Spanningsvelden

Naäman heeft het verlangen om de God van Israël ook in zijn geboorteland te dienen. Zijn positie als generaal brengt echter bepaalde verplichtingen met zich mee, die hem in een gewetensconflict brengen. Wat moet Naäman?

Na zijn reiniging in de Jordaan legt Naäman een indrukwekkende en ontroerende geloofsbelijdenis af. Hij heeft de wáre God leren kennen, de God van Israël.

Dank betalen

Deze God wil hij nu ook zijn dank betalen. Daarom biedt hij de profeet Elisa een geschenk aan. Natuurlijk was dat heel goed bedoeld. Laten we niet vergeten dat Naäman uit een heidens milieu kwam, waar het er ingepompt werd: hoe meer wij van onszelf geven en opofferen, hoe meer de goden je zullen zegenen en aan je zullen geven.

Maar Elisa weigert iets van Naäman aan te nemen. Elisa is ook maar een knecht, die voor Gods aangezicht staat (vs.16). De genezing is een geschenk van God en niet het werk van de profeet. Bovendien moet Naäman leren dat de God van Israël anders is dan de afgoden. Hij is in Zijn geven niet afhankelijk van onze gaven. Genade is gratis.

Dat is iets wat wij trouwens ook steeds weer moeten leren. Wij kunnen niets betalen voor onze verlossing, niet vooraf en niet achteraf. Gods heil is niet te koop. En wat Hij uit genade geeft, vraagt niet om een vergoeding, maar om dankbaarheid en erkenning van Hem als de enige bron van leven.

Het belangrijkste van een dankbaar leven is dat je een biddend leven hebt, dat je een afhankelijk leven hebt, waarin je je laat leiden door Gods Geest in alles wat je doet, denkt en zegt. In steeds meer situaties ga je vragen: ‘Wat wilt U dat ik doen zal?’ Op die manier wordt Gods wil steeds meer bepalend in je leven. Je hebt het verlangen om in alles wat je doet en laat, te laten zien bij Wie je hoort.

Probleem

Ook Naäman kent dat verlangen. Hij kan en wil nu niet zomaar weer op de oude voet verder gaan. Maar hij zit wel met een probleem. Hij is zich daarvan onmiddellijk bewust en benoemt het eerlijk tegenover Elisa. Het behoort immers tot zijn officiële functie als generaal, dat hij de koning vergezelt, wanneer die naar de tempel van de god Rimmon gaat. Op het moment dat ze in het heiligdom zijn, leunt de koning helemaal op hem als generaal, letterlijk én figuurlijk. Naäman moet de koning helpen knielen en weer opstaan en dus moet hij méé knielen en méé opstaan voor diezelfde god. Mag hij nog langer op die manier de afgodstempel betreden? Zou God het hem vergeven als hij zich uit hoofde van zijn functie met de koning mee zou neerbuigen voor Rimmon?

Keuzes maken

Ik denk dat we zulke situaties allemaal wel herkennen. Het leven met God is niet los te denken van ons dagelijks leven. Op allerlei verschillende terreinen worden keuzes gevraagd. Soms vraagt dat ook radicale keuzes om afstand te doen van zaken die ons van God afhouden of die ons in de weg staan om Jezus te kunnen volgen.

Tegelijk liggen daar soms ook spanningsvelden. Bijvoorbeeld als het gaat om arbeidsverhoudingen en onderlinge verhoudingen met collega’s. Of in gezinnen. Hoeveel ouders herkennen het ook niet in de opvoeding van hun kinderen?

Je kunt niet altijd kiezen tussen goed en kwaad. Was het maar zo. Dat kan wel in theorie zo zijn, maar in de praktijk moet je weleens kiezen tussen twee kwaden.

Onderscheidingsvermogen

Elisa gaat niet rechtstreeks op de vraag van Naäman in. Hij zegt niet: ‘Mijn zegen heb je, het zij je vergeven.’ De profeet antwoordt ook niet: ‘Naäman, denk erom dat je het laat.’ Het antwoord van Elisa is de gebruikelijke groet: ‘Ga in vrede.’ Naäman, dat is iets van je eigen geweten. Je moet het niet doen, omdat ik het goed zou vinden en je moet het ook niet laten, omdat ik het niet goed zou vinden. Uiteindelijk is het een zaak tussen jou en de Heere. Het is een persoonlijke zaak, waar ik niet in kan treden. Vertrouw erop dat God met je mee zal gaan en je onderweg zal leren hoe je wandelen moet.

Ook wij leven als burgers van twee werelden. Waar ligt voor ons de grens? Waarin kunnen wij meegaan en waarin niet meer? Wijsheid en onderscheidingsvermogen hebben we nodig, inzicht van de Heilige Geest, om iedere dag de weg te gaan waarop de vrede van God rust.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen