GKv en de vrouw in het ambt

Echter ondanks deze bezwaren heeft de synode op 5 september unaniem besloten het besluit van 2017 te bekrachtigen en alle revisieverzoeken af te wijzen.

Al in 2017 werd geconstateerd dat binnen de GKv een wissel was omgezet. Er lagen nu ter synode twee rapporten op tafel, die nauwelijks kritiek kregen. In het rapport ‘Elkaar van harte dienen’ had de commissie die was ingesteld, ingestoken op de gelijkwaardigheid van man en vrouw. De conclusie was dat de Bijbel geen belemmeringen opwerpt voor de vrouw in het ambt. Op basis van ‘verantwoorde Schriftuitleg’ stelde de synode dat er ruimte mag zijn voor de overtuiging en de praktijk dat mannen en vrouwen op gelijke wijze geroepen kunnen worden tot alle taken in de kerk, ook tot de dienst in de ambten. De Schrift laat op het punt van de vrouw in het ambt niet een eenduidige exegese toe. Er is ruimte voor zowel de overtuiging dat het ambt ook aan de vrouw toekomt als voor de overtuiging dat de Schrift dat verbiedt.

Cultuur

Dat de geest van de tijd en daarmee de eenzijdige aandacht voor het recht op gelijke behandeling van man en vrouw ook de kerk niet onberoerd laat, blijkt wel uit de besluiten van deze synode. Het gaat hierbij echter niet om de door de cultuur bepaalde of opgelegde normen, maar om wat de Bijbel als het Woord van God zegt. Is de Bijbel, het door Gods Geest geïnspireerde Woord van God, geldig voor alle tijden en plaatsen? Of moeten we dat Woord vooral zien in het licht van de tijd, waarin het geschreven werd en zijn daarom bepaalde elementen tijdgebonden en uitvloeisel van de cultuur van toen?

Is de heersende cultuur van vandaag normgevend voor hoe we de Bijbel lezen? Weten wij het beter dan Paulus? Hij leefde immers in een heel andere cultuur dan waarin wij leven? Paulus zou er daarom in onze dagen heel andere opvattingen over hebben dan toen.

‘Paulus moest het doen met de cultuur waarin hij leefde’, zo stelde de commissievoorzitter, prof. dr. ir. P.C. Bakker, in een vraaggesprek met het Reformatorisch Dagblad (3 september). Zo krijgt de cultuur een groter gewicht dan de onveranderlijke waarheden in het geïnspireerde Woord van God. Kom je dan uiteindelijk niet terecht bij de opvatting van de democratische presidentskandidaat Joe Biden, die onlangs opmerkte dat hij zijn gedachten over het individu, de familie, over gemeenschap, over de wereld als geheel rechtstreeks ontleent aan zijn geloof?

Daarbij gaat het hem niet zozeer om de Bijbel, om de zaligsprekingen, de Tien Geboden, de sacramenten of de gebeden die hij leerde, maar om de cultuur.

Gevolgen

Het besluit van de GKv heeft verstrekkende gevolgen. Een aantal bezwaarde kerken zal niet tevreden gesteld zijn met de ruimte die er voor bezwaarden blijft om geen vrouwelijke ambtsdragers te bevestigen. Het gaat niet om de ruimte die een synode biedt om het niet te doen, maar om de vraag of Gods Woord zélf de ruimte geeft om het wel te doen. Het antwoord van een aantal bezwaarden is daarop heel terecht ondubbelzinnig: nee, die ruimte is er niet! Hoe kunnen zij zich voegen in een kerkverband dat heel andere hermeneutische regels toepast bij de uitleg van de Schrift, dan zoals die altijd in de kerken van gereformeerde signatuur zijn gehanteerd?

Het zal ook gevolgen hebben voor de relatie tot de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK). Vooral voor de samenwerkingsgemeenten, maar ook binnen het geheel van de CGK. Ook daar zijn er die van mening zijn dat er geen sprake is van een nieuwe hermeneutiek in gemeenten die vrouwelijke ambtsdragers willen bevestigen. Gevreesd moet worden dat de voorstanders van vrouwelijke ambtsdragers in de CGK zich gesteund zullen voelen door het besluit van de GKv. Dat zal het hen, die principieel willen vasthouden aan het onveranderlijke en duidelijke spreken van de Schrift over de positie van de vrouw in de kerk, beslist niet gemakkelijker maken.

Laat het besluit van de GKv voor ons een baken in zee zijn. Laten we ook de apostel Paulus er niet van beschuldigen dat hij over de plaats van de vrouw in de gemeente negatief of zelfs vernederend spreekt. Ik heb er eerder al eens op gewezen dat vrouwen wel degelijk op grond van hun speciale gaven dienstbaar kunnen zijn in de gemeente, zonder dat we ons aanpassen aan de geest van de tijd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen