Trump en Biden

Economisch en geopolitiek brokkelt de macht van de Verenigde Staten al jaren af, al gaat de VS militair en technologisch nog altijd voorop. In elk geval is in de vier jaar dat Donald Trump president van de Verenigde Staten was, de positie van Amerika veranderd. In zijn buitenlandse beleid liet hij de eigen belangen prevaleren: America first! Wat moreel nodig was, maakte Trump ondergeschikt aan eigen economisch gewin.

Dit voorjaar werd in tal van artikelen gespeculeerd over de vraag of China’s opkomst als wereldmacht wordt versneld door president Trumps gebrek aan interesse in mondiaal leiderschap tijdens de COVID-19 pandemie. Deskundigen ten aanzien van het buitenlandbeleid van Amerika zagen dat de pandemie en de wereldwijde recessie een nieuwe wereldorde kunnen teweegbrengen, met China als winnaar.

Handel en veiligheid

En toch, voor Nederland blijft ook na vier jaar Trump Amerika de natuurlijke bondgenoot, al kleineerde de president stabiele leiders als Angela Merkel en al lijkt zijn respect meer uit te gaan naar meer autoritaire leiders als Bolsonaro van Brazilië en zelfs Poetin. ‘De Europese Unie is erger dan China,’ zei hij vorig jaar in een toespraak.

Echter, ook al trad Donald Trump eigenzinnig op ten aanzien van zijn westerse bondgenoten – zo trok hij zonder overleg 9500 militairen uit Duitsland terug –, de Verenigde Staten blijven dankzij de gedeelde democratie de logische gesprekspartner van het westen, ook van ons land, niet het minst als belangrijke handelspartner. Hoe kwetsbaar zou de veiligheid van Europa zijn zonder het land van Trump?

Christelijk geloof

Geldt van zowel de Verenigde Staten als van ons land dat het christendom een stevig stempel op de identiteit zette? In de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring uit 1776 lees ik: ‘Wij vinden het vanzelfsprekend dat alle mensen gelijk geschapen zijn en dat zij van hun Schepper begiftigd zijn met onvervreemdbare rechten, zoals het recht op leven, vrijheid en het nastreven van geluk.’ Horen de richtlijnen van de Schepper tot op vandaag bij Amerika’s publieke leven?

Nog na de verkiezingen van 2004 schreef de NOScorrespondent Charles Groenhuijsen met enig cynisme, maar niet oneerbiedig bedoeld: ‘Het gaat goed met de politieke carrière van God. Amerikaanse kiezers zijn het in meerderheid eens met God als het gaat om liefdadigheid (dat moet), seks voor het huwelijk (geen sprake van), euthanasie en abortus (geen sprake van) of de doodstraf (dat schijnt weer wél van God te mogen).’

Aan de andere zijde van de oceaan heeft de tijd de voorbije zestien jaar echter niet stilgestaan. De christelijke universiteit van Arizona maakte twee maanden geleden bekend dat 58 procent van de christenen gelooft dat er geen ‘absolute morele waarheid’ bestaat, 77 procent meent dat begrippen als goed en kwaad door andere factoren dan de Bijbel bepaald worden. Twee derde van de Amerikaanse christenen vindt het hebben van een bepaalde vorm van geloof belangrijker dan het aanhangen van een specifiek geloof.

Bevolking van Amerika

Wie de demografische ontwikkelingen volgt, weet dat Amerika verder van gedaante zal veranderen. Nu vormen de Engelstalige blanken nog een kleine meerderheid. Door de niet te keren verdere komst van Latino’s (die een historische band met Zuid- Amerika hebben), Afro-Amerikanen of Asio- Amerikanen zal de politieke en culturele situatie in de Verenigde Staten veranderen, wat mondiaal gevolgen hebben zal.

Nu de samenleving van Amerika kantelt, terwijl allerlei ontwikkelingen snel gaan, is de behoefte aan een verbindende president, aan een dienende leider groot. Het grootste pijnpunt van de voorbije vier jaar is hiermee benoemd. Zeker, Trump heeft het nodige bereikt, zonder meer: als eerste president heeft hij

in de Verenigde Naties de vervolging van christenen aan de orde gesteld, ook al leek hij met dit thema weer weinig te doen in de contacten met Noord- Korea. Beslist heeft hij zich ingezet voor de bescherming van het leven van ongeboren kinderen. Hij toonde zich een vriend van Israël, het bedreigde volk van God én zette zich in voor vredesakkoorden met de Verenigde Arabische Emiraten en Bahrein.

Groeiende verdeeldheid

En toch, Donald Trump heeft verdeeldheid gebracht, polarisatie, is medeverantwoordelijk voor een verziekt politiek klimaat. Op leugens is hij vaak betrapt en de uitgangspunten van een democratische rechtstaat zijn bij hem niet veilig. Als de Bijbel jouw norm is, kun je zelfs als politiek een hard vak is, in een debat met Joe Biden niet roepen: ‘Hoe even je kop, man.’ Als in een land polarisatie de boventoon voert, wordt het onderlinge gesprek gefrustreerd. Ook in de eigen Republikeinse Partij is door het optreden van Trump de verdeeldheid gegroeid.

Inmiddels zijn er 26 vrouwen die de president van seksueel wangedrag beschuldigen, staat bij tegenstander Joe Biden in dit opzicht momenteel de teller op acht – in wat de eerste verkiezingen zijn na #MeToo. Zelf wijst Trump in dezen naar Bill Clinton en doet hij de opmerkingen over zijn ‘zevendegebodverleden’ af als ‘kleedkamerpraat’. Waarom dit hier benoemd? Slechts om de aangrijpende realiteit te zien dat de leiders van deze wereld in hun doen en laten haaks staan op het Koninkrijk van God, dat bestaat uit gerechtigheid en vrede en blijdschap in de Heilige Geest.

Dag van verootmoediging

Vanuit ons land een stemadvies aan Amerikaanse christenen niet gemakkelijk te geven. Om bij de Nederlandse kijker meer begrip te ontwikkelen voor de lastige dilemma’s waar Amerikaanse christelijke kiezers zich dit jaar voor geplaatst zien, zond de Evangelische Omroep dit voorjaar de reeks ‘God, Jesus, Trump!’ uit. Helder werd hieruit dat christenen in de VS geplaatst zijn in een eigen geografische en culturele context. Zij moeten de visie op wapenbezit, doodstraf, oorlogsveteranen, patriotisme, migratie, abortus en ondernemerschap meewegen. Nu vind ik de visie van ds. H. Hofman, een predikant van de Gereformeerde Gemeenten die vanuit Amerika in de Nederlandse media geregeld zijn waardering voor het beleid van Trump uit, ongemakkelijk. ‘Het enige wat Trump misschien moet leren, is wat de Spreukendichter schreef: “Laat u een vreemde prijzen en niet uw mond; een onbekende, en niet uw lippen”. ’ En zelfs dat vergoelijkt ds. Hofman: ‘Maar ja, als niemand dat doet, kan het een verzoeking zijn om het zelf maar te doen.’

Dan is de insteek van een andere predikant van de Gereformeerde Gemeenten, ds. A.T. Vergunst, rea listischer: ‘Dank God voor een president die jaarlijks een proclamatie uitschrijft waarin hij het hele land opwekt voor een dankdag en een nationale dag van verootmoediging en gebed. (…) Nee, deze president heeft geen onberispelijk leven. (…) Hij is ook een boef, daar ben ik van overtuigd. Maar toch gebruikt God hem.’

Joe Biden

Over Joe Biden weten we in ons land nog niet de helft van wat over Trump te zeggen valt. Waar staat hij voor? Als reactie op het beleid van Trump beloofde hij onlangs het abortusrecht steviger te verankeren, als het in meerderheid conservatieve hooggerechtshof gaat proberen dit in te perken. Sowieso zijn uitspraken in deze maanden veelal bedoeld om stemmen van aanzienlijke groepen te verwerven, zoals het pleidooi voor meer aandacht voor de islam in het Amerikaanse onderwijs. Een deel van zijn kiezers steunt niet hem, maar wil vooral een tweede termijn van Trump voorkomen.

Vier jaar geleden was ik na de komst van Trump ongerust over de stabiliteit in de wereld, die tal van brandhaarden kent. Zal deze man door de Heere gebruikt worden om de liefde verder te doen verkillen, wat vuil is vuiler te laten worden, de verhoudingen in de wereld nog meer op scherp te zetten? Of zal hij gebruikt worden om (hoe dan ook) het Joodse volk door verdrukkingen heen dichter te brengen bij zijn bestemming? Rust vindt het geloof – ook als een machtig en in het verleden gezegend land zich meer en meer van God afkeert – in de overtuiging dat God niets uit de hand loopt. Zijn wegen rekenen we niet na, Zijn wijsheid is onmetelijk. Opvallend is dat Paulus tegen de gemeente van Korinthe schrijft dat ‘niemand van de leiders van deze wereld’ de wijsheid van God kent, de wijsheid van het kruis, de wijsheid die niet met politieke systemen van doen heeft, met retorica, maar met gehoorzaamheid en eigen zwakheid.

Levensovertuiging

Ondertussen gaat het in de geestelijke strijd waarin (ook Amerikaanse) christenen geplaatst zijn, niet om personen, om hun zondenlijst of staat van dienst. Het gaat in het publieke leven om de levensovertuiging en de visie op de werkelijkheid die aanhangers daarvan geloofwaardig uitdragen. Dat dringt tot het gebed voor de overheid, van lokaal tot mondiaal. Opdat het beleid van een regering dienstbaar mag zijn aan de voortgang van het Evangelie.

Uw koninkrijk koom toch, o Heer!

Ai, werp de troon van satan neer,

regeer ons door Uw Geest en Woord.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen