Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Spiegels van de ziel

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Spiegels van de ziel

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

De Haven is coronavrij, wat een zegen! Mijn gedachten gaan terug naar april: Jas aan, bril op, handschoenen aan en bescherming voor de schoenen en tot slot het mondkapje. Klaar om de cohortafdeling te betreden. Het zweet breekt mij uit, mijn veiligheidsbril beslaat – ik had uit voorzorg al lenzen in gedaan – en ik moet mezelf toespreken om rustig te blijven.

Op de afdeling komt een zorgmedewerker mij tegemoet. Ze zegt dat ze blij is dat ik er ben: “De mensen kunnen goed ondersteuning gebruiken … en wij ook!” Op deze afdeling spreek ik een meneer. Hij vindt het heel moeilijk om hier te zijn: “Het lijkt alsof ik in de gevangenis zit.” Deze man heeft normaal gesproken een enorme levenslust én de gave van genieten. Ik schrik als ik hem in zijn ogen kijk, zijn levenslust lijkt te zijn verdwenen. Het is een dubbeltje op zijn kant. Wat zeg je op zo’n moment? Ik kies ervoor om hem te laten praten, dat doet hij gelukkig nog wel. Ik stel af en toe wat vragen en een hele tijd later zegt hij: “Kijk, dat doet mij nou goed, een diepgaand gesprek, anders dan over koetjes en kalfjes.”

Weken later zie ik meneer op zijn eigen afdeling, we raken aan de praat en meneer vertelt: “Ik vond het zwaar op die afdeling, maar toen ik daar was keek ik ’s avonds naar buiten en ik dacht: Wij hebben op onze kleine planeet grote problemen, maar kijk eens naar de maan en de sterren, ze staan als altijd op hun plek … daar moet toch een grote God – Schepper – achter zitten.” Ik kijk meneer aan en … ik zie zijn ogen stralen!

Het zal u niet verbazen dat ik Psalm 8 gelezen heb met meneer.

Als ik zijn appartement uitloop, voel ik me heel dankbaar en ik neurie: “Heer, onze Heer, hoe machtig is Uw naam op heel de aarde.”

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 19 juni 2020

De Wekker | 24 Pagina's

Spiegels van de ziel

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 19 juni 2020

De Wekker | 24 Pagina's