Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Apologetiek en Abraham

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Apologetiek en Abraham

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Misschien had ik de vraag moeten stellen vóór ik eraan begon. Maar ik rolde erin en het leek allemaal zo logisch. Een serie stukjes over de geestelijke wapenrusting; natúúrlijk had dat met apologetiek te maken. Kennelijk was de serie bevallen, want daarna kwam de redactie met de vraag of ik op het terrein van de apologetiek nog meer te bieden had. Ik dacht aan mijn gesprekken met studenten over het leven en werken als christelijke leraar in het hier en nu, ons pluriform geworden landje in het geseculariseerde Westen. Een serie over het leven van Abraham volgde.

Maar… wat ís dat nu eigenlijk, apologetiek? Heeft het überhaupt met het leven van zo’n aartsvader te maken? Zijn verwijzingen naar apostolische vaders, kerkvaders, oudvaders zinvol voor de apologetische discipline? Moeten en kunnen kinderen en jongeren erin bekwaamd worden? Hoe doe je in de praktijk van het onderwijs aan (het leren van) de verdediging van het christelijk geloof? Heeft dat wel verdediging nodig, ónze verdediging; militante christenen die het voor deSchrift en de daarin geopenbaarde waarheden opnemen?

Als ik zie hoe moeiteloos Kuyper en Kersten overeenstemmen in hun afwijzing van de klassieke apologetiek, zakt de moed me in de schoenen. Schrijf dan maar eens verder over vreemdelingschap en verbinding, over verdediging en aanval, aanhaken en afstand nemen, Paulus en Abraham. De kloof tussen de geestelijke en de wereldlijke mens wordt immers slechts door wedergeboorte van de laatste overwonnen? Heus niet door wat logisch geredeneer van schoolmeesters en -knapen, dat op de keper beschouwd niet anders is dan het onderheien van Taj Mahal of Hagia Sofia met louter luciferhoutjes en tandenstokers.

Maar wacht even! Als Paulus in Handelingen 22 komt met zijn verantwoording (apologia) tegenover de Joden, brengt hij geen luciferhoutjes of tandenstokers te berde, maar vertelt hij slechts wat er met hem is gebeurd en Wie dat heeft gedaan. Zijn betoog leest net als de Bijbel zelf, die ook niet begint met een lang pleidooi aan godsbewijzen, maar met een soort onderkoelde majesteitelijkheid vaststelt: ‘In den beginne schiep God…’ Zo treffen we bij de vader aller gelovigen geen wetenschappelijke oraties of gelikte campagnes aan, maar slechts volgende en vragende geloofsgehoorzaamheid.

Als we het met kinderen, jongeren en hun docenten willen hebben over verantwoord geloven vandaag de dag, hoeven we geen ander fundament te leggen. Het Woord – noodzakelijk, gezagvol, volkomen, duidelijk – moet ons álles zijn. Ons dagelijks brood. En die seculiere omgeving? Werp het Woord er maar in. No apologies – dát is pas apologetiek.

DRS. PETER VAN OLST

Docent godsdienst bij Driestar educatief

Dit artikel werd u aangeboden door: De Reformatorische School

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 juni 2021

De Reformatorische School | 48 Pagina's

Apologetiek en Abraham

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 juni 2021

De Reformatorische School | 48 Pagina's