Wat is een mens?

Maar, het is toch niets bijzonders dat een mens in de drukke hoofdstad Je- ruzalem gezien wordt? Op dat moment zijn er in en rond de tempel toch heel veel mensen? Zeker, maar Lukas zegt er nog iets bij: deze mens was rechtvaardig en godvrezend en hij verwachtte de vertroosting Israëls en de Heilige Geest was op hem. Dus het gaat over een mens die genade kent. Dat wil zeggen: iemand die verklaard ligt in het welbehagen van God, in de verkiezende liefde van eeuwigheid en in het onwankelbare verbond der genade!

Beelddrager

En dat is altijd weer een wonder. Want wat wil het eigenlijk zeggen een mens te zijn? Wel, dat is een beelddrager Gods. We lezen dat in Genesis 1: ‘En God zeide: Laat Ons mensen maken naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis...’ (vers 26). We weten van de catechisatie dat in deze tekst het voornaamwoord ‘Ons’ ziet op de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, dus op de drie-enige God. Naar Zijn beeld zijn we geschapen. Dat wil zeggen geschapen in ware kennis, gerechtigheid en heiligheid.

Dat beeld is echter door de zonde stukgemaakt. De mens, geschapen als het pronk- stuk van de schepping, was dus aanvankelijk een beelddrager, maar hij wérd een verwoester. Door eigen schuld kwam hij buiten de gemeenschap met God te staan: ellendig, verbannen, in een geestelijke doodstaat. Wij hebben allen gezondigd en we missen de heerlijkheid Gods. Wat is toch de mens? We moeten sterven en we vliegen daarheen. De toekomst van de mens is bedroevend, want de bezoldiging der zonde is de dood. Dus het loon dat de zonde uitbetaalt, is de dood. Dan is het geheel en al verloren. En dat voor eeuwig!

Uw zaligheid

Tenzij...! Tenzij we van nieuws geboren worden. Tenzij we als Simeon door het geloof mogen aanschouwen de Zaligmaker, de Middelaar tussen God en de mensen. Hij Die mens werd, maar God bleef. Daar in de tempel te Jeruzalem riep de mens Simeon het uit: ‘Want mijn ogen hebben Uw zaligheid gezien’. Op die Zaligmaker worden we nog gewezen. Daar zorgt de Heere Zelf voor. We lezen het zo mooi in het evangelie van Johannes: ‘Er was een mens van God gezonden, wiens naam was Johannes’. En hij mocht getuigen en van zichzelf afwijzen: ‘Zie, het Lam Gods, Dat de zonde der wereld wegneemt’ (Joh. 1:29).

De HEERE wil nog neerzien op in zichzelf verloren zondaren, op nietige mensenkin- deren, die als onwaardigen tot Hem komen: ‘Op dezen zal Ik zien, op den arme en verslagene van geest en die voor Mijn woord beeft’ (Jes. 66:2b).

ds. J. Schipper, Scherpenzeel

In de rubriek Goed Begrepen leggen ds. J. Schipper en ds. W. Visscher weke- lijks een geloofsbegrip uit. De rubriek is bedoeld voor jongvolwassenen, in de leeftijd van ongeveer 20 tot 40 jaar. Kinderen mogen ook meelezen. Ouders en grootouders ook.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen