Samen God ontmoeten

Dat plaatst het huisbezoek in een kader van de zorg van God voor Zijn kudde. God wil ons genadig ontmoeten. Dat mag tot ontspannen huisbezoeken leiden. Dat geldt voor de kant van gemeenteleden: de kerkenraadsleden komen niet op inspectie, het gaat niet om controle, maar veel meer om omzien naar elkaar, vanuit hartelijke betrokkenheid en bewogenheid.

Ook voor ambtsdragers is deze insteek ontspannend: de zorg voor gemeenteleden ligt niet primair bij hen, ze mogen zoeken naar ontmoetingen waarin ze zich samen met de gemeenteleden laten verzorgen door God. Op zoek naar de ontmoeting met God: dat mag het perspectief zijn waarin we elkaar bij de huisbezoeken ontmoeten. Dat vraagt van twee kanten voorbereiding en openheid.

Handvatten voor de ouderling

(1) Het concrete leven van het gemeentelid is de plaats van ontmoeting. Dat betekent dat het hele leven ter sprake mag komen. Het is van belang om dit niet als een opstap naar het eigenlijke gesprek te zien, maar als wezenlijk onderdeel van de ontmoeting. Dat betekent dat er niet een brug geslagen hoeft te worden naar het ‘echte’ gesprek, maar dat thema’s die hier ter sprake komen geplaatst worden in de lichtkring van het Woord van God. Het gaat om de vraag hoe de ander in diens concrete leven verbonden is met God. Daar zoek je de ontmoeting.

(2) In die zoektocht naar de ontmoeting met God speelt de Bijbel een belangrijke rol. Wanneer er een gespreksthema op tafel ligt dat verdiept kan worden, mag je als ambtsdrager zoeken naar ruimte om God mee te laten spreken. Dat kan door gaandeweg het gesprek de Bijbel in te brengen. Zaak is dan wel dat het betreffende gedeelte aansluit op deze thematiek.

(3) Dat vereist bijbelkennis aan de kant van de bezoekers. In het onderzoek gaven de ouderlingen aan dat ze het liefst ter plekke een gedeelte bepalen dat aansluit bij het gesprek, maar dat ze dit vaak moeilijk vinden. Want hoe weet je wat je kunt lezen? Dat vraagt voorbereiding. Het is van belang, voor jezelf en voor de kerkenraad, dat je de tijd en ruimte neemt om je te oefenen in de Schrift, dat je eruit leeft en het je eigen maakt. Je kunt over bepaalde vaker voorkomende gespreksthema’s doorspreken en delen welke teksten in welke situatie gebruikt zouden kunnen worden.

(4) Bedenk wanneer je op bezoek gaat, dat het er niet zozeer om gaat zelf zorg te bieden. Vraag je gaandeweg af: hoe kan ik God hier Herder laten zijn? Die insteek kan bemoedigend werken in situaties waarin voorzichtigheid, wijsheid en eerlijkheid gevraagd worden – bijvoorbeeld situaties waarin je spanning ervaart tussen het geleefde leven van de ander en het leven voor Gods aangezicht. Het gaat er niet om dat wij onze stem inbrengen, maar dat Gods stem (die ook tegenstem kan inhouden) in openheid en eerlijkheid beluisterd wordt.

(5) Wanneer je de Schrift geopend hebt, is de neiging groot om er zelf een toepassing bij te geven en daarna te bidden. Want dat zijn wij en de gemeenteleden gewend. Heb de moed om na het Woord van God een stilte te laten vallen, je eigen woorden in te slikken en de ander de ruimte te geven om zich tot dat Woord te verhouden, om antwoord te geven op het spreken van God. Soms is het nodig de ander daartoe uit te nodigen, in het verlangen dat we zo God mogen ontmoeten en door Hem verzorgd worden.

Handvatten voor gemeenteleden

(1) Niet zelden wordt er spanning gevoeld voor het moment van huisbezoek. Het is goed om van tevoren te beseffen (en als je kinderen hebt ontvangen en die er bij zullen zijn dat ook met hen te delen) dat het gaat om een ontmoeting waarin je samen mag zoeken naar de ontmoeting met God. Het huisbezoek is dan niet iets om tegen op te zien, maar iets waar je naar uit mag kijken. Het is een voorrecht om met elkaar het geloofsgesprek te mogen voeren.

(2) Het is goed om van te voren vast na te denken of er misschien thema’s of vragen zijn in je leven om over door te spreken. Er kunnen zaken in ons leven zijn die we zelf moeilijk in verbinding kunnen brengen met het leven met de Heere. Het kan iets zijn waar we graag, bij een open Bijbel, met een ander over door zouden spreken.

(3) Dat heel ons concrete leven er toe doet voor het aangezicht van God, maakt ook dat heel mijn leven onder de spanning komt te staan van de vraag of dat eigenlijk wel kan. Hoe kan ik, met alles wat er in mijn leven speelt, voor Gods aangezicht leven? Laten we als gemeenteleden en bezoekers vooraf voor onszelf bidden om openheid, kwetsbaarheid en ontvankelijkheid, om de stem (die ook tegenstem kan zijn) van God te verstaan en er gehoor aan te geven.

(4) Op het moment dat de ambtsdrager de Bijbel opent en eruit leest, hebben veel gemeenteleden de indruk dat dit is om het gesprek af te sluiten. Na de lezing kijken ze naar de ouderling, in de verwachting dat die nog iets zal zeggen over het gedeelte. Het is goed als we zelf het gedeelte meelezen en ons afvragen wat dit gedeelte ons zegt over wat er besproken is. De Heere wil in ons concrete leven tot ons spreken. We moeten de Schriftlezing daarom niet als afsluiting zien, als iets om aan te horen, maar als uitnodiging om op te reageren. Zo raken we met de Schrift, en daar doorheen met God, in gesprek, laten we ons leven erdoor belichten. Het Woord wordt tot een lamp voor onze voet, tot een licht dat het donker om ons heen en in onszelf op doet klaren. Dan schijnt er licht op onze roeping: in de concreetheid van het leven van elke dag God te loven en te eren en met Hem te wandelen, in het geloof en de verwachting dat Hij als de goede Herder voor ons zorgt.

Analyse van een huisbezoek Ontmoeting rond een open Bijbel

Hieronder volgt de reactie van een ouderling van wie het huisbezoek in In het drie kader artikelen van een zoeken praktijkonderzoek we naar een bewuster is geanalyseerd. gebruik van de Bijbel tijdens het reguliere huisbezoek. We staan stil bij

de Bijbel tijdens het reguliere huisbezoek. We staan stil bij Gekunsteld de volgende vragen:

‘Toen de uitgeschreven en geanonimiseerde gesprekken binnenkwamen, 1. Waarom ben ik eerlijk gebruiken gezegd we na de het Bijbel lezen tijdens ervan het geschrokken. huisbezoek? Ik ervoer de gesprekken als wat gekunsteld, oppervlakkig en soms herkende 2. Hoe ik kun mij je er de zelfs Bijbel niet gebruiken? helemaal in. Blijkbaar ben ik in zo’n setting toch onbewust geneigd tot kopieergedrag. (…) Tijdens het 3. lezen Wat ervan betekent heb dit ik mijzelf voor de vaak concrete de vraag praktijk gesteld: van ‘Waarom het huisbezoek het afsluiten hoe van kun het je bezoek je voorbereiden? met bijbellezen en gebed vroeg je hier niet door, of waarom laat je dit thema verder liggen?’ Ook kwam op mij geforceerd over en het stond min of meer ook los van wat er voorafgaand besproken was. Voor mijzelf denk ik dat dit komt doordat ik te veel gefocust was om het gesprek op een niveau te brengen waarvan ik als ouderling vooraf dacht dat het goed was, waardoor ik mogelijk wezenlijke zaken liet liggen.

Wat deelname aan het onderzoek voor mij heeft veranderd, is dat ik niet meer het bezoek in ga om het ‘stappenplan’ uit te werken en het gesprek te brengen op het niveau van kerk/gemeente en geestelijk leven. Ik paste dit toe, omdat ik vond dat gesprek over deze zaken het eigenlijke deel van het huisbezoek was. De rest van het gesprek vond ik uiteraard ook belangrijk, maar toch gebruikte ik het vooral als springplank om tot het, in mijn ogen, ‘eigenlijke deel’ van het gesprek te komen. (…) Ik heb geleerd dat het in het huisbezoek mag gaan om een ontmoeting met de hele mens, die leeft voor Gods aangezicht. Alle ‘fases’ van het gesprek zijn even belangrijk, omdat het gaat om een ontmoeting met een unieke persoon of personen waarbij het hele leven meedoet. Om dit te kunnen doen probeer ik niet meer vooraf te bedenken wat ik uit de Bijbel wil lezen en probeer ik het gesprek niet meer geforceerd te sturen naar het niveau van gemeenteleven en geestelijk leven. Ik probeer luisterend in het gesprek te vragen hoe het geloofsleven en de relatie met God is in het leven van de mensen tegenover mij, om dan samen in gesprek te gaan en samen te luisteren naar wat God ons wil zeggen.’

Ontmoeting rond een open Bijbel

In drie artikelen zoeken we naar een bewuster gebruik van de Bijbel tijdens het reguliere huisbezoek. We staan stil bij de volgende vragen:

1. Waarom gebruiken we de Bijbel tijdens het huisbezoek?

2. Hoe kun je de Bijbel gebruiken?

3. Wat betekent dit voor de concrete praktijk van het huisbezoek en hoe kun je je voorbereiden?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen