De eredienst

Wat een goedheid van de Heere! Wat een gebedsverhoring! Wat hebben we het gemist! Het samenkomen met de gemeente rondom het Woord, het gezamenlijk bidden, het zingen van de psalmen en het ontvangen van de ambtelijke zegen.

Wat is de kerkdienst eigenlijk? Waarom gaan we naar de kerk? Het Reformatorisch Dagblad heeft die vragen aan ambtsdragers en kerkgangers voorgelegd. Er werden verschillende antwoorden gegeven: om met elkaar en voor elkaar te bidden, om te zingen, naar de preek te luisteren, onderwezen te worden, geestelijk gevoed, gesterkt en getroost te worden. Kinderen zeiden: om bekeerd te worden. Ik miste node één zaak: om God te ontmoeten en te vereren!

In de kerkdienst staat God bovenaan. Het is eredienst! De Engelse taal kent het prachtige woord worship. Het betekent: vereren, aanbidden, bewonderen. We doen dat door gebed, muziek, zingen, bidden, dankzegging; door de verkondiging van het Evangelie, het gebruik van de sacramenten, het offeren voor de dienst des Heeren en voor de noden in de wereld. Maar... vooral met ons hart.

Eredienst op aarde

Wat of Wie eren we, aanbidden we en over Wie of wat verwonderen we ons in de eredienst? We eren en aanbidden God en we verwonderen ons over Hem, Die de wereld zo heeft liefgehad, ‘dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe’ (Joh. 3:16). De allereerste mededelingen over de christenen in de Romeinse annalen vermelden dat de christenen een gekruisigde God aanbaden en na zonsondergang, op de zondag, samenkwamen, om met gezang hun God te vereren.

De eredienst op aarde moet een voorbode zijn van de volmaakte eredienst in de hemel. In de hemel zien we een verloste mensheid, die samen met de engelen en alle schepselen God aanbidt, Die als Koning op Zijn troon zit. Zij aanbidden God en het Lam. En wel het Lam Dat geslacht is. Zij aanbidden Jezus, Die Zich geofferd heeft op het kruishout tot een verzoening voor de zonde. Het Lam vormt het centrum van de eeuwige eredienst in de hemel.

Een eeuwige eredienst, maar toch een eredienst die op aarde begint. Alle eeuwen door wordt Christus door Zijn heiligen over de gehele wereld geëerd. De grote, eeuwige eredienst in de hemel is ten diepste niets anders dan een voortzetting en een volmaking van het geloof dat nu reeds Christus verheerlijkt als het geslachte Lam. Wat heeft hen tot dit vereren van het Lam gebracht? Het geloof dat Jezus als het geslachte Lam van God eert, bestaat uit kennis. Calvijn zegt: ‘Niet in onkunde, maar in kennis is het geloof gelegen’. Zij kennen het Lam en weten welke dure prijs Hij voor hun verlossing heeft betaald. Zij hebben een reden om Hem zo vol aanbidding te prijzen. Die reden heeft te maken met een ander soort kennis, namelijk de kennis van hun zonden en vervloeking voor God. Toen ze daarvan kennis kregen, wisten zij niet hoe zij ooit behouden konden worden. Zij moesten uitroepen: ‘Wat moet ik doen om zalig te worden?’

De Heilige Geest gaf hun toen kennis van de verlossing door het Lam. Er viel licht op het Lam Gods, Dat de zonde van de wereld wegneemt en de straf van hun zonden gedragen heeft. Zij hoorden Zijn stem in het Evangelie, die hen riep om tot Hem te komen: ‘Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven’. Zij zijn tot Hem gekomen om hun zondeschuld op Hem te leggen. Zij hebben het pak dat hen neerboog aan de voet van het kruis neergelegd. Zij verstonden: ‘Want Dien Die geen zonde gekend heeft, heeft Hij zonde voor ons gemaakt, opdat wij zouden worden rechtvaardigheid Gods in Hem’ (2 Kor. 5:21). Jezus, het Lam, is hun zo dierbaar geworden, en is hun steeds dierbaarder geworden. Hun kennis van het Lam is toegenomen. Omdat ook de kennis van de zonde is toegenomen.

Levend besef van schuld

Gelovigen hebben in hun hart voortdurend een levend besef van de schuld en het kwaad van de zonde. Gods vergiffenis heeft wel de vrees van verdoemd te worden weggenomen, maar niet het vernederend besef van het kwaad van de zonde. Zij ervaren dat de zonde nog zo aan hen kleeft. Zij nemen daarom gestadig de toevlucht tot het bloed en de verdiensten van Jezus. Zij moeten dagelijks met hun struikelingen, schande, schuld en zonden tot Hem komen.

Het maakt het Lam alleen maar dierbaarder. En waarom? Omdat Hij altijd bereid is hen te ontvangen. Je zou denken dat Jezus dit niet altijd zou willen. Altijd weer wordt Hij gezocht om het veroordeelde geweten te reinigen en de vrede door Zijn bloed te herstellen. Maar Christus kent geen grotere vreugde dan bedroefde Petrussen te herstellen en te vergeven. ‘Hij is een Verzoening voor onze zonden’ (1 Joh. 2:2).

Zo staan in deze wereld mensen rond het kruis van Golgotha. Zij vereren nu reeds God, Die op de troon zit en het Lam, Dat hen Gode heeft gekocht met Zijn bloed. Staat u daar ook bij? Zoekt u reeds met smart over uw zonden verzoening bij dit Lam?

Je kunt van ware gelovigen zeggen dat de zonde die tussen God en hen staat, dagelijks vereffend wordt. Dit in tegenstelling van de geruste zondaar, die het zoeken van verzoening uitstelt tot op de dag van zijn dood. Hoe verschrikkelijk om niet met God in het reine te zijn, wanneer de dood op onze deur klopt. Maar het Lam is er! En Hij wordt nooit moe een boetvaardig hart met God te verzoenen.

Deze ervaringen geven ons kennis van het Lam. Gods kinderen weten wat zij aan het Lam te danken hebben. Daarom vereren zij Hem in hun bidden, zingen, luisteren in de kerk en in een christelijke levenswandel buiten het kerkgebouw. Ik wens u een gezegende kerkgang, of liever: ‘worship’, eredienst.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen