De meester maakt het verschil door in actie te komen

Ina’s ouders hebben regelmatig erge ruzies. Laatst zijn er zelfs klappen gevallen, weet haar vriendin Marleen. ‘Eigenlijk mag ik het niet zeggen’, vertelt ze aan hun meester van groep 7, ‘maar ik vind het zó erg. Kunt u iets doen?’ De meester reageert geschokt. Hij wil graag iets doen. Verschillende opties weegt hij af, waarbij hij zich afvraagt: wat kan ik doen, wat moet ik doen en hoe kan ik handelen zonder ouders en/of kind te “verliezen”?

Zulke situaties leveren bijna altijd lastige dilemma’s op en groeiende handelingsverlegenheid bij omstanders. Het is verleidelijk om weg te kijken, niets te doen en te hopen op een goede afloop. Of om je verantwoordelijkheid door te schuiven naar anderen die er verder vanaf staan – waardoor er uiteindelijk ook niets gebeurt. De meester pakt het anders aan. Hij benadert mij voor overleg. Samen komen we tot een plan, ingegeven door het wettelijk kader van de Meldcode:

De leerkracht spreekt met beide vriendinnen en vertelt wat hij heeft gehoord. Hij prijst Marleen dat ze toch over Ina’s zorgen heeft gesproken. Sommige geheimen móét je delen;

De leerkracht vraagt bij Ina door naar haar zorgen en maakt een eigen inschatting van de situatie. We bereiden de vragen grondig voor;

De leerkracht informeert en consulteert de ib’er en mobiliseert steun voor zichzelf;

De leerkracht spreekt met de ouders. Dit gesprek heeft het karakter van zorgen verkennen: transparant over wat hem ter ore is gekomen, maar zonder te veroordelen en met een uitgestoken hand. Doel is tot gedeelde zorg komen en opkomen voor het kind, vanuit een barmhartige houding richting ouders;

De leerkracht gaat het afwegingskader langs ¹ en beslist over de vervolgstappen;

De leerkracht blijft in gesprek met ouders gedurende het proces, biedt steun en is transparant over de stappen die hij zet.

Het lukt de meester de noodzakelijke stappen te zetten. Later vertelt hij dat de ouders professionele hulp hebben gezocht voor hun relatieproblemen. Het gesprek met hem was voor hen hét signaal dat er echt iets moet veranderen om de situatie voor de kinderen weer veilig te maken.

Samenvattend:

Getuige zijn van huiselijk geweld heeft dezelfde traumatische impact als het ondergaan ervan;

Leerkrachten maken het verschil in het leven van kinderen in kwetsbare situaties wanneer zij vertrouwen krijgen van kinderen en moed hebben om te handelen;

Elke onderwijsprofessional moet de vijf stappen van de Meldcode kunnen doorlopen (zie: www.handelingsprotocol.nl);

Eerlijk, liefdevol en transparant zijn sleutelwoorden in het handelen vanuit de geest van de Meldcode.

Eindnoot:

1 Zie: https://www.poraad.nl/files/themas/school_kind_omgeving/ afwegingskader_bij_meldcode_kindermishandeling.pdf

MARIA VERMEULEN

Docent hbo pedagogiek bij Driestar educatief

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen