelijkertijd is het goed om jezelf de vraag te stellen wat echte vrijheid is als je het vanuit geestelijk perspectief bekijkt. Dan betekent vrijheid de zekerheid dat je zonden vergeven zijn door het bloed van de Heere Jezus. Hij bevrijdt van de straf die er rust op de zonde, door het verlossingswerk van Christus. Alleen als je die zekerheid hebt, ben je werkelijk vrij. Wat een genade! In mijn ontmoetingen met vervolgde broeders en zusters zie ik wat voor troost die zekerheid geeft, juist onder moeilijke omstandigheden. Regelmatig stel ik de vraag aan vervolgde christenen of ze niet bang zijn. Heel vaak worden dan de bekende woorden van Jezus aangehaald: ‘En vreest u niet voor degenen, die het lichaam doden en de ziel niet kunnen doden; maar vreest veel meer Hem, Die beide ziel en lichaam kan verderven in de hel.’ (Matth. 10:28) De zekerheid dat God voor hen een plaats bereid heeft in de hemel geeft hoop en perspectief. Dit is een spiegel voor christenen die worstelen met de vraag of hun zonden wel vergeven zijn, of die vraag voor zich uit schuiven. Je bent pas werkelijk vrij als je weet dat je zonden vergeven zijn. Jezus wil het zo graag geven! Hij zegt: ‘Zie Ik sta aan de deur en Ik klop. (Openb. 3:20)”

Op welke manier zouden we vrijheid moeten waarderen?

“We moeten onze vrijheid erg waarderen. Het geeft ons veel mogelijkheden om ons geloof te belijden en het christelijk getuigenis met anderen te delen zonder dat het ons feitelijk iets kost.

Vervolgde christenen houden ons wat dat betreft een spiegel voor. Gebruiken we die vrijheid ook voldoende? Ik ontmoet vervolgde christenen die met gevaar voor eigen leven het evangelie delen. Zelfs als ze bedreigd worden of gewond zijn geraakt bij een aanslag op hun leven, laten ze zich vaak niet uit het veld slaan. Wij hebben nog weleens de neiging om het geloof te veel voor onszelf te houden. Je praat alleen over het geloof, als het niet anders kan. Ik las een keer een uitspraak van een vervolgde christen die bij me bleef haken. Hij zei: ‘Laat het niet zo zijn dat jullie in vrijheid prijsgeven, wat wij in vervolging nooit prijsgegeven hebben. Dat is het getuigenis van de opstandingskracht van Jezus Christus’.”

Hoe is het gesteld met de geloofsvervolging in de wereld? Is er meer christenvervolging dan dat andere gelovigen worden vervolgd? Hoe duidt u dat?

“Christenen zijn de zwaarst vervolgde religieuze minderheid ter wereld.

Dat is niet iets waar je van op hoeft te kijken. Dat we als christenen met vervolging te maken zullen krijgen, is duidelijk voorzegd in de Bijbel. ‘En ook allen die godzaliglijk willen leven in Christus Jezus, die zullen vervolgd worden.’ (2 Tim. 3:12) Op veel plaatsen in de Bijbel lezen we dat Jezus volgen en vervolging onlosmakelijk aan elkaar verbonden zijn. Ik merk vaak dat als ik met vervolgde christenen spreek en vraag hoe ze omgaan met het lijden dat ze vanwege hun geloof meemaken, ze reageren in de trant van: ‘Dat is nu eenmaal iets wat bij het christenleven hoort. Het staat in de Bijbel.’ Laat duidelijk zijn dat hierdoor de pijn en het verdriet niet minder zijn. Die zijn er zeker, maar tegelijkertijd is vervolging niet iets wat hen overvalt. Ten diepste gaat christenvervolging om een geestelijke strijd waarbij satan probeert de kerk aan te vallen en te vernietigen. Hij weet dat hij de strijd verloren heeft met de opstanding van Jezus en nog maar een korte tijd heeft.”

Welke ontwikkelingen signaleert u met uw ervaringen?

“In Afrika hebben christenen steeds vaker met zware vervolging te maken.

Alleen al in Nigeria werden afgelopen jaar zo’n 1.350 christenen vanwege hun geloof gedood. Maar ook in Burkina Faso, Niger en de Centraal Afrikaanse Republiek vielen veel doden onder christenen. In veel Afrikaanse landen zijn het militante islamitische groeperingen die veel dood en verderf zaaien. In veel van deze landen wordt de ellende verergerd door zwakke regeringen die niet in staat zijn om de orde te handhaven. Dit zie je ook duidelijk in landen als Libië en Mali. Het is overigens niet alleen Afrika waar een groei zichtbaar is van geweld door militante islamitische groeperingen. Ook in Zuiden Zuidoost-Azië zorgen is er sprake van toenemend geweld van moslimradicalen tegenover christenen. India en China zijn overigens ook landen waar we ons zorgen over maken. In India zijn het hindoeradicalen die vinden dat je als Indiër hindoe hoort te zijn. Kerken en huizen van christenen worden vernield, voorgangers worden in elkaar geslagen en zelfs gedood. Dit terwijl de overheid niet optreedt. In China is de situatie voor christenen ook dramatisch verslechterd door het beleid van president Xi Jinping. Zo is het verboden om met kinderen naar de kerk te gaan.”

Is er sprake van geloofsvervolging in Nederland en ziet u signalen van een verglijdende schaal?

“Geloofsvervolging is in Nederland niet aan de orde. Tegelijkertijd kun je als je in Nederland openlijk voor je geloof uitkomt, ook met weerstand te maken krijgen. Bijvoorbeeld als je zegt dat Jezus de enige weg tot God is of openlijk zegt hoe je op grond van de Bijbel denkt over seksualiteit. Rondom de Nashvilleverklaring hebben we kunnen zien hoeveel verzet en onbegrip dit heeft opgeroepen. De communicatie rond de Nashvilleverklaring had beter gekund.

Tegelijkertijd blijkt uit de felheid waarop door niet-christenen op die verklaring werd gereageerd, het steeds minder getolereerd wordt als je jezelf uitspreekt over thema’s waar het gros van Nederland anders over denkt. Dit kan een gevoel van eenzaamheid met zich meebrengen. Een paar jaar geleden zond de EO een tv-programma uit onder de titel ‘Rot op met je religie’. In dat programma gingen twee christenen, een jood, een moslim en twee atheïsten met elkaar in gesprek over elkaars overtuigingen. Als de hervormde Dineke aan atheïst Floris vertelt dat ze gelooft dat God de aarde geschapen heeft, reageert Floris door te zeggen dat het voor Hem onbegrijpelijk is dat iemand met opvattingen als Dineke aan een universiteit heeft gestudeerd. Wat hem betreft zou dat eigenlijk niet mogen. Het functioneren als christen in een seculier klimaat kan spanningen met zich meebrengen en een gevoel geven van eenzaamheid. Het is geen vervolging, maar je zou het wat mij betreft best verdrukking mogen noemen. Het is onderdeel van dezelfde de geestelijke strijd waar ook christenen in India of Pakistan mee te maken hebben.”

Hoe brengt SDOK de vervolgde christenen dicht bij ons?

“Een van de hoofddoelstellingen van SDOK is om de stem te zijn van vervolgde christenen. We geloven dat we op grond van de Bijbel de opdracht hebben om naast hen te staan, omdat we onderdeel zijn van hetzelfde lichaam van Christus. Als een lid lijdt, lijden alle leden mee, zegt de apostel Paulus (1 Kor. 12:26). We hebben de opdracht om naast hen te staan met bemoediging, gebed en praktische steun. Ik heb het voorrecht om regelmatig vervolgde christenen te ontmoeten op verschillende plaatsen in de wereld. Hoewel de verschillen tussen hen en mij groot zijn als je het hebt over taal en cultuur, herken je elkaar in Christus. Dat bindt samen. Die verbondenheid tussen Nederlandse christenen en vervolgde christenen elders op de wereld, willen we als SDOK versterken door middel van onze magazines en via het geven van lezingen en presentaties. Daarin brengen we de verhalen van vervolgde christenen heel dichtbij door aansprekende video’s. Ook door middel van gebed kun je meer eenheid ervaren met vervolgde christenen. Via de SDOK-gebedsapp kun je voor concrete situaties van vervolging bidden.”

Asia Bibi is veel in het nieuws geweest. Anderen in soortgelijke omstandigheden kregen die aandacht niet. Kunnen we hier als politieke partij lessen uit trekken?

“Asia Bibi was de eerste christelijke vrouw in Pakistan die ter dood veroordeeld werd vanwege blasfemie. Mede hierdoor heeft haar zaak erg veel publiciteit getrokken. Door alle aandacht voor Asia Bibi, kregen andere schrijnende slachtoffers van de blasfemiewetten in Pakistan, minder aandacht. Ik denk aan het echtpaar Shafqat en Shagufta, een stel dat al sinds 2013 gevangen zit. Shafqat zou een sms-bericht naar iemand hebben gestuurd in het Engels waarin hij godslasterlijke dingen over de profeet Mohammed zou hebben gezegd. Shafqat is gehandicapt en kan niet schrijven, laat staan een sms tikken in het Engels. Tijdens een van mijn reizen ontmoette ik de vier kinderen van het echtpaar Shafqat en Shagufta. Het zijn vier jonge kinderen die hun ouders enorm missen en nu verzorgd worden door een oom en tante. Ik was erg geraakt toen ik het verdriet in hun ogen zag. Als SDOK willen we ook die verhalen vertellen die bij het grote publiek minder bekend zijn, maar niet minder schrijnend. Overigens is het niet per definitie zo dat het genereren van publiciteit de zaak dient. In bepaalde gevallen kan veel publiciteit ervoor zorgen dat overheden minder snel bereid zullen zijn om een gevangene vrij te laten vanwege de angst voor gezichtsverlies. Dit vraagt bij elke situatie om een zorgvuldige afweging, ook voor christenpolitici. Soms kan stille diplomatie beter zijn voor een zaak dan het zoeken van publiciteit.”


VERDER LEZEN? Het interview met Maarten Dees kan worden gelezen op de website sgp.nl

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 maart 2020

De Banier | 32 Pagina's

Waardeer de vrijheid door het te gunnen en te benutten

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 maart 2020

De Banier | 32 Pagina's