De Institutie van Johannes Calvijn

Zo is te zien dat ons redelijke verstand jammerlijk aan de ijdelheid onderworpen is, hoe het zich ook wendt of keert. David was zich van dit gebrek bewust toen hij bad of hem het verstand gegeven mocht worden om de geboden van de Heere op de goede manier te leren. Als hij begeert dat hem een nieuw verstand ten deel mag vallen, bedoelt hij daarmee immers dat zijn verstand in het geheel niet toereikend is. En dit doet hij niet éénmaal; nee, in die ene psalm herhaalt hij dezelfde bede ongeveer tienmaal. Met die herhaling geeft hij ook te kennen hoe groot de nood is die hem tot dit gebed drijft. En wat David voor zichzelf alleen vraagt, bidt Paulus altijd voor alle gemeenten tezamen. ’Wij houden niet op voor u te bidden,’ zegt hij, ’en te smeken of u vervuld mag worden met de kennis van God in alle wijsheid en geestelijk verstand, om waardig voor God te wandelen’ enzovoort. Hij stelt dit dus voor als een weldaad van God, maar laten wij niet uit het oog verliezen dat hij iedere keer wanneer hij dit doet, daarmee tevens betuigt dat deze zaak niet binnen het bereik van de menselijke mogelijkheden gelegen is.

Institutie II.2.25

© 2009 Den Hertog B.V., Houten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen