Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Globaal bekeken

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Globaal bekeken

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

In 1998 gaf de stichting Oud Ridderkerk een boekje uit van de hand van W. van Gent, Ridderkerk: korte historische schets tot 1920. Over ‘kerkenspraak of gesproken weekblad’:

Voordat de krant deze eeuw op grote schaal ingeburgerd raakte, was de kerk de plaats waar je moest zijn voor het laatste nieuws. Vooral in de dorpen waren het soms de afkondigingen die het plattelandsvolk naar de kerk lokte. Want nieuws, als je niet lezen kon hoorde je het! Dit nieuws werd van de hervormde kansels afgelezen doch dit was de kerk een doorn in het oog. Al in 1574 sprak de Synode van Zuidholland er zijn afkeuring over uit. ‘Over de onstichtelijke gewoonte in de kerk’. Toch zou dit nog op grote schaal doorgaan totdat de Hervormde Synode in 1841 deze sprake vanuit de kerk verbood. De mededelingen die werden afgelezen waren van verschillende aard, ze behelsden allerlei nieuws; bekendmakingen van lagere en hogere overheden, notariële publicaties, landbouwberichten, verkoopprijzen van vee, vertrek van de postkoets enz. (…)

Ook censureerde de kerk soms de publicaties, zo verhinderde Ds. Heringa van Delfzijl het aflezen van een opgave van gedekte merries. Vooral in het oosten en noorden van het land is deze kerkenspraak lang geduld. Van Ridderkerk is gebleken dat deze kerkenspraak ook hier plaatsvond. De juiste datum wanneer deze in de Singelkerk is afgeschaft is niet bekend, doch het was onder Ds. De Klerck omstreeks 1890. De kerkenraadsnotulen maken hier geen melding van, doch het vermoeden bestaat dat de kerkenraad toch het verzoek van de Hervormde Synode ‘om dit onheilig en werelds gebruik te stoppen’, heeft opgevolgd. Dat de berichtgeving voor deze plattelandsgemeente belangrijk was, blijkt wel uit het feit dat na 1890 deze kerkenspraak werd voortgezet, en wel – voor de uitgang van de hervormde Singelkerk. Opdat de voorlezer een beter overzicht had over het publiek, werd een steen aangeschaft waarop hij kon gaan staan en zodoende voor de toehoorders beter verstaanbaar was. Op foto’s uit omstreeks 1900 is deze steen nog duidelijk te zien, hij was van blauw basalt en werd in de volksmond genoemd een Blauwe kai. Om die reden werden de Ridderkerkse inwoners Blauwkaiers genoemd, men ging naar de blauwkai om het laatste nieuws te horen.

Op 15 februari overleed Jaap Mouissie, die jarenlang voor de EO-radio het programma ‘Laat ons de rustdag wijden’ verzorgde. Hij was ouderling in de hervormd-gereformeerde Siongemeente in Bussum. Kort voor zijn overlijden verscheen van hem een boekje in eigen beheer met de titel Israël, altijd oorlog. Herinneringen en meer. Hij citeert uitspraken van ‘de vermaarde Israëlische diplomaat’ Abbe Eban (1915-2002) uit de televisieserie ‘Israel: A Nation is Born':

1. ‘In de diplomatie boek je altijd meer successen dankzij de domheid van je tegenstander dan door je eigen wijsheid.’ Dat lijkt cynisch van deze mensenkenner, maar het is pragmatisch. Dat wil zeggen ‘inspelen op de praktijk, op feiten’.

2. In genoemde televisieserie zegt hij ook: ‘Als de Arabieren vrede willen kunnen ze die krijgen. Als ze oorlog willen kunnen ze die ook krijgen.’

3. Meest bekend is zijn uitspraak, in 1973 in Genève, over de Palestijnen. ‘Palestijnen missen nooit een kans om een kans te missen.’ Een korte zin als ‘nadenkertje’ over de kans op vrede – het is geen typefout! Palestijnse leiders (geen ‘presidenten’) zijn tot heden experts in het missen van kansen!

4. In een kort interview, tijdens onderhandelingen in Genève, werd Eban gevraagd: ‘Heeft u de laatste speech van Yasser Arafat gelezen?’ De diplomaat Eban geeft als korte reactie: ‘Ik hoop het wel.’

Wat moet je als journalist op dat moment met zo’n antwoord? Had hij geen zin in vragen of zat er toch een diplomatieke bedoeling achter…?! Bij Eban bijna zeker!

P.S.: Vorige week kwam in deze rubriek een fragment uit het artikel ‘Gedachten over een stabiel Europa’ van ir. L. van der Waal naar voren. Voor het juiste begrip hiervan is het goed te weten dat dit artikel is geschreven voor het blad van de oud-leden van het Europees Parlement, dat kort na de Europese verkiezingen vorig jaar verscheen.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 maart 2020

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Globaal bekeken

Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 maart 2020

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's