Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Het gebed aan de voet van de kansel

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Het gebed aan de voet van de kansel

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

In ons bidden vragen we om vervulling van onze verlangens. Als het begeerten zijn die God wekt naar zaken die Hij wil geven, krijgen we ruimte als we zicht krijgen op Christus. Met name bij het gebed aan de voet van de kansel wordt dit ervaren.

Als er aan de voet van de kansel een indruk is van het staan voor Gods heilig aangezicht, tussen Hem en de gemeente, zullen we sidderen. Wij, nietig stof en as, hoe zullen wij de stem van het volk tot God zijn? Heilige engelen bedekken hun aangezichten voor Hem, zo lezen we in Jesaja 6, en hoe moeten wij, arme, onwaardige zondaren, straks ook Zijn stem tot de gemeente zijn? Dan mogen we wel met knikkende knieën onderaan de kansel staan, zuch- tend tot Hem, Die ons tot dit onmogelijke werk riep.

Enerzijds hebben we levende indrukken nodig van Gods heerlijke deugden, ander- zijds ook van ons onvermogen en onze onwaardigheid. Vrijmoedigheid verkrij- gen we alleen als we door het geloof op Christus mogen zien om Zijn bediening te benodigen. Hij Die roept, is getrouw. Wil de Heilige Geest Hem niet verheerlijken?

Het is wel heel wezenlijk of dit ons verlan- gen ook is.

Inzien

Er is veel verkeerd opzien. Een Pa- poea-predikant zei eens tegen me op een zendingsdag, toen ik hem vroeg of hij er niet tegenop zag om voor enkele duizen- den mensen te spreken: ‘We hebben vaak meer mensenvrees dan Godsvrees’, en dat is waar. Toen ik vroeger eens als ouderling nerveus onderaan de kansel stond, liet de Heere me zien dat ik meer mijn eigen eer zocht dan de Zijne en dat ik daardoor zo gespannen was. Dan mogen we wel zuchten: ‘Heere, vergeef!’ Als echter in je hart het verlangen naar Gods eer gelegd wordt en naar Zijn werk in zondaarsharten, verdwijnt de spanning en mag je het werk in Zijn handen geven.

We krijgen alleen vrijmoedigheid als we onszelf leren verloochenen en verlangen naar Zijn eer en de komst van Zijn Konink- rijk. We hebben inzicht nodig in wat er in ons leeft aan begeerten. Alleen als je hart bereid is tot Góds lof, krijg je onderaan de kansel opening in het gebed.

Afzien

Vaak zijn je gedachten verward als je geroepen wordt om het heilige werk voor Gods aangezicht te verrichten. Als er in de consistorie gesproken wordt over onderwerpen die je meeneemt naar de preekstoel, kunnen die een verhindering worden, vooral als je jezelf ergens schuldig over voelt. Laat het aanvoelend gesprek meewerken om onderaan de kansel te staan als een boeteling. Ook kan het ver- langen om het de mensen naar de zin te maken een belemmering worden in je vrij- moedigheid, want je moet ‘zonder aanzien des persoons’ Gods Woord aan de harten leggen. Of de boodschap mensen nu wel- gevallig is of niet.

Kritiek die je moest horen in de week die achterligt, kan mensenvrees wekken. Zie dit maar als hoogmoed en belijdt het als schuld. We moeten altijd weer leren afzien van wat de duivel wil gebruiken om ons de mond te snoeren. Maar als we zicht op de Koning krijgen, zal die mist door deze Zon verdwijnen.

Uitzien

Je staat onderaan de kansel, en het zal niet lukken om zover te komen als iemand eens tegen me zei: ‘Dominee, u laat uzelf toch wel onderaan de kansel staan!’ Wel is er soms iets van wat ouderling Van Bochove in Rotterdam-Zuid, vlak voordat we de kerk ingingen, nogal eens tegen me zei, na een moeilijk gesprek in de consistorie, ziende op Abraham die de berg Moria beklom: ‘Laat die ezels maar onderaan de berg staan!’ We mogen dat wel vragen als we onderaan de kansel staan om uitzicht op Christus te krijgen. Hij kan vrijmoedig- heid geven om je lastbrief te ontvouwen en een instrument in Gods handen te zijn en Zijn stem tot het volk.

Alles kan zo toegesloten zijn. Maar een organist speelde eens, toen we met de deurknop in de hand stonden om de kerk binnen te gaan: ‘Gelijk een knecht ziet op de hand zijns heren, om nooddruft te bege- ren (...), zo slaan wij ‘t oog op onzen HEER’, tot Hij ook ons genadig zij’.

Een onuitsprekelijk wonder als God iets van de vaak verwarde verzuchtingen van een onwaardige dienaar verhoort!

(wordt vervolgd)


Dit is het derde deel in een serie over ambtelijke gebeden. Volgende week deel 4: Het gebed op de kansel.


ds. C.J. Meeuse, Arnemuiden

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 29 oktober 2020

De Saambinder | 24 Pagina's

Het gebed aan de voet van de kansel

Bekijk de hele uitgave van donderdag 29 oktober 2020

De Saambinder | 24 Pagina's