Mijn Steunpilaar

Winten Ouwendorp Groep 7, Rehobothschool, Kootwijkerbroek

Ik zit in groep 7 van de Rehobothschool in Kootwijkerbroek. Ik vond spelling en taal best wel moeilijk. Op een dag hoorde ik dat een klasgenoot dyslexie had. Ik dacht dat dat iets ergs was. Daarom vond ik het best wel moeilijk om te horen dat ik ook dyslexie heb. Maar gelukkig valt het achteraf best nog wel mee, vooral omdat ik er veel behandelingen voor kreeg. Natuurlijk hielpen de juffen en meesters me op school ook, bijvoorbeeld door extra uitleg te geven bij taal. Meestal lukte het me dan wel om de opdrachten te maken. Maar de dyslexiebehandelingen van juf Visser hebben nog meer geholpen. In het begin moest ik veel letters flitsen en moest ik veel lezen. Ook oefenden we veel met spellingsregels. Daarvan heb ik nu nog een spellingkaart, die gebruik ik bij spelling. De behandelingen zijn nu voorbij, dat vind ik wel jammer. Als ik bij haar kwam, ging ik eerst vertellen over het boek dat ik had gelezen. Dat was altijd heel gezellig.

Eens per halfjaar moest ik een toets maken en daarna mocht ik altijd een cadeautje uitkiezen. Of twee. Of twee cadeautjes en ook nog een Twix. Dat is natuurlijk superleuk!

Door de behandelingen kan ik sneller lezen en dat is heel fijn. Het is nu makkelijker en leuker om teksten van begrijpend lezen of gewone leesboeken te lezen.

Ada Visser-Schalkoort Driestar educatief

Ik ben orthopedagoog en een van mijn werkzaamheden is het verzorgen van dyslexieonderzoeken en -behandelingen. Die behandelingen vinden elke week plaats. Dan is er veel een-op-eencontact en daardoor ontstaat er meestal een fijne band met de kinderen.

Als een leerling voor het eerst bij me komt, heeft hij of zij meestal een moeilijke periode achter de rug, vooral vanwege de moeite met lezen en/of spellen. Dit zorgt vaak voor gevoelens van teleurstelling of verdriet. Ook kan een leerling negatief over zichzelf denken of faalangstig zijn. Hoewel Winten ook veel moeite had met lezen en spellen, was hij toch altijd heel gemotiveerd en betrokken. Hij heeft een heel opgewekt karakter en veel humor.

We begonnen de behandeling altijd met een gesprekje. Winten kon over iets alledaags op zo’n enthousiaste manier vertellen, dat het een heel spannend verhaal werd. Meestal begon hij op de gang al met vertellen. Dan zag ik regelmatig een leerkracht glimlachend opkijken: o, daar komen ze weer.

Ik vond het jammer toen we het traject gingen afronden. Niet voor Winten natuurlijk, want hij heeft goed zijn best gedaan en zijn niveau van lezen en spellen is mooi vooruitgegaan. Trouwens, Winten komt nog weleens een boek uit de serie van Snuf de hond bij me lenen. Zo zien we elkaar toch nog af en toe.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen