De zaligsprekingen [7]

Nu ga ik verder met de tweede uitspraak, dat degenen die God vrezen in zekere zin al zalig zijn. De gelovigen zijn niet alleen zalig als God hun een halt toeroept, maar ook als ze op reis zijn naar de heerlijkheid. Zij worden gezaligd voordat ze worden gekroond.

Voor vlees en bloed lijkt dit een tegenstrijdigheid. Wat? Be- schimpt en belasterd, en dan toch zalig? ? Iemand die een vleselijke blik op Gods kinderen werpt, ziet hoe zij worden aangevochten, en zijn als het schip in het Evangelie, dat door golven bedekt werd (Matth. 8:24). Hij zal algauw denken dat ze ver van de gelukzalig- heid af zijn. Paulus komt met een lijst van alles wat hij geleden heeft: Driemaal ben ik met roeden gegeseld geweest, eens ben ik gestenigd, driemaal heb ik schipbreuk geleden... (2 Kor. 11:25). De uitnemende christenen, welker de wereld niet waardig was, heb- ben bespottingen en gesels geproefd; ze zijn in stukken gezaagd, door het zwaard ter dood gebracht (vgl. Hebr. 11:36, 37). Wat? Wa- ren zij in die tijd van hun lijden allen gelukzalig? Een vleselijk mens zou denken: als dat het gelukzalig-zijn is, moge God me ervoor bewaren.

Hoe evenwel het gevoel en het verstand zich erover uitspreken, onze Heiland Christus noemt degene die God vreest gelukzalig. Al is hij iemand die treurt, al is hij een martelaar, dan is hij toch zalig.

Waaruit blijkt het dat zij die God vrezen al zalig zijn?

Hoe zijn de gelovigen al zalig? Daarin dat ze rijk gemaakt zijn met hemelse zegeningen (Ef. 1:3). Zij zijn ‘der Goddelijke natuur deel- achtig’ (2 Petr. 1:4), niet doordat ze opgenomen zijn in het wezen van God, maar wel doordat ze naar Gods beeld veranderd zijn. Dat is de gelukzaligheid die een aanvang heeft genomen.

De gelovigen zijn al gelukzalig omdat hun zonden hun niet worden toegerekend. ‘Welgelukzalig is de mens, dien de HEERE de onge- rechtigheid niet toerekent’ (Ps. 32:2). Dat God de ongerechtigheid niet toerekent, betekent dat Hij de zonde wegdoet. Het is alsof de mens nooit had gezondigd. Het schuldboek is uitgewist in het bloed van Christus.

De gelovigen zijn al gelukzalig omdat zij een verbond hebben met God. Dat is duidelijk als we twee teksten met elkaar vergelijken: ‘Ik zal hun tot een God zijn’ (Jer. 31:33) en ‘Welgelukzalig is het volk, wiens God de HEERE is’ (Ps. 144:15). Als we de Heere tot onze God hebben, is dat de hoogste gelukzaligheid. Het is onmogelijk om ons voor te stellen dat God onze God zou zijn, en wij dan niet gelukzalig zouden zijn.

De gelovigen zijn al gelukzalig omdat ze de hemel in het vooruit- zicht hebben, terwijl aan de andere kant van degene die de hel in het vooruitzicht heeft, wordt gezegd dat hij reeds veroordeeld is.

Johannes 3:18: ‘Die niet gelooft, is alrede veroordeeld’.

De gelovigen zijn al gelukzalig omdat zij de eerstelingen van de gelukzaligheid hier al bezitten.

(wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen