ELSKE WAARHEEN?

Elske zit op de bank, met een boek, maar er komt niet veel van lezen. Tessa staat maar te zeuren. Het liefst zou Elske naar haar eigen kamertje willen, maar ze moet op Tessa passen.

Het is zaterdagmiddag en vader en Marja zijn beneden. Marja is nog niet helemaal opgeknapt, maar tante Annie is naar de wintersport en daarom moet ze toch helpen. Elske is blij dat zij nu niet hoeft, want ze voelt zich erg naar.

‘Ik ga zelf naar buiten’, zegt Tessa, als ze merkt dat Elske niet meer naar haar omkijkt. Tessa wil de kamer uitlopen, maar Elske gaat haar achterna, pakt haar bij haar arm en schudt haar heen en weer. Meteen zet Tessa het op een huilen. Marja komt naar boven en zegt gehaast: ‘Wat is hier aan de hand? Tes, hou op met dat geschreeuw. Zeg Els, zo meteen komt m’n vader Tessa halen. Jij moet beneden komen helpen, want het is zo druk. Ik ben ook nog maar een half mens en…’

‘Ik help niks. Ik heb er geen zin in!’ valt Elske Marja kattig in de rede. ‘Dan maak je maar zin. Vooruit Tessa, hou nou maar op, je mag naar oma. Elske, als jij Tessa’s jas vast aandoet en haar pyjama in een tas doet, dan ga ik weer naar beneden. We zien jou straks wel verschijnen’.

‘O nee hoor, ik denk er niet over’. Marja, die op het moment ook weinig kan hebben, valt uit: ‘Je komt, hoor je het? Je bent de laatste tijd knap chagrijnig! Wat je vader allemaal over jou verteld heeft, daar klopt niks van’.

| J. AN DUINEN - UITG. DEN HERTOG

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen