Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Zout water en zoet water

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Zout water en zoet water

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het werk onder schippers en zeevarenden blijft boeiend. Zowel in de binnenvaart als in de grote vaart zijn pastoraat, diaconaat en evangelisatie heel nauw met elkaar verweven. Het bijzondere van mijn werk is een combinatie van schipperspastoraat en koopvaardijpastoraat – zout water en zoet water. Het is veelzijdig en afwisselend.

‘Anderhalf jaar zaten ze op die sleepboot, compleet op het water’

In Mannheim en Duisburg heb ik veel gepreekt. Zaterdag ’s ochtends vroeg ging ik erheen en deed boordbezoek. Alle Nederlanders en Belgen zocht ik op en nodigde ik uit voor de erediensten. Veel schippers zeiden: “We varen zondag.” Met allen had ik een gesprekje. Zondag was de opkomst vaak toch nog verblijdend. Ook jonge mensen kwamen. Na de diensten waren er uitgebreide ontmoetingen met koffie. Er waren schippers uit allerlei kerken, met heel diverse achtergronden. Allemaal schippers met hun eigen inbreng en pastorale vragen. De Bijbel ging goed open. De Heere gaf goede zondagen. We mogen sinds een aantal jaren gebruik maken van een fraai kerkgebouw, de Hafenkirche. Een begaafde Duitse organist begeleidt de samenzang.

De schippers zijn Nederlanders; soms hebben ze buitenlandse matrozen. In de havens van Rotterdam en de Drechtsteden bracht ik pastorale bezoeken. Zowel in blijde als in verdrietige of zorgvolle omstandigheden is meegeleefd. Pastorale gesprekken vinden plaats.

Luisteren is het eerste! Pastoraat staat in dienst van de Heere. Hij is de grote Herder. Gesproken is over de verhouding tot God, over het belijden van zonde en schuld, over de eerste bekering en de dagelijkse bekering, over de persoonlijke kennis van Christus. Over het gebed en de praktijk van het tere leven met de Heere.

In ziekenhuizen heb ik ook schippers opgezocht – na bedrijfsongelukken. Regelmatig hadden we goede ontmoetingen en positieve reacties.

Met behulp van DVD’s en USBsticks zijn heel veel Bijbelstudies en meditaties naar varenden gegaan. De Heere belooft dat Zijn Woord niet ledig zal terugkeren. Het zal doen wat Hem behaagt.

Mijn werk is zeker niet zonder gevaar. Enkele keren is ook een schipper omgekomen en driemaal een zeevarende in de haven. Crisispastoraat is een essentieel deel van mijn werk. Opdat de mensen niet tussen wal en schip komen.

Hoe de Schrift klinkt bij schippers

In de haven lag geruime tijd een dok en een zeesleepboot met 28 Nigerianen. Zij waren bedrogen. In Nigeria had men hun beloofd: “In Nederland kun je dollars verdienen. Je kunt daar een zeeschip zeewaardig maken.” Anderhalf jaar zaten ze op die sleepboot, compleet op het water. Ze konden niet eens de wal op. Sommige mannen gingen gekleed in een soort jurk.

Eén keer in de week ging ik erheen met warme kleding, jassen, groente etc. De meeste Nigerianen waren methodist of Wesleyaan. Wekelijks hield ik voor hen een meditatie of Bijbelstudie in het Engels. Over het gebed des Heeren, bede voor bede. En over het apostolicum, artikel voor artikel. Zij hadden zeker interesse en reageerden; we hadden heel goede gesprekken. Tijdens mijn meditatie vroeg ik: “Kunnen jullie het volgen?”

Op mijn verzoek hebben velen opge schreven wie de Heere voor hen is. Ze spraken echt van het overtuigende werk van God de Heilige Geest (Hand. 2) en hoe zij de Zaligmaker nodig kregen en Hem leerden kennen. Dat was echt onvergetelijk.

Er was volop gelegenheid tijdens Bijbelstudie om op hun specifieke situatie in te gaan. Bijvoorbeeld bij de bede “Geef ons heden ons dagelijks brood”. Zij hadden nauwelijks het allernodigste. Medische zorg was voor geen euro geregeld, nota bene.

28 mannen bij elkaar; enkelen waren moslim. Ze kenden, bij tijden, flinke spanningen.

Aan de orde kwam: “En vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren.” Dat was ontroerend.

De apostolische geloofsbelijdenis geeft eveneens heel rijk onderwijs, bijvoorbeeld over Jezus Christus en Die gekruisigd. En over het werk van God de Heilige Geest.

Voor deze Nigerianen heb ik ook gepreekt over Markus 6: 48 – “En de Heere Jezus zag dat zij zich zeer pijnigden, om het schip voort te krijgen; want de wind was hun tegen.” Thema van de verkondiging was: Christus bewaart de Zijnen in de storm. Het is goed dat Bijbelgedeelte er ook even bij te nemen. De Zaligmaker zag de jongeren van een afstand. Hij bad voor hen. Ja, Hij droeg hun scheepje door Zijn voorbede.

De Nigerianen luisterden met instemming; ze knikten en spraken later ook van hun eigen geloofservaringen. En vooral over wie de Heere voor hen was. De prediking droeg vrucht; daar mag ik nog regelmatig van horen. De Bijbel spreekt van het zaad van het Woord dat soms dertigvoud vrucht voortbrengt. Daar ben ik getuige van en daar word ik klein onder.

Die Nigerianen konden trouwens ook prachtig zingen; het was ontroerend. Ze zeiden dat de voorbede van Christus veel voor hen betekende.

Allen die met u varen

Voor schippers heb ik een keer gepreekt uit Handelingen 27: 24c – “God heeft u gegeven allen die met u varen.”

In dat Bijbelgedeelte gaat het over een zeereis en een orkaan. U kunt het zelf nalezen; dat is wel handig. De apostel Paulus was in de gevangenis geworpen, maar uiteindelijk beriep hij zich op de keizer te Rome. Hij moest daarheen en het vervoer ging met een koopvaardijschip. Er waren veel medegevangenen aan boord, misdadigers. Zij werden als vee in het ruim geladen.

De Heere Jezus kwam ook te midden van moordenaars. Hij heeft voor de overtreders gebeden.

De reis verliep bepaald niet voorspoedig. Ze kwamen in een ontzaglijke storm. Het schip was een speelbal van de golven. De vele mensen aan boord werden van de ene hoek van het ruim in de andere gesmeten. Ze werden zwaar zeeziek. Doodsangst kneep hun kelen dicht. Dit duurde vele dagen lang. En het schip was lang niet zo goed bestand tegen huizenhoge golven als een modern schip. Dat maakt groot verschil.

Opeens komt er een wending! Paulus stond op en hij sprak tot die radeloze, wanhopige mensen. Hoe kon Paulus dat? Was hij zo’n echte zeebonk? Helemaal niet. Maar een engel was naar hem toe gekomen en had hem het Woord van de Heere gebracht. Daarom kon Paulus staan en die doodsbange mensen moed in spreken. Hij zei: “Deze nacht heeft een engel bij mij gestaan, een engel Gods van Wie ik ben, Welken ook ik dien.” Dat is een prachtige belijdenis. De apostel is het eigendom van de Heere.

Van wie bent u, broeder, zuster? Wie regeert in uw leven? Wie heeft het voor het zeggen? Uzelf? Dat is arm! Daar moet ik u voor waarschuwen. Het is de weg naar de ondergang. Daar kun je bang voor zijn. Ieder ogenblik kan de storm over uw leven losbarsten. Vraag dat de Heere u stilzet. Dat Hij u van uw troon afhaalt. Dat u baas-af wordt. Jongeren, volwassenen, gelukkig als u capituleert. Het is een zegen als de Heere het voor het zeggen krijgt. Mag u ook nazeggen: “God van Wie ik ben”? Dan alleen bent u een gelukkig mens. Het kan nooit zonder verzoening met God. Rust niet, voordat u weet dat u het eigendom van Christus bent.

God sprak: “Vrees niet, Paulus, gij moet voor de keizer gesteld worden; en zie, God heeft u geschonken allen die met u varen. Daarom, hebt goede moed, mannen. Niemand zal zijn leven verliezen.”

Dat wil in Handelingen 27 zeker niet zeggen dat al die mensen bekeerd waren. Dat is hier de zaak niet. Maar het was wel een wonder. En een flinke bemoediging. Christus leeft en Hij leeft met Zijn kerk mee. Hij is met de Zijnen in het grootst gevaar.

God zond hier een engel. Maar Hij heeft ook Zijn eigen Zoon gezonden. Hij was in de allerzwaarste storm, op de kruisheuvel Golgotha. Er is verzoening; er is vergeving. De Heere Jezus kan zeggen: “Vrees niet!”

God heeft u gegeven … Dat geeft moed om te bidden voor anderen. Voor een aardige, lieve zuster der gemeente – als ze niet zo in orde is, bidt iedereen. Maar voor een erg lastige kerel, of een heel moeilijke jongen … Niemand bidt voor hem. God heeft u gegeven allen die met u varen. Bidt u, worstelt u, om de redding, om het eeuwig behoud van die en die?

Hoe reageerden schippers op de preek? Eén zei: “Die lastige kerel zal ik wel zijn.” Ze snapten het prima. We kregen een levendig gesprek. Laten we grote gedachten hebben van God drieenig en kleine gedachten van onszelf. En in uw bidden: nooit opgeven, nooit loslaten.

Missionair

Psalm 107: 23a – “Die met schepen ter zee afvaren …” Uit Psalm 107 kun je verschillende keren preken. Er zit veel in. God redt uit alle nood. Het is een danklied.

Een godvrezende kerkganger kun je vergelijken met een zeevarende. De Heere Jezus Christus komt als Eerste in de haven aan en neemt die in bezit. Hij ontvangt later de jongeren en ouderen die in Hem geloven.

De wereld is de zee.

We varen met het scheepje van de kerk.

Christus is de betrouwbare Loods.

De kinderen van God zijn aan boord; ze maken samen de reis. Waar varen ze heen? Hun bestemming is het Koninkrijk der hemelen.

Het kompas is het onfeilbare Woord van God.

De wind die het koopvaardijschip voortbeweegt, is de Heilige Geest.

De kiel en het casco van het schip zijn gemaakt van ootmoed – het kan niet beter.

De opbouw en de accommodatie zijn gemaakt van eenvoud.

De zeilen zijn gemaakt van liefde. Dan kun je varen.

De kruisvlag is zichtbaar.

Het geloof is het roer.

De hoop is het anker dat vast en zeker is. Dat anker moet overboord. Je moet goed weten waar je het anker uitwerpt. De ankergrond moet geschikt zijn. De vastheid en zekerheid ligt dikwijls diep onder de golven. Als de ankergrond goed is, heeft een anker verbazend grote kracht.

Het anker van de hoop hebben we nodig totdat de laatste storm voorbij is en we in de Thuishaven van de eeuwigheid aankomen. Wat zal dat zijn! Eeuwig de nabijheid van de Heere – ongestoord. Daar geen duisternis, geen zware stormen, geen rouw, geen dood, geen graf, geen ziekte, geen virus, geen tranen, geen zonde. Daar is helemaal geen plaats voor.

De Heere zal de Zijnen voor eeuwig Thuis halen. Daar zal heel Zijn kerk één zijn. Daar zal geen breuk meer gevonden worden. Daar zal klein en groot eeuwig zingen van het Goddelijk welbehagen.

Wat is het prachtig werk zovele zeevarenden pastoraal bij te staan en het Evangelie te brengen. In de uitgestrekte havens van Rotterdam en de Drechtsteden komen in één jaar tijd meer dan 400.000 zeelieden, bijna een half miljoen: Filipino’s, Oekraïners, Russen enz. Je kunt tegen hen toch niet zeggen: “Ga heen en word warm!” Het is een geweldig werkterrein, een van de allermooiste arbeidsvelden. Het is niet alleen heel zinvol, maar ook heel nodig om over twee jaar één of twee missionair-diaconaal werkers aan te stellen. Dat kan met steun van heel Gods kerk. Wat zou ik daar dankbaar voor zijn. En de vele zeevarenden niet minder.

‘De voorbede van Christus betekende veel voor hen’

‘Christus komt als Eerste in de haven aan en neemt die in bezit’

‘Wat is het prachtig werk zovele zeevarenden pastoraal bij te staan en het Evangelie te brengen’

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 19 februari 2021

De Wekker | 24 Pagina's

Zout water en zoet water

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 19 februari 2021

De Wekker | 24 Pagina's