“Drank blijft altijd een verleiding”

“Toen ik een jaar of 18 was, begon ik met drinken tijdens het stappen. Mijn eerste biertje en eerste blowtje gebruikte ik in de disco. Dat was gezellig, als jongens onder elkaar. Het weekeind was voor mij: feesten, feesten en feesten. De rest van de week werkte ik hard.

Ik trouwde en was gewoon een sociale drinker. ’s Avonds een pilsje. Dat was het. Toen ik drie maanden was getrouwd, verongelukte mijn vrouw, samen met haar broer. Daarna ging het met mij van kwaad tot erger. Ik dacht dat ik mijn verdriet en problemen zo kon oplossen. Na het ongeluk begon ik mijn plichten te verwaarlozen. Ik werkte als elektromonteur, een goede job. Maar ‘s maandags belde ik mijn baas, dat ik ziek was. Ik was gewoon nog te beroerd van het drinken in het weekeind. Twee keer ben ik bij mijn baas op het matje geroepen. Ik zei zoiets van: ‘Ik mag toch niet gelukkig worden’. Ik had lak aan alles en zat veel thuis. Krijg allemaal de…, dacht ik bij alles. Dat leidde uiteindelijk tot ontslag.

Niet nuchter

Dat heeft alles bij elkaar zo’n drie, vier jaar geduurd. Toen leerde ik een andere vrouw kennen. Wij zijn verhuisd, naar het platteland. Ik werkte bij een betonfabriek en dat ging goed. Tot ik op mijn werk werd gebeld: ‘Je moet gauw naar huis komen’. Toen ik thuis kwam, bleek dat mijn vrouw een ongeluk in huis had gehad, waarbij zij bijna helemaal verbrand was. Zij leefde nog wel en lag in het ziekenhuis. Zij heeft het nooit kunnen accepteren dat zij zo verminkt was. Het huwelijk liep spaak. Ik ben toen weer meer gaan drinken.

Ik wilde gewoon niet nuchter zijn. Van bier werd ik niet snel genoeg dronken, dus ik gebruikte jenever. Eerst een mix, toen puur en op een bepaald moment een fles tequila per dag. Voor de buitenwereld heb ik dat aardig weten te verdoezelen. Maar het sloopte wel mijn lichaam. In die periode merkte ik bij mijzelf ontwenningsverschijnselen. Ik had bijvoorbeeld last van trillende handen. Alcohol is een echte sluipmoordenaar. Je merkt er weinig van dat je verslaafd raakt. Totdat je zo vast zit, dat je alcohol nodig hebt. Dan kun je je verzetten, maar geef je één keer toe, dan ga je geheid de zware verslavingskant op.

Flink risico

Eigenlijk had ik toen hulp moeten zoeken. Dat heb ik niet gedaan. Het is heel moeilijk toe te geven dat je het niet meer alleen kunt. Ik ben gewoon doorgegaan. Ik liep met een black-out over straat. ’s Morgens had ik dan geen idee hoe ik nog thuis was gekomen. Ik heb zelfs auto gereden. Ik vond de volgende morgen mijn auto gewoon voor de deur: lampen aan, sleutels er in. Later heb ik verschillende keren geprobeerd er van af te komen. Maar voor ik het wist, zat ik weer op mijn oude niveau. Daarom zeg ik nooit dat ik ex-alcoholist ben. Ik ben een gestopte gebruiker. Want: eens een alcoholist, altijd een alcoholist.

Uiteindelijk ben ik van de drank afgekomen. Dat gebeurde niet in een gewone verslavingskliniek. In de klinieken waar ik kwam, werd door verslaafden gewoon alcohol en drugs gebruikt. Daar kon ik niet tegen. Ik ben toen in een camper naar de Pyreneeën gereisd. Daar ben ik op bed gaan liggen om de strijd met mijn verslaving aan te gaan.

Het was zwaar, heel zwaar. Ik heb geworsteld en geschreeuwd. Ook was ik er ziek van. Het is een wonder dat ik nu clean ben. Maar ik blijf een alcoholist. Want drank blijft altijd een verleiding waar ik voor moet oppassen.”

Levenspatroon

“Vaak zeggen jongeren: ‘Een of twee biertjes kunnen geen kwaad’. Maar ik zeg: ‘Wel als het elke dag gebeurt’. Want dan sluipt alcohol in jouw levenspatroon. Binnen korte tijd word je slaaf van de drank.

Je kunt namelijk altijd verslaafd raken. Er wordt wel eens gezegd dat alleen zwakke mensen of mensen die slecht in hun vel zitten verslaafd kunnen raken. Dat is absoluut niet waar. Als je goed in je vel zit en je wordt verslaafd, heb je het alleen later door. Maar het effect is groter!

En loskomen van een alcoholverslaving is moeilijker dan van drugsverslaving. Want alcohol kom je overal tegen. Op feestjes, verjaardagen, noem maar op.

Iedereen kan verslaafd raken. Veel mensen drinken uit hun werk even een borreltje. Dat is een levenspatroon voor hen. Als zij dat borreltje of biertje een dag missen, raken ze in een negatieve stemming. Zulke mensen lopen een flink risico om alcoholist te worden.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen