Oude brieven aan jonge mensen

8 maart 1783

Mijn lieve kind, Ik zou het fijn vinden als ik je elke week kon bezoeken of schrijven, of beide. Dat is echter niet mogelijk, want ik loop bij iedereen achter. Toch denk ik dat ik jou zes brieven stuur in antwoord op één brief. Dat zal je verbazen, maar als je de regels in een van je brieven wilt tellen en ook het aantal letters op elke regel, zul je zien dat je veel meer woorden en letters krijgt dan je mij stuurt. Je geeft soms aan dat je bang bent voor de dood en dat verwondert mij niet. Je bent immers een zondaar. Ik hoop dat ik mag beleven dat je een gelovige wordt. Dan hoef je niet zo bevreesd te zijn voor de dood als deze nog ver is en zul je helemaal niet bang zijn als de dood erg dichtbij komt.

Meneer X is gestorven en meneer Y ook. Geen van beiden was banger voor de dood dan jij zou zijn voor een bus die bij de poort zou stoppen om je bij ons thuis te brengen. Jezus is gestorven om de dood veilig en aangenaam te maken voor ons. Bileam was geen goed mens, maar zijn woorden waren wel goed, toen hij zei: ’Mijn ziel sterve de dood der oprechten’ (Num. 2.3:10). Maak dat tot je eigen gebed. Het is een goed gebed, hoewel het kort is. Smeek de Heere om jou te tellen onder de rechtvaardigen, opdat je net zo zult leven als zij. Dan zul je ook sterven zoals zij.

De Schrift spreekt op vele plaatsen over rechtvaardigheid en goddeloosheid, als twee eigenschappen die de mensheid verdelen en tegelijkertijd alle mensen omvatten. Toch leert de Schrift ons ook dat er niemand rechtvaardig is, ook niet één. Dat wil zeggen dat niemand rechtvaardig is van nature; zondaren worden rechtvaardig gemaakt door Gods genade. Door Gods genade leren zij verstaan wat ze lezen over een Zaligmaker en over de noodzaak om een Zaligmaker tot hun deel te krijgen. Als zij hun vertrouwen op Hem stellen, worden hun zonden om Zijnentwil vergeven. Als zij eens mogen zien hoe lief Hij hen heeft en dat Hij voor hen gestorven is, krijgen ze Hem lief.

Allen die Hem liefhebben, moeten en zullen het kwade haten. Ze zullen leren Zijn beeld te vertonen en proberen Hem te behagen. Zo worden ze niet alleen aangenomen als rechtvaardig in de Geliefde, maar ze worden ook echt gerechtvaardigd. De liefde tot de gerechtigheid wordt in hun hart geplant. Ze geloven wat de Heere zegt en ze proberen met een volkomen hart Zijn geboden te gehoorzamen en te mijden wat Hij verbiedt. Zij achten zich gelukkig als ze delen in Zijn gunst en Zijn wil doen. Ze kunnen alleen maar spreken over hun Zaligmaker en over wat Hij voor hen gedaan heeft. Het is hun vermaak om anderen over Hem te horen spreken en zij horen graag predikanten die veel over Hem preken. Hun godsdienst bestaat echter niet alleen uit spreken en horen. Ze zijn oprecht, zachtmoedig en liefdevol. Zij volgen het voorbeeld van Hem Die goeddoende rondging. Eigenwilligheid, ongeduld, trots, jaloezie, boosheid en kwaadwilligheid worden afgelegd. Zij kunnen zichzelf dat niet meer toestaan. Als ze zulke gevoelens in hun hart voelen opkomen, zijn ze bedroefd en beschaamd en vluchten ze graag tot de troon der genade om barmhartigheid en hulp te verkrijgen. Anderzijds zoeken zij niet langer hun vermaak in de ijdelheden en dwaasheden van de wereld. Hun gedachten zijn met betere dingen bezet. Ze verzaken onbelangrijke dingen, zoals wij bij het opgroeien het speelgoed laten liggen dat ons als kinderen zoveel plezier verschafte.

Je moet dit alles echter niet in één keer verwachten. Kijk naar een grote boom, een eik bijvoorbeeld. Hoe groot en hoe wijdvertakt is deze boom! En als je zou graven, zou je merken dat de wortels ook diep liggen en wijdvertakt zijn. Uit wat een kleine eikel is deze boom echter gegroeid! Dat gebeurde niet in een enkele nacht als bij een champignon. Het heeft jaren geduurd en als je er elke dag was gaan kijken, zou je nauwelijks enige groei waargenomen hebben. Mag ik niet hopen dat er ten minste één zaadje van een genadige begeerte in je hart gelegd is? Als dat zo is, moge de Heere, Die het alleen kon planten, het dan natmaken met Zijn zegen en zorgen voor de wasdom. Als het niet zo is, dan is het mijn dagelijks gebed dat het mag gebeuren en ik hoop dat jij dit ook voor jezelf zult vragen. Ik bid dat je mag leven en sterven met de rechtvaardigen. Van hen wordt gezegd dat ze hoop hebben in hun dood en dat ze bij het naderen van de dood zullen zeggen: ’O, dood, waar is uw prikkel?’

Je moeder en ik hebben je hartelijk lief en ik hoop dat we altijd reden zullen hebben om je meer en meer lief te hebben.

Je liefhebbende vader

Veertiende brief uit: Als het licht van de morgen. © 2013 B.V. Uitgeverij De Banier, Apeldoorn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen