Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Boekbesprekingen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Boekbesprekingen

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Kees en Margriet van der Kooi Midden in het leven. Over christelijke toekomstverwachting. KokBoekencentrum Uitgevers, Utrecht; 144 blz.; € 15,99.

Het boek dat momenteel voor mij ligt, roept aangename herinneringen op aan de tijd die we als predikantsgezin doorbrachten in Woerden. Niet lang na de bevestiging en intrede in de fraaie, eeuwenoude Petruskerk werd ik opgebeld door de pastor van het Hofpoort Ziekenhuis. Ze stelde zich voor als Margriet van der Kooi en nodigde mij uit voor een kennismakingsgesprek op haar kamer in het ziekenhuis. In de eerste weken dat ik werkzaam was in de kaasstad, had ik al het een en ander over haar gehoord van gemeenteleden die door haar waren begeleid tijdens hun verblijf in het ziekenhuis. Die geluiden waren zonder uitzondering positief. Hoewel onze wijkgemeente geen vrouwelijke ambtsdragers kende, werd er toch met veel waardering over deze vrouwelijke predikant gesproken.

Het boekje dat voor me ligt, is een coproductie van haar en haar man, die als hoogleraar Systematische Theologie verbonden was aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. De toegevoegde waarde van een dergelijke samenwerking is duidelijk merkbaar in deze publicatie. Theorie en praktijk hebben elkaar kennelijk bevrucht. De omslagtekst vermeldt nadrukkelijk dat het boek geschreven is voor zowel gelovigen als ongelovigen, voor zoekers en twijfelaars, voor mensen binnen en buiten de kerk.

De titel is ontleend aan een lied dat werd geschreven door Maarten Luther: Media vita in morte sumus. In het Liedboek voor de Kerken is het lied 272 in een vertaling van Ad den Besten: ‘Midden in het leven zijn wij door de dood omvangen’.

Inzichtgevend in dit boekje zijn de reflecties op lastige thema’s zoals leven na de dood, continuïteit en discontinuïteit, onvoltooid leven, het laatste oordeel, verheerlijking, de eeuwigheid van de ziel. Praktische en medisch-ethische onderwerpen, zoals euthanasie, palliatieve zorg en palliatieve sedatie, worden niet uit de weg gegaan.

De weergaven van ontmoetingen en gesprekken zijn bemoedigend en hoopgevend. Centraal daarbij staat steeds het werk en de Persoon van Jezus Christus. In Hem is de grote toekomst begonnen en Hij is het Die ons leven hier en nu houvast en perspectief geeft.

Het echtpaar Van der Kooi schreef een fijnzinnig, toegankelijk werkje, dat een onmiskenbare persoonlijke betrokkenheid ademt. Zonder twijfel zullen velen, zowel pastores als pastoranten zich door de inhoud ervan aangesproken weten.

Om iets te laten proeven van de toonzetting en de intentie van dit geschrift neem ik een citaat over. Het gaat over een ontmoeting in de jaren tachtig van de vorige eeuw in de lift van een bejaardenhuis.

‘Er stapte een onbekende heer in de lift. De oude man stelde zich voor: Blaauw. De andere heer reageerde verrast: ‘Die naam komt niet zo vaak voor’, zei hij. ‘Ik heb een jongen gekend met dezelfde achternaam, Jan was zijn naam. Ik ontmoette hem in de gevangenis in Vught, in de oorlog. Wij waren beiden opgepakt, bij het ge lucht worden konden we af en toe praten. Op een dag vertelde hij dat hij de volgende ochtend vroeg geëxecuteerd zou worden. Hij sprak daar onwaarschijnlijk rustig over. “Hoe houd je dit uit, Jan?”, heb ik gevraagd, “hoe red je dit?”

“Ooit droeg mijn vader ons, kinderen, op Psalm 23 uit het hoofd te leren”, zei Jan. “We kregen er een dubbeltje voor. Toen kende ik het uit mijn hoofd, in deze dagen ken ik het by heart, zoals de Engelsen zeggen. Gelukkig dat ik het heb. Nu weet ik waar ik het zoeken moet. Ik zeg het de hele dag zachtjes voor mezelf op. Ik ben erg bang. Soms heb ik het niet meer. Maar als je me vraagt: hoe houd je het uit, dan is dit mijn antwoord: zo houd ik het uit, met de psalm in mijn hart.”

De oude mijnheer Blaauw knikte stil. ‘Dat is veertig jaar geleden. Dat was mijn zoon. Hij heeft dus geweten waar hij het zoeken moest’.’

M. van Campen, Ede

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 25 februari 2021

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Boekbesprekingen

Bekijk de hele uitgave van donderdag 25 februari 2021

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's