In Egypte

Kick Out Zwarte Piet. Black Lives Matter. Slavernij Nederlands Schande. Weg Met Jan Pieterszoon Coen. Stof genoeg voor discussie in de klas. Heerlijk, maar wat is je rol als leraar? Waar stuur je? Hoe vorm je? Je zoekt naar wat de christelijke inbreng zou moeten zijn in debatten waarin kapitalen overheersen. Met oppervlakkige emoties en redeneringen kom je immers zomaar aan de verkeerde kant van de geschiedenis terecht.

In een normaal proces van gewetensvorming en identiteitsontwikkeling is een bepaalde vorm van zwart-witdenken onmisbaar. Kinderen moeten het verschil leren tussen goed en fout. Wie echter in het zwart-wit blijft hangen en niet doorgroeit naar de volwassenheid, veroordeelt zich tot een gepolariseerd bestaan. Helemaal als de eigen opvatting “wit” wordt verklaard, en al het andere “zwartgekeken”.

Tussen zwart en wit bestaat een oneindige hoeveelheid grijstinten. De Bijbel en het christelijk geloof zijn daarmee bekend en vertrouwd. Als Abram naar Egypte reist om daar als vreemdeling te verkeren, leert hij een levensles die later, in Genesis 20, nog eens wordt herhaald en uitgediept. In beide gevallen schat hij de mensen bij wie hij gaat wonen slechter in dan zichzelf. In beide gevallen wordt de vader aller gelovigen moreel op zijn nummer gezet door de mensen die hij vreesde.

Abram is hier niet “wit” – hij vertrouwt God niet en laat Sarai voorwenden dat ze niet zijn vrouw is. Farao is hier niet “zwart” (Abimelech verderop in hoofdstuk 22 al helemaal niet) – maar edel, en misschien wel godvrezender dan Abram. Alles komt op z’n kop te staan. Dat heeft ons iets te zeggen. Vooral als we het vreemdelingschap benadrukken. Al helemaal wanneer we ons veilig gaan voelen achter de muren die we hebben opgetrokken.

God is de God van Abram, maar ook van álle volken. Door schade en schande moet Abram zijn goed-fout-denken loslaten. Een lesje genadeleer. Zaligmakende genade maakt niet zelfgenoegzaam, maar zoekt verbinding met de ander. Ook in een gevallen, zondige wereld zijn we geroepen tot naastenliefde. Gods algemene genade strekt zich uit over alle mensen. Hij spreekt door de natuur en Zijn Woord niet alleen tot Zijn kinderen, maar tot allen. Gods kinderen kunnen zich vaker aan heidenen spiegelen dan zij wellicht zelf zouden denken.

Daarmee is niet het finale antwoord gegeven over die lastige en soms hoogoplopende discussies in de samenleving en ook in de klas. Maar als christelijke leraren de nuance kunnen aanbrengen, is er wellicht al veel gewonnen. En doen we recht aan Gods complexe gang met de geschiedenis.

DRS. PETER VAN OLST

Docent godsdienst bij Driestar educatief

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen