Op pad als tandartsassistent

Maar je ontmoet ook mensen die hier op een bijzondere manier invulling aan geven. Soms dichtbij, soms ook ver weg in een heel andere context dan de onze. Zo ontmoette ik diep in het zuiden van Egypte een bijzonder predikantsechtpaar: Mina en Dina. Zij deelden hun levensverhaal met mij.

Wonderlijke verhalen

Mina vertelt hoe hij tijdens zijn theologiestudie in Cairo voor het eerst hoort van de Nubiërs, een bevolkingsgroep op de grens van Egypte en Soedan dat het Evangelie nog niet of nauwelijks heeft gehoord. Dat raakt hem als een pijl in zijn hart. Zes maanden bidt hij tot God of Hij hem duidelijk wil maken of hier een toekomstige taak voor hem ligt, maar er gebeurt niets. Langzamerhand raken de Nubiërs bij Mina steeds meer op de achtergrond, totdat hij in het laatste jaar van zijn studie voor een praktische stage naar het zuiden van Egypte moet gaan.

Daar ontmoet hij de bevolkingsgroep waar hij eerder zo hartstochtelijk voor heeft gebeden in levenden lijve. En hij hoort wonderlijke verhalen. Over mensen in afgelegen dorpen die van de Bijbel hebben gehoord en meer willen weten. Hij hoort van dromen over een Man met een vriendelijk gezicht, vol liefde, die mensen uitnodigt om op zoek te gaan naar het Boek.

Nieuwsgierig

Maar hoe kan Mina als theoloog ooit in contact komen met deze mensen? Hij belt Dina, zijn vrouw, die tandarts is in Cairo en haalt haar over om ook te komen: ‘De mensen in de dorpen hier hebben in jaren geen tandarts gezien en er is dringend behoefte aan een rondtrekkende tandartskliniek.’

Dina laat zich overtuigen en zo gaat Mina als de assistent van zijn vrouw de dorpen in. Een dominee die assistent is van zijn vrouw: de mensen worden nieuwsgierig. Iedereen wil hen zien en vooral Mina spreken: ‘Het gebit kan nog wel even wachten.’ Dina vertelt me hoe een man zes maanden voor hun komst gebeden had om een Bijbel, maar het aan

niemand durfde te vragen. ‘En nu stuurt God een dominee als tandartsassistent naar ons toe.’

Verhuizen

In de paar weken dat Mina en Dina zo rondtrekken, gebeuren er veel mooie dingen en ze ervaren allebei heel sterk: ‘Dit is waar God ons nu roept.’ En zo besluit Dina haar zeer goed betaalde baan als tandarts in de hoofdstad op te geven en met Mina naar het zuiden te vertrekken. Ze pakken hun koffers en verhuizen.

De omgeving verklaart hen voor gek – ‘alles opgeven voor die arme sloebers in het zuiden’ – maar Dina en Mina weten het zeker. ‘God roept ons om hier te dienen en discipel van Hem te zijn en Hem te volgen.’ ‘Het is niet altijd makkelijk’, geven ze toe, ‘en we hebben inderdaad ook het nodige moeten opgeven, we zijn vrienden kwijtgeraakt en de familie vindt het ook heel moeilijk.’

Wat ze vooral ook zeggen is dat God nog nooit zo dichtbij is geweest en dat ze Zijn vrede dagelijks ervaren. Discipelschap, navolging en dienen: woorden vol vrede en zegen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen