Demonstratie met goed afgerichte Politiehonden te Dirksland

Dresseerclub op Flakkee

Ook op Goeree en Overflakkee hebben we politiehonden. Dit is misschien niet zo algemeen bekend, waarom het nuttig kan zijn, er een en ander van mede te delen. De „Politiehonden­dresseerclub Goeree en Overflakkee heeft tot Voorzitter Wachtmeester Veldkamp van Herkingen en tot secretaris­penningm. Wachtmeester Hogerheide te Dirksland. De club is aangesloten bij de K.N.P.V., de Koninkl. Nederl. Pol. Vereniging. Herhaaldelijk worden er met deze honden oefeningen gehouden, met twee waarvan nu voor het publiek een demonstratie werd gegeven, nl. met „Reddie" van Wachtm. Hogerheide en met Johny van jachtopziener van Broekhoven te Dirksland. Voorts waren ook over gekomen (door omstandigheden een uur te laat) de heer van Duyl van Rotterdam met de hond „Nero", de kampioen van Zuid­Holland, en de heer van Zalen uit Den Haag met „Dulon". Vier honden namen dus aan deze demonstratie deel. Uit andere plaatsen waren meerdere genodigden. Wethouders enz. tegenwoordig.

Burgemeester van He^st opent.

Burgemeester van Heijst nam voorde microfoon plaats (het terrein was van luidsprekers voorzien door de heer v. d. Heide) en zette uiteen hoe deze middag te zien zou worden gegeven, hoe de politie omgaat met zijn hond. Niet alleen uit liefde tot de dieren, maar ook om ze dienstbaar te stellen in het politie­werk. Belangrijk is, aldus spr., dat de politie de dressuur geheel doet in vrije tijd, wat een grote opoffering mee brengt. Spr. hoopt dat de demonstratie bij zal dragen tot meerdere waardering van het politie­werk.

Daarna werden de deelnemers met hun hond aan het publiek voorgesteld. Wachtmeester Vos was de reporter en riep de namen af. De heer de Haan uit Den Haag, secr. van de afd. Zuid­Holl. K.N.P.V., had de leiding.

Eerst werd vertoond het volgen der nemonstnatie

Eerst werd vertoond het volgen der honden aan de lijn. De geleiders liepen met hun honden rechts of links van zich het terrein heen en terug af. Daarna onaangelijnd, waarbij gecomman deerd werd: rechts of links, waaraan de hond prompt voldeed. Op een gegeven moment werd de hond „afgelegd", dwz de hond kreeg commando te blijven liggen, terwijl de geleider doorliep. Op het punt van uitgang liep de geleider terug langs de hond heen, waarbij de hond moest blijven liggen. Vervolgens werd gedemonstreerd het volgen van de hond (onaangelijnd) terwijl de geleiders op hun rijwiel over de weide reden. De honden bewogen zich precies naast het rijwiel en kwamen niet vóór de voorband uit.

Kleliie voorwerpen zoeken. De heer de Haan wierp op een terrein van circa 15 m2 drie kleine voorwerpen uit (patronenhulzen) die door de honden in cjrca 2 minuten moesten worden opgezocht. Prompt, en binnen de bepaalde tijd werden de voorwerpen bij hun „baas" gebracht.

Het springen over een schutting van 1.75 m hoogte verliep vlot. De hond(en) sprongen er over heen en bleven achter de schutting tot het commando „terug" werd geroepen, waarop zij dit kunststukje herhaalden. Over de haag van 1 m ging het eveneens zo, waarbij „Dulon" geen enkel takje raakte. ^

„Reddie" van dhr Hogerheide wist ook prima te aporteren, ofschoon het ons voorkwam, dat de hond ietwat zenuwachtig was. De oorzaak daarvan lag misschien aan de afleiding door het publiek.

Het bewaren van voorwerpen dwong ook bewondering af. De vier honden kregen op verschillende afstanden een ledige zak te bewaken. Na(Jat zij enkele ogenblikken het voorwerp hadden bewaakt, kwam een zgn. ,,boef" op het terrein, die trachtte de voorwerpen weg te nemen. Daarmee kwam hij echter van een koude kermis thuis. De arm van „de boef" was voldoende afgeschermd, anders was het minder goed afgelopen! Deze politiehonden waren er ook op afgericht om stil en rustig te blijven bij lossen van een pistoolschot. Zij hielden zich prachtig ook bij het voedsel weigeren. Het is wat voor een hond, als je zo graag bokking lust en er worden er drie voor je neus gelegd, om ze dan te laten liggen? Een prachtig staaltje van goede dressuur! Het zgn. „man­werk" dat daarop

Het zgn. „man­werk" dat daarop volgde was zeer interessant. De „boef" werd, thans geheel in leder gekleed het terrein op gestuurd, zgn. „op de vlucht." De hond er op af (één voor één, dus 4 demonstraties) en ofschoon „de boef" zich met een stok verdedigde, deinsden zij daar niet voor terug. De „boef" werd gegrepen en kon niet meer 'loskomen. Wanneer,,,de boef" stil stond, moest de hond loslaten en alleen de persoon bewaken, waaraan alle vier prachtig voldeden. Dan volgde het transport van ,,de boef" door de geleider, waarbij de hond zonder te bijten er naast liep. Maar plots, wanneer ,,de boef" probeerde te vluchten, werd hij door de hond in zijn kuiten gepakt, (in dit geval in de dikke lere broek) zodat van ontkomen geen sprake was.

Mooi was ook, hoe de hond zijn baas verdedigde zonder commando. De geleiders legden hun hond aan het begin van het terrein af en liepen alleen verder. Op een gegeven ogenblik werd de geleider aangevallen door de boef, waarop de hond ogenblikkelijk afvloog en zonder commando zijn baas verdedigde.

Ook op een rijwiel wist ,,de boef" niet te ontkomen. In een oogwenk hadden ze hem aan z'n broekspijp!!

Het terugroepen, wanneer de hond op „de boef" was afgesteld en tot op 25 m genaderd, was ook een treffend staal van dicipline. Bij het zgn. „sehijnstellen", wanneer de hond in volle vaart op de boef afstoot, en het commando ,,foei" werd gegeven beet de hond niet, maar bewaakte zijn slachtoffer slechts.

Zo werden er dien middag diverse demonstraties gegeven, die aller bewondering afdwongen. De Flakkeese politiehonden, zowel die van jachtopziener Broekhoven als die van wachtmeester Hogerheide voldeden zeer goed aan hun commando's, en bleken prima te zijn afgei'icht. Ook ,,Dulon" van de heer van Zalen was prima in actie en „Nero" van dhr van Duyl niet minder, maar daarvoor is hij ook de kampioen van Zuid­ Holland.

We weten niet of er stropers op het terrein aanwezig waren, maar die kunnen hun hart wel vast houden! Eenmaal in de greep van zo'n politie­hond komt men er niet meer tussen uit!

Jammer dat het weer zo koud was, waarom velen deze demonstratie niet konden bijwonen. De dresseerclub doet het beste, de demonstratie nog eens te herhalen. Maar dan bij meer geschikt weer. Zij kunnen dan zeer zeker rekenen op grotere belangstelling van de zijde van het publiek.

Aan het slot dankte de heer de Haan voor de belangstelling en de deelnemers voor hun afgelegde proeyen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen