Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Verbondenheid

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Verbondenheid

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

De curatoriumvergaderingen in ‘het oude vaderland’ zijn weer voorbij. Er was blijdschap toen vernomen werd dat er drie broeders toegelaten konden worden. De Heere Zelf mocht door de blijken van Zijn gunst de bevestiging ervan willen geven. Het gaat er om dat Gods eigen werk in de vruchten openbaar komt.

Hier zijn we wel een beetje jaloers op de mogelijkheden die er in het oude vaderland mogen zijn. Door de sluiting van de grens met Amerika is er immers zelfs geen mogelijkheid om als curatorium bijeen te komen. Ook niet om over eventuele aanmeldingen voor toelating tot onze Theologische School te beraadslagen en beslissingen te nemen. Natuurlijk zijn wij hier ook op de hoogte van de mogelijkheden die de moderne techniek ons biedt, maar daarmee kan nog niet voor alle vergaderingen de gewenste oplossing gevonden worden.

Hoewel we dankbaar moeten zijn voor wat er in het kerkelijk leven na het uitbreken van de coronacrisis weer mogelijk is, wordt er toch nog veel gemist. In New Jersey, in het oosten van de Verenigde Staten, zijn de twee kerken open voor niet meer dan honderd personen. Dat betekent dat in Clifton, onze eigen gemeente, iedereen weer een plaats in Gods huis mag hebben. Ons kerkgebouw is ruim en de gemeente is klein. Maar voor Franklin Lakes ligt dat bijvoorbeeld anders. Daar worden nu iedere zondag drie diensten gehouden. Maar er zijn wel vier diensten nodig om de hele gemeente een plaats te kunnen geven. Dat betekent dat niet alle leden iedere zondag naar de kerk kunnen. In Holland herkenbaar.

Wat een wonder als de Heere onverwacht en onverdiend te midden van alle beroering wil spreken. Hij is in Zichzelf bewogen. Onbegrijpelijke liefde en een wonder van soeverein welbehagen.

Verder zijn er nog de veiligheidsvoorschriften die van staat tot staat verschillen. Hier in New Jersey, waar de pandemie hevig gewoed heeft, is bij de kerkgang het dragen van een mondkapje verplicht. Hoewel er over de noodzaak daarvan nog wel wat verschillend gedacht wordt, met soms heftige discussies tot gevolg. Kerkenraden hebben veel wijsheid nodig om alles in juiste banen te leiden.

Bewogen maanden

Ook in andere opzichten liggen er bewogen weken achter ons. Mijn vrouw moest in maart, juni en juli in het ziekenhuis opgenomen worden. In maart was dat als gevolg van een heupbreuk, in juni en juli was het vanwege epilepsieaanvallen, waarvoor nu ook medicatie nodig is. Ze mag er nog zijn, maar er is veel zorg. Dagelijks moet er deskundige verzorging zijn. Al met al een hele opgave. Dat kunt u wel begrijpen, al is inleving iets anders dan begrijpen, want ons begrip is aan menselijke beperkingen onderworpen. Overigens leeft de gemeente trouw mee en hebben we over getoonde liefde niet te klagen. Verschillenden van onze kinderen wonen niet zo heel ver van ons vandaan.

Het zijn niet alleen bewogen tijden, ook vanbinnen kan er weleens een storm opsteken. Dat mag u ook wel weten. Maar genoeg daarover. ‘De HEERE is goed en recht; daarom zal Hij de zondaars onderwijzen in de weg’, zo heeft de psalmist getuigd. En dat is een onwankelbare waarheid.

Onderwijs

Wat een wonder als de Heere onverwacht en onverdiend te midden van alle beroering wil spreken. Hij is in Zichzelf bewogen. Onbegrijpelijke liefde en een wonder van soeverein welbehagen. Het gebeurde zomaar tijdens het Bijbellezen uit Hebreeën 12:5: ‘En gij hebt vergeten de vermaning die tot u als tot zonen spreekt: Mijn zoon, acht niet klein de kastijding des Heeren, en bezwijk niet als gij van Hem bestraft wordt’. Zo ongedacht was er een moment dat de Heere me zo heel persoonlijk en zo lieflijk als het ware even apart nam en zei: ‘Mijn zoon, Mijn kind, Ik ken u, zorg voor u, draag u, in Mijn armen, in onveranderlijke en eeuwige liefde’.

Zeker, er ligt ook een vermaning in dat spreken van God. En toch, hoe is het mogelijk: Mijn zoon. Dat is alleen om Davids grote Zoon, Die de straf droeg die ons de vrede aanbrengt. Daarvoor zij Zijn grote en dierbare Naam eerbiedig geprezen.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 september 2020

De Saambinder | 24 Pagina's

Verbondenheid

Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 september 2020

De Saambinder | 24 Pagina's