Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Verschenen Liefde

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Verschenen Liefde

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

en dat Hij verschenen is aan Kefas. 1 Korinthe 15:5

Het is goed om in deze dagen de stilte te zoeken, verlangend dat God ons in Zijn liefde verschijnt, opdat kruis en open graf betekenis hebben in ons leven. Ja, opdat de Gekruisigde en Opgestane ons nabij is, onbegrijpelijk en onverdiend.

Paulus vraagt in 1 Korinthe 15 aandacht voor de realiteit van kruis én opstanding. Jezus is echt opgestaan. Het bewijs ligt in Zijn genadige verschijning. Velen hebben hem gezien. Zo ook Kefas.

Door de discipel Petrus als ooggetuige van Jezus’ opstanding op te voeren, brengt Paulus iemand naar voren die gezag heeft in de christelijke gemeente. Wie kan hij beter als eerste ter sprake brengen om als kroongetuige de opstanding te bewijzen dan de gezaghebbende Petrus, hier bij zijn Aramese naam genoemd? Ook Lukas beschreef de kentering in het opstandingsgeloof van ‘kletspraat’ naar ‘waarlijk opgestaan’, juist toen Petrus van dit wonder getuigde.

Realiteit

Er is echter meer te zeggen over waarom Paulus juist met Petrus inzet, hem apart noemt, naast de discipelkring en de vijfhonderd broeders, van wie de meesten nog leefden. Als Jezus verschijnt, heeft dit grote impact. Juist de verschijning van Jezus aan Petrus dient wat Paulus wil gaan betogen, want als hij spreekt over de realiteit van de opstanding van Christus, gaat het om meer dan om de historische bewijslast. Hij wil de realiteit van Jezus’ opstanding verbinden aan het geloofsleven van de gelovigen. Het gaat hem niet alleen om verstandelijke kennis, maar ook om bevindelijke kennis. ‘En als Christus niet is opgewekt, is uw geloof zinloos; u bent dan nog in uw zonden.’ Daar heeft Paulus de gemeente niet voor over: om via de ontkenning van de opstanding het wonder van genade en redding kwijt te raken.

Petrus

Overigens heeft Paulus met zijn pleidooi voor de realiteit van kruis en opstanding niet alleen de gelovige op het oog, maar ook hen in de gemeente die de kennis van God nog missen (vs.34). Geloof is kennelijk niet vanzelfsprekend en de verborgen omgang met de Gekruisigde en Opgestane ook niet. Wie kun je dan beter naar voren halen dan Petrus? Als iemand verlegen was om de kracht van kruis en opstanding, dan hij. Als iemand de stilte zocht, omdat hij verlangde naar de verschijning van zijn Geliefde, dan hij. Of was hem alle hoop hierop ontvallen, toen hij bitter wenend de donkere nacht in vluchtte?

Wie kan Paulus beter naar voren halen dan Petrus om de verschenen Liefde te laten schitteren? Hooguit zichzelf, als de grootste der zondaren, maar dat bewaart hij voor het laatst.

Wie kunnen we beter in gedachten nemen in deze stille dagen, om zicht op de Heere Jezus te hebben, de kracht van Zijn kruisdood en opstanding te ervaren, dan Petrus? Want juist in de verschijning aan hem spreekt de liefde van God in Christus.

Verborgen omgang

Hoe goed is het om deze dagen in stilte te mijmeren over deze ontmoeting. Vertrouwelijk gaat de Heere om met wie Hem vrezen. Zelfs wanneer je bijna niet (meer) over jezelf durft te zeggen dat je de Heere vreest. Momenten van diep besef dat we het niet van onze liefde voor God, maar van Gods liefde voor ons moeten hebben.

Wat worden de realiteit van kruis en open graf betekenisvol in zo’n stille ontmoeting. In deze liefdevolle verschijning mocht Petrus ervaren dat er niemand in de hemel of op de aarde onder de schepselen is, die ons meer liefheeft dan Jezus Christus.

Het heeft God goed gedacht om bij monde van Paulus ons deze wonderheerlijke ontmoeting onder de aandacht te brengen, opdat wij in de stille omgang met de Heere gericht worden op kruis en open graf. Dit geldt als we deze kennis van God nog missen (vs.34) én wanneer we die heerlijke omgang met Hem al (heel lang) kennen.

Verwonderd

Laten we stil worden voor Hem, in verwonderd geloof: Zijn dood, mijn redding, Zijn opstanding, mijn leven. Als ’t voor Kefas kan, kan ’t voor mij ook. De verschenen Liefde wordt ons verkondigd, opdat we in stille verwondering geloven en ons bekeren, ons toewenden tot deze Liefde, opdat we roemen in God, Die ons de overwinning geeft door onze Heere Jezus Christus (vs.57). Halleluja.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 9 april 2020

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Verschenen Liefde

Bekijk de hele uitgave van donderdag 9 april 2020

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's