‘Het gaat om: Er staat geschreven’

Al meer dan 25 jaar is hij betrokken bij het redactionele werk van De Saambinder. Wanneer las hij het kerkblad voor het eerst? ‘
‘Al in mijn jonge jaren had ik een band met ds. G.H. Kersten. Toen ik aan het lezen raakte, las ik van en over hem. Bij ons thuis was de aanwezigheid van De Saambinder vanzelfsprekend. Het blad lag zondags op tafel. De Saambinder hoorde bij het gezinsleven en bij de binding aan de ge­ meenten, ondanks de nawerking van de scheuring van 1950 en 1953 dicht om me heen’.

Ds. Van Aalst is opgegroeid in de kruisge­ zinde gemeente van Tricht. En zijn eerste gemeente was Ledeboeriaans, Benthui­ zen. ‘Die twee lijnen heb ik nog altijd bij me. Vanuit het beginjaar van onze gemeenten, 1907, zijn die twee kerkculturen samenge­ komen in de Gereformeerde Gemeenten. Die beide culturen zitten ook in mijn wor­ tels, waardoor ik altijd heb geprobeerd, zowel ambtelijk als kerkelijk, mensen samen te binden op het fundament van Schrift en belijdenis en op de lijnen die ds. Kersten heeft uitgelegd’.

Opiniëren

De Saambinder wil onder meer opiniërend bezigzijn. Wat houdt dat in? ‘Opiniëren is meningen en gevoelens van mensen vor­ men. We zijn allemaal kinderen van deze tijd en deinen mee op de golfslag van deze tijd. Ons kerkblad wil echter meningen vormen aan de hand van de onverander­ lijke vastheid van het Woord van God, in hartelijke overeenstemming met de belij­ denis. Het gaat om de vastigheid van: ‘Alzo spreekt de Heere’, en om de troost: ‘Er staat geschreven’.

Samenbinden

De Saambinder wil ook samenbinden. Hoe ziet dát eruit? ‘De redactie bedoelt dat al­ lereerst fundamenteel, verwijzend naar de waarheid die naar de Godzaligheid is. We vragen ons dus niet elke week af wat ‘men ervan vindt’, ook niet wat de grootste ge­ mene deler in de gemeenten is, maar naar wat God van ons vraagt. Als een artikel een keer niet naar ieders zin is, wordt ons weleens verweten dat we niet samenbin­ dend zijn. Maar de norm ligt elders, die ligt buiten ons. Als we principieel en kerkelijk willen samenbinden, dan doen we dat niet op grond van wat ‘men vindt’, maar op het fundament van waarheid en eenheid. In dat spoor begeren we trouw te zijn aan de leer van onze vaderen’.

De Saambinder wil daarnaast ook in soci­ aal opzicht mensen samenbinden, mensen verenigen binnen de gemeenten. ‘We willen geen aanleiding geven tot onnodige polarisatie. Een zekere mate van verschei­ denheid is er onder ons altijd geweest en mag er zijn. Dat is wat anders dan dat ieder vogeltje maar mag zingen zoals het gebekt is, want het fundament ligt in de onveran­ derlijke vastheid van het Woord’.

Stichten

Het derde wat de hoofdredacteur van De Saambinder voor ogen staat is: stichten. ‘Dat heeft de klank van gemoedelijkheid, maar in de oorspronkelijke betekenis wil stichten zeggen: opbouwen op het fundament. Als iemand zegt: ‘Ik voel me niet gesticht’, bedoelt hij meestal: ‘Ik ben ontstemd’. Maar dat is iets anders. Het gaat niet slechts om mijn gevoel, hoe goedbedoeld misschien ook. We hoeven de Schrift niet te vergeestelijken, want de Schrift is geestelijk van zichzelf. Bevinding is niet iets wat erbíj komt, maar dat hoort wezenlijk bij de eenheid van het werk van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.

Van alle drie. Bevinding hoeven wij niet te maken. Het Woord is onderwerpelijk van Zichzelf. De Woordbediening dus ook. Dat geeft kracht, gezag, vertroosting, geest en leven. Als we elkaar Schriftuurlijk willen stichten, bedoelen we dat we elkaar willen brengen bij het Woord, bij de Bron van het leven. Het mag ons gebed wel zijn: ‘Maak in Uw Woord onze gang en treden vast’.

Ds. P. Honkoop

Wat is zijn vroegste herinnering aan het redactiewerk voor De Saambinder?

‘Januari 1994 reed ik naar Kampen. Ik zou het werk voor De Saambinder van ds. P. Honkoop moeten overnemen. Als een berg zag ik daar tegenop, want ds. Honkoop lag voor de poorten van de dood. Hij moest alles loslaten en overdragen. Zuchtend ging ik naar Kampen, zingend kwam ik er vandaan. Want ik had daar gezien hoe het gaat met de kinderen Gods. In alle een­ voud mocht ds. Honkoop zicht hebben op de Overste Leidsman en de Voleinder des geloofs. Ootmoedig en blijmoedig droeg hij zijn werk aan mij over. Ik hoop dat we daar in De Saambinder iets van mogen la­ ten zien, van het ware werk van de Heere, hoe Hij Zijn volk leidt, en van het feit dat wij slechts voorbijgangers zijn’. (slot)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen